14 അകനയൊണ്ണാ, “തെയ്വം നീതിയോടെ അല്ലയീ ഒവ്വൊരു കാരിയമാം ചെയ്യിനത്?” ഒൺ നങ്കാക്ക് കോക്കേക്ക് മുടിയുമീ? ഇല്ലെ, നങ്കാക്ക് അകനെ കോക്കേക്ക് കൂടാത്ത്.
“അവൻ വന്ത് പാട്ടക്കാറാളെ കൊണ്ണോൺ തോട്ടമെ വോറേ പാട്ടക്കാറാക്ക് കൊടുക്കുകേം ചെയ്യും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. മാനടവൻകാട് ഇതെ കേട്ടാലെ, “അകനെ ഒരുനാളും നടകാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എന്തൊണ്ണാ തെയ്വം മുകറെ നോയ്ക്കി ഒണ്ണാം ചെയ്യാത്താതാനേ?
ഒണ്ണാ തെയ്വത്തിലെ ഇം കനിവെ തിക്കിലാതെ നിൻ മനശ് കടിനപ്പടുകേം നിൻ മനം തിരുമ്പാതെ ഇരുക്കിനനാലേം നീ തെയ്വത്തിലെ കോപമെ വലിച്ച് വയ്ക്കിനെ. എന്തൊണ്ണാ എല്ലാരാം നായം വിതിക്കേക്ക് തെയ്വം ഒരു നാളെ വച്ചിരുക്കിനെ.
അകനയൊണ്ണാ ഏൻ എകൂതൻ ആയിരുക്കിനനാലെ എന്തൻ കുണം? ഏൻ പരിച്ചേതനെ ഏത്തനാലെ എന്തൻ നേട്ടം?
അകനയൊണ്ണാ നങ്കാക്ക് എന്തെ ചൊൽകേക്കാകും? തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് നീതിയൊള്ളവേരായാനത് എകനെ ഒൺ തിക്കിനാതിരുന്തെ വോറേ ചാതീലെ മാനടവൻകാട്, നീതിമാൻമാരും തെയ്വത്തിലെ ആളുകേമായത് തെയ്വം ഏശു കിരിശ്ത്തുവുനാലെ അവറാത്തുക്കുചൂട്ടി ചെയ്യതെ അവറെ തേടിയത്തിലോടതാൻ.
അതുവോലെ ആകെ കളറീം, “അന്താൻ, വൻ ചക്കിതിയൊള്ളെ തെയ്വമാനെ കരുത്താവേ, നിൻ നായവിതികാട് ചത്തിയമാനതും നീതിയൊള്ളതും താൻ” ഒൺ ചൊന്നതെ ഏൻ കേട്ടെ.