16 അത് എകനയൊണ്ണാ തെയ്വ ആത്തുമാവ് നങ്കെ ആത്തുമാവും മത്തും ചേന്ത് നങ്കെ തെയ്വ മക്കതാൻ ഒൺ നങ്കാക്ക് വെളിവായ്ക്കി തരിനെ.
നിമതിയെ ഒണ്ടാക്കിനവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ; അവറെ തെയ്വ മക്കെ ഒൺ കേൾവി കോക്കും.
അവറെ തെയ്വ തൂതരുകാടുവോലയാനതുനാലെ ഇനി ചാവുകേമില്ലെ. അവറെ ചത്തോഞ്ചത്തുക്ക് പുറകോട് ഉശിരോറി പിശയ്ക്കിനെ മക്കനാലെ തെയ്വത്തിലെ മക്കകാടും താൻ.
അവനെ ഏത്തെടുത്ത് അവനിൽ നമ്പുനെ ആരുക്കും തെയ്വത്തിലെ മക്കയാകേക്ക് അവൻ അതികാരമെ കൊടുത്തെ.
ഇം കാരിയത്തുക്ക് എങ്കളും തെയ്വം ഉടയാ ചൊല്ലെ കോക്കിനവനുക്ക് കൊടുക്കിനെ തെയ്വ ആത്തുമാവും താൻ ശാച്ചികെ ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ തെയ്വ ആത്തുമാവിലെ നടത്തിപ്പിൽ പിശയ്ക്കിനെ എല്ലാരും തെയ്വ മക്കയാനെ.
മകത്തമാനെ അം പിശപ്പിൽ പങ്കാളികയാവപ്പോനെ തെയ്വ മക്കെ ആരൊൺ തിക്കിലൊണ്ടാകേക്ക് പടച്ചുവുട്ടെ ഏത്തുകാടു ബൂറാ കാത്തുകിട്ടേയിരുക്കിനെ.
അതുമട്ടുമില്ലെ തെയ്വ മക്കെ ഒണ്ണെ പതവിയോടെ ഒരു പുതുവൻ പിശപ്പെ തുടങ്കിനെ നാമും മകത്തമാനെ ഉടമ്പോടെ പിശയ്ക്കിനെ അം നാത്തേക്കായ് കാത്ത് ഇരുക്കിനെ.
നങ്കാക്ക് അം ആശയെചൊല്ലി ഉറപ്പുനാതിരുന്തവോളെ നങ്കാക്ക് എന്തനേത്ത് തേവയൊണ്ണും എന്തെ വായാതോണും ഒണ്ണും തിക്കിനാതിരുന്തവോളെ റൂപ്പു റൂപ്പാക്കേക്ക് കൂടാത്തെ ഉശാരോടെ തെയ്വ ആത്തുമാവും നാമും മത്തും ചേന്ത് നങ്കാക്കുചൂട്ടി വായാതിനെ.
അതുമട്ടുമില്ലെ, “നിങ്കെ തെയ്വത്തിലെ ആളുകയില്ലെ; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കളാം തെയ്വത്തിലെ ആളുകയൊൺ വുളിക്കും ഒണ്ണൊള്ളത് ചത്തിയം താൻ” ഒണ്ണും കോശ്ശയ്യാവ് പൊത്തകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കുമെ.
അത് എകനയൊണ്ണാ അവൻ ഉടമ്പിലെ പിരിയത്തിൽ ഒണ്ടായെ മക്കയെല്ലാം തെയ്വത്തിലെ മക്കയില്ലെ; ഒണ്ണാ കിടച്ചെ വാക്കാലെ പുറന്തെ മക്കതാൻ മക്കെ.
ഉലകത്തിൽ നല്ലെ നിലമേൽ താൻ നങ്കെ പിശച്ചത്; എടുത്തു ചൊല്ലിയാ നിങ്കെ ഇടേൽ തെയ്വം തന്തെ ചുത്തമോടേം നേരോടേംതാൻ പിശച്ചത്; ഇത് മനിശനിലെ അറിവുവോലയില്ലെ തെയ്വ ഇരക്കത്തിൽതാൻ ചെയ്യിനത് ഒൺ എങ്കെ മനശാച്ചി കൂടി ചൊല്ലുകേം ചെയ്യിനെ; അത്തിൽ ഇപ്പെ എങ്കെ പെരുമപ്പടുകേം ചെയ്യിനെ.
