11 മാനടവൻ മുച്ചൂട്ടുക്കും രച്ചേക്കുചൂട്ടിയൊള്ളെ തെയ്വ ഇരക്കം വെളിപ്പട്ടിരുക്കിനെ.
അതുനാലെ നിങ്കെ പുറപ്പെട്ട് ചാതീ ശനങ്കാടെ ബൂറാ ശിശിയരുകാടാക്കിൻ. അവറളെ തകപ്പനിലേം മകനിലേം തെയ്വ ആത്തുമാവിലേം നാമത്തിൽ രാട്ടിപിരാട്ടുകേം ഏൻ നിങ്കകാൽ കൽപ്പനയിട്ടതുകാടെ പാലിക്കിളെ നിലമേൽ ഉവതേശമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യിൻ; ഏനോ ഉലകത്തിലെ കടശി നാ വരേക്ക് എല്ലാ നാളും നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ട്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ അവൻ ചൊല്ലിയത്, “നിങ്കെ ഇവ്വുലകമെല്ലാം പോയ് മനിശെ മാനടവൻകാൽ മൊത്തമാ ഇം നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലോണും.
മനം തിരുപ്പിളതപ്പത്തീം പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടക്കിനതപ്പത്തീം എരുശലേമിലിരുന്ത് ഉലകത്തിലെ മാനടവൻകാൽ ബൂറാ അവൻ നാമത്തിൽ വുളിച്ച് ചൊല്ലോണുമൊൺ എളുതിയിരുക്കിനെ.
എല്ലാ പണ്ണേലേം മാനടവൻകാട് മുച്ചൂടും തെയ്വത്തിലെ രച്ചയെ കാണും.’”
വശനം മനിശനിലെ ഉരുവത്തിൽ ഇരക്കമും ചത്തിയമും നുറഞ്ചവനായി നങ്കെ ഇടേൽ വന്ത് കുടിയിരുന്തെ. തകപ്പനിലെ ഒരേ ഒരു മകൻ ഒണ്ണെ നിലേക്ക് അവനുക്ക് കിടച്ചെ മകിമയെ എങ്കെ കണ്ടെ.
എല്ലാ മനിശരുകാട്ടുക്കും വെളിച്ചമെ തരിനെ ചത്തിയത്തിലെ വെളിച്ചം ഉലകത്തുക്ക് വന്തുകിട്ടേയിരുന്തെ.
അവൻ അങ്ക് പോയവോളെ തെയ്വം അവറാത്തുക്ക് കൊടുക്കിനെ ഇരക്കമെ കണ്ട് പിരിയമോറിയെ. എല്ലാരും മനശാരയേ കരുത്താവുകാൽ ചേന്ത് നിപ്പേക്ക് പുത്തിയെ ചൊല്ലിക്കൊടുത്തെ.
തെയ്വമെ കുമിടെ വായ്ങ്കി എകൂതാ പള്ളീലിരുന്ത് എല്ലാരും പോയവോളെ എകൂതരിൽ ചിലരളും എകൂതാ ചാതീൽ വന്തുചേന്ത എകൂതരല്ലാത്തവേരാളും ബർന്നബാശുക്കും പവുലോശുക്കും പുറകോടേ പോയെ; അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് അവറാത്തുക്ക് തെയ്വ വശനമെ ചൊല്ലി കൊടുത്താലെ ഇം തെയ്വമെ മറന്ത് പിശയാതേൻ ഒൺ ചൊല്ലി തയിരിയമെ കൊടുത്തെ.
“എൻ രച്ചെ ഇം പൂമിനാട്ടിലെ അത്തം വരേക്ക് കിടയ്ക്കിളത്തുക്ക് നിന്നെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്ക് വെളിച്ചമായ് വച്ചിരുക്കിനെ” ഒൺ കരുത്താവ് എങ്കാക്ക് കൽപ്പനെ തന്തിരുക്കിനെ ഒണ്ണെ.
