9 “മേലാൻ ഏൻ വരിനവോളെ നിനക്ക് ശാറായിൽ നുൺ ഒരു ആൺ പുള്ളെ പുറക്കും” ഒൺ താൻ തെയ്വം അബുറാകാമുകാൽ വാക്കെ ചൊല്ലിയത്.
അതുനാലെ ഇം കാരിയത്തുക്കു ഏൻ എന്തെ ചൊന്നതൊണ്ണാ, ചേരെ കാരിയത്തിൽ നിങ്കെ ഒരു തീര്പ്പയാം എടാതേൻ; അവറളെ തങ്കെ വാട്ടിൽ വുട്ടാൻ; ഇത് മനിശെ മാനടവൻ പുത്തീലോ നിനപ്പിലോ ആനതൊണ്ണാ ഏടേം നാതെ നാശമാതാൻ പോകും.
നമ്പിക്കയാലതാൻ ഉടയാ ചോതനേൽ അകപ്പട്ടവോളെ അബുറാകാം വാക്കാലെ കിടച്ചെ ഒരേയൊരു മകനാനെ ഇശകാക്കെ തെയ്വം ചൊല്ലിയവോലെ ആകമായ് കൊടുക്കേക്ക് മനശെ വച്ചത്.