അവൻ നങ്കളെ ചൊന്തമായ്ക്കി തെയ്വത്തിലെ ആത്തുമാവെ ഇതയത്തുക്ക് ഉറപ്പായും തന്തുമിരുക്കിനെ.
ഇം ഉന്നത്തുക്കുചൂട്ടിതാൻ നങ്കളെ ഒരിയ്ക്കത്; തെയ്വം നങ്കാക്ക് അതെ തരും ഒണ്ണൊള്ളത്തുക്ക് ഉറപ്പായ് താൻ തെയ്വം തെയ്വ ആത്തുമാവെ നങ്കാക്ക് തന്തത്.
കിരിശ്ത്തു ഏശുവെ നമ്പിയതോടെ നിങ്കെ എല്ലാരും തെയ്വ മക്കെ ആയേയെ.
എകൂതരല്ലാത്തെ നിങ്കളും തെയ്വത്തിലെ മക്കെ ആയിരുക്കിനതുനാലെ “അപ്പാ, തകപ്പനേ” ഒൺ വുളിക്കിനെ ചൊന്തെ മകനേത്തിലെ ആത്തുമാവെ തെയ്വം നങ്കെ ഇതയത്തുക്ക് കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ.
രച്ചേലെ നല്ലെ ചേതിയാനെ ചത്തിയെ വശനം കേട്ടവോളെ നിങ്കളും തെയ്വ മക്കയായെ; നിങ്കെ കിരിശ്ത്തുവെ നമ്പിയവോളെ മിന്നമേ വാക്കെ ചൊല്ലിയെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് കിരിശ്ത്തുവിൽ നിങ്കളെ അടകാളമിട്ടെ.
കടശിനാളിൽ നിങ്കളെ രച്ചിക്കും ഒണ്ണ് നിങ്കാക്ക് അടകാളമായ് തെയ്വം തന്തിരുക്കിനെ തെയ്വ ആത്തുമാവെ നിങ്കെ കവലപ്പടുത്തുവാനില്ലെ.
നോക്കിൻ, തെയ്വം നങ്കളെ ഉടയാ മക്കെ ഒൺ വുളിപ്പേക്ക് തകപ്പനാനെ തെയ്വം നങ്കകാക്ക് എപ്പേരുപ്പട്ടെ ആത്തിരത്തിൽ ഇരുക്കിനെ ഒൺ അതെ കാട്ടിനെ; ഉലകത്തിൽ ഒള്ളവേരാക്ക് തകപ്പനാനെ തെയ്വമെ തിക്കിനാത്തനാലെ നങ്കളാം തിക്കിനാത്തെ.
ഇകനെ തെയ്വ മക്കെ ആരൊണ്ണും ഉരുമൻ മക്കെ ആരൊണ്ണും ഇതുനാലെ തിക്കിനൊണ്ടാകും; തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് നീതിയാനെ കാരിയമെ ചെയ്യാത്തവനും അതുവോലെ അണ്ണൻ തമ്പിയേരുകാൽ ആത്തിരത്തിൽ ഇരാത്താളും തെയ്വത്തിൽ നുൺ പുറന്തവനില്ലെ.
പിരിയമൊള്ളവേരാളേ, നങ്കെ ഇപ്പണേ തെയ്വ മക്കതാൻ. നങ്കാക്ക് എന്താവനൊൺ ഇതുവരേക്ക് വെളിവായ് ഇരുക്കിനതില്ലെ. ഒണ്ണാലും അവൻ വെളിപ്പടിനവോളെ നങ്കെ അവൻ ഇരുക്കിനവോലയേ ഉടയാ ഉരുവമെ കാണും. അതുനാലെ നങ്കളും അവനവോലെ ആയോകും ഒണ്ണും നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊളെള.
ഉടയാ ആത്തുമാവെ തന്തതുനാലെ നങ്കെ തെയ്വത്തിലും അവൻ നങ്കളിലും ഇരുക്കിനെ ഒൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
തെയ്വ മകനിൽ നമ്പുനവൻ അം ശാച്ചിയമെ ഉടയാ മനശീൽ വച്ചിരുക്കിനെ. തെയ്വമെ നമ്പാത്തവനോ ഉടയാ മകനെചൊല്ലി ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ ശാച്ചിയമെ നമ്പാത്തനാലെ തെയ്വമമേ നരിയൻ ഒണ്ണാക്കിനെ.
വെറ്റി നേടിനവനുക്ക് ഇത് അവകാശമായ് കിടയ്ക്കും; ഏൻ അവനുക്ക് തെയ്വമും അവൻ എനക്ക് മകനുമായിരുക്കും.