മാനടവൻ തെയ്വമെ തിക്കിനാതിരുന്തെ കാലത്തിൽ ചെയ്യതെ തെയ്വം നിനയാത്ത് ഒണ്ണാ ഇപ്പെ എല്ലാ ഇടത്തിലും എല്ലാ മനിശെ മാനടവനും ഉടവനുടവൻ പാപമെ വുട്ട് മനം തിരുപ്പോണും ഒൺ തെയ്വം കൽപ്പിച്ചിരുക്കിനെ.
ഒണ്ണിരുന്താലും എൻ ഉശിരെ ഏൻ വലിയതൊൺ കെവുനിയാത്തെ; അത്തുക്ക് വിലയകൂടി കൊടുക്കിനതില്ലെ; തെയ്വ പിന്നിയമൊണ്ണെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽ ഒൺ കരുത്താവ് ഏശുവുകാലിരുന്ത് കിടച്ചെ വേലയെ ഓയ്ക്കോണും ഒൺമട്ടും താൻ എനക്ക് ഇരുക്കിനത്.
അകനയൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്കുചൂട്ടി ചെയ്യത് എന്തൊൺ എകൂതരുക്ക് കോപ്പേക്ക് മുടിഞ്ചതില്ലയേ? ഇല്ലെ, അതെ കേട്ടെ. എന്തൊണ്ണാ, അവൻ നങ്കാക്കുചൂട്ടി ചെയ്യതെചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതി ഉലകം ബൂറാ പരന്തിരുക്കിനെ ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ.
അത് എകനയൊണ്ണാ മുതെ മനിശനാനെ ആതാം തെയ്വത്തിലെ നീമമെ പാലിയാതെ ഇരുന്തനാലെ എല്ലാരും ചാകവേണ്ടി വന്തെ. അതുവോലെ ചാവിൽ നുണ്ണും നങ്കാക്ക് വുടുതലെ തരുവചൂട്ടി ഇരണ്ടാം മനിശനാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ തെയ്വം മനശോടെ തന്തെ.
ഇം പുതുവൻ പിശപ്പ് നങ്കാക്ക് കിടച്ചത് അവനിലെ പിന്നിയത്തിൽതാൻ; ഇം പുതുവൻ പിശപ്പെചൊല്ലി നങ്കെ പെരുമപ്പടിനനാലെ തെയ്വത്തിലെ മകിമേൽ നങ്കെ പങ്കൊള്ളവേരാ ആകുമൊൺ ആശിക്കിനെ.
തെയ്വത്തിലെ കൂട്ട് വേലക്കാറാ ഒണ്ണെ നിലമേൽ എങ്കെ നിങ്കകാൽ പുത്തി ചൊന്നത് നിങ്കാക്ക് കിടച്ചെ തെയ്വ ഇരക്കം നിച്ചനാതെ ആയ്ക്കാവാനില്ലെ.
ഏൻ തെയ്വ പിന്നിയമെ വീയ് ഒറീകേക്ക് മടിയ്ക്കിനെ; ഒണ്ണാ നായപുറമാണത്തിൽതാൻ ഒരാ നേരുമയാനതൊണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തു ചത്തത് വുറുതാവുതാൻ.
ചൊല്ലെ മീരിനവേരാളായ് തെയ്വത്തിലെ നമ്പിക്കേൽ ചത്തവേരാളായെ നങ്കളെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ കൂട്ടത്തിൽ ഉശിരെ തന്ത് എത്തിയെ; തെയ്വ പിന്നിയത്തിൽ താൻ നിങ്കെ രച്ചിക്കപ്പട്ടിരുക്കിനത്.
തെയ്വ ഇരക്കത്തിൽ നിങ്കാക്കൊള്ളെ നമ്പിക്കേൽതാൻ നിങ്കെ രച്ചിക്കപ്പട്ടിരുക്കിനത്; അത്തുക്കും നിങ്കയില്ലെ കാരണം തെയ്വം നിങ്കാക്ക് തന്തെ ബൊകുമാനം താൻ.
