14 എകൂതര് നരി കതേക്കും മെച്ചക്കമാനതെ വുട്ടൊറീനവേരാ കൽപ്പനേക്കും ചെവിയെ കൊടാതിരുപ്പേക്ക് അവറളെ കട്ടായമാ വിലക്കോണും.
എൻ ചട്ടങ്കാടുതാൻ ഒൺ ചൊല്ലി ഏമാത്തി അവറെ മനിശെ മാനടവൻകാട്ടിലെ ഉവതേശങ്കാടെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനെ; അതുനാലെ അകനെ എന്നെ കൊണ്ടാടിനത്തിൽ ഒരു മതിപ്പുമില്ലെ.”
മനിശൻ പുറമാണമെ തെയ്വ പുറമാണം ഒൺ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനതുനാലെ അവറെ എന്നെ വുറുതാവാ വണങ്കിനെ.
ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കാക്ക് തെയ്വമെ തിക്കിനൊള്ളെ; ഇല്ലില്ലെ അത്തുക്ക് പകറം ഏൻ ചൊന്നത്, തെയ്വം നിങ്കളെ അറിഞ്ചിരുക്കിനെ ഒൺതാൻ; അകനയൊള്ളെ നിങ്കെ പിന്നേം എകനെ ഇം വുറുതാവാനതും ചക്കിതി നാത്തതുമാനെ ഇവ്വുലകത്തിലെ അതികാരത്തുക്ക് അടിമപ്പടുകേക്ക് ആശിക്കിനെ?
ഇതുകാടെല്ലാം ഒരു തടവെ പുളങ്കിനത്തിലേ നാശമായ് മണ്ടിയോനതുകാടുതാനേ? ഇതുകാടെല്ലാം മനിശെ മാനടവൻ ഒണ്ടായ്ക്ക പുറമാണങ്കാടും ഉവതേശങ്കാടും താൻ.
അമ്പോളെ അവറെ ചത്തിയത്തുക്ക് ചെവിയെ കൊടാതെ നരി കതകാടെ കോപ്പേക്ക് മനമെ തിരുപ്പും.
ഇകനയൊള്ളവൻ കോളാര് പുത്തി ഒള്ളാളും പാപമെ ചെയ് നടക്കിനവനും ഉടയാളുക്കേ വിനേ ഇടിനാളും താൻ ഒൺ നിനക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ.
നിങ്കകാൽ കുരവുടിനവനെ വീയ് ഒറിയാതെ ഇരുപ്പേക്ക് കെവുനമായ് ഇരുന്തോകോണും. പൂമീൽ വച്ചി മുന്നറിയിപ്പെ തന്തവൻ വാക്കെ ഒറിഞ്ച് പോട്ടവേരാ തപ്പിക്കപ്പടാതവോയാ മേലോകത്തിൽ നുൺ നങ്കകാക്ക് മുന്നറിയിപ്പെ തരിനവനാനെ ഏശുവെ വീയ് ഒറിഞ്ചാ നങ്കെ എകനെ രച്ചപ്പടും?
ഒണ്ണാ “ഉടവൻ ചൊരുക്കലുക്ക് തിരുമ്പിനെ നായ് ഒണ്ണും റാടിയോഞ്ചി ചെളീൽ കിടന്ത് ഉരുളിനെ പണ്ണി ഒണ്ണും” ചൊന്നെ ചൊൽ അവറാത്തുക്കു തകുന്ത് വരുകേം ചെയ്യും.