നിങ്കെ നല്ലെ ചേതിയെ കേട്ടവോളെ നിങ്കെ ഏത്തെടുത്തെ ആശേൽ നുൺ ചോന്ത് പോകാതെ ഉറപ്പൊള്ളതും നിലെ നിൽക്കിനതുമാനെ നമ്പിക്കേൽ നിലെ നുണ്ണോകോണും. പവുലോശ് ഒണ്ണെ ഏൻ ഇം നല്ലെ ചേതിനാലതാൻ തെയ്വ വേലക്കാറൻ ആയത്. ഇം നല്ലെ ചേതി ഉലകത്തിലൊള്ളെ എല്ലാ തിട്ടിക്കലുകാക്കും വുളിച്ച് ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
അം നല്ലെ ചേതിനാലയൊള്ളെ എല്ലാ നൽകിരകമും ഇം പൂമി നാട്ടിലെല്ലാം പരന്തതുവോലെ നിങ്കകാലും വന്ത് ചേന്തെ; നിങ്കെ തെയ്വ ഇരക്കം മെച്ചക്കമാ കേട്ടറിഞ്ചനാ ഇരുന്ത് നിങ്കെ ഉളപ്പുക്ക് മാത്തം വരുത്തിയതുവോലെ വോറെ ഒള്ളവേരാക്കും കനേം മാത്തം വരുത്തുകേം അത് അവറളിൽ കനേകമായ് വളന്തും വരിനെ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവും നങ്കളെ ആത്തിരമാ വച്ചിരുന്ത് ഉടയാ പിന്നിയത്തിൽ നങ്കാക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ചുണയാം നല്ലെ ആശയാം തരിനെ നങ്കെ തകപ്പനാനെ തെയ്വമും
നങ്കെ കരുത്താവ് ഉടയാ ഇരക്കത്തിലേ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ നമ്പിക്കേം ആത്തിരമും എനക്ക് കനേകമായ് തന്തിരുക്കിനെ.
എല്ലാരും രച്ചിക്കപ്പടോണും ഒണ്ണും അവറാത്തുക്ക് ചത്തിയമെ തിക്കിനൊണ്ടാകോണുമൊണ്ണും തെയ്വം ആശിക്കിനെ.
ചാവെ തകർത്ത് ഉശിരാം എണ്ണെണ്ണേക്കുമാനെ പിശപ്പാം നല്ലെ ചേതിനാലെ വെളിവായ്ക്കവനുമാനെ നങ്കെ രച്ചകൻ കിരിശ്ത്തു ഏശു വെളിപ്പട്ടതിനാലെ തെയ്വ ഇരക്കമെ വെളിവായ്ക്കിരുക്കിനെ.
ഒണ്ണാ കരുത്താവ് എനക്ക് തുണനുൺ എനക്ക് വശനമെ മൊത്തമാ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്കും എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ബൂറാ അതെ കോപ്പേക്കും എനക്ക് ചക്കിതിയെ തന്തെ; അകനെ ചാവിൽ നുൺ എനക്ക് വുടുതലും കിടച്ചെ.
ആരും തെയ്വ ഇരക്കത്തിൽ ഇരുന്ത് ബൂശാതിരുപ്പേക്ക് നോക്കോണും; ആരും ഉള്ളത്തിൽ കയ്പ്പാനെ കാരിയങ്കാടെ നിനച്ച് വോറെ ഒള്ളവേരാക്കുകൂടി കലകം ഒണ്ടാകാതെ ഇരുപ്പേക്ക് നോക്കോണും.
ഒണ്ണാ തെയ്വ പിന്നിയത്തിൽ ഏശു എല്ലാരുക്കുചൂട്ടീം ചാകേക്ക് കൊഞ്ചെ കാലത്തുക്ക് തൂതരുകാടക്കാട്ടി താത്തപ്പട്ടപ്പണും അവൻ ചാവെ ഏത്തനാലെ മകിമയാലേം ബൊകുമാനത്താലേം കിരികിടമെ ചൂടി ഇരുക്കിനതായ് നങ്കെ കാണെ.