1 എൻ പശേ പിശപ്പിൽ നുണ്ണും ഏശു എന്നെ രച്ചിച്ചതുനാലെ നായപുറമാണത്തുക്ക് എന്നെ ഒരു പാപിയായ് കുത്തം വിതിക്കേക്ക് കൂടാത്ത്.
ഏൻ എൻ തകപ്പനിലും നിങ്കെ എന്നിലും ഏൻ നിങ്കളിലുംതാൻ ഒൺ അന്നാളേക്ക് തിക്കിനൊണ്ടാകും.
എന്നിലേ പിശേനിൻ; ഒണ്ണാ ഏനും നിങ്കളിൽ ഇരുക്കും; മുന്തിരി വള്ളീൽ ചേന്തിരാതെ കൊപ്പുകാട്ടുക്ക് തൻബാട്ടിലേ കായ്ക്കേക്ക് കൂടാത്ത്; അതുവോലെ ഏനും മത്തും ചേന്തിരാതെ നിങ്കാക്ക് കനി കായ്ക്കേക്ക് കൂടാത്ത്.
ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, എൻ വശനമെ കേട്ട് എന്നെ കടത്തി വുട്ടവനെ നമ്പുനവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരൊണ്ട്; അവൻ നായവിതീൽ അകപ്പടാതെ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരുക്ക് കടന്തിരുക്കിനെ.
കിരിശ്ത്തുഏശുവുക്കുചൂട്ടി എൻ കൂട്ടത്തിൽ വേലേ ചെയ്യെ പിരിശ്ക്കിലാവുക്കും അപ്പിൺ ആൺ അക്കിലാവുക്കും വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
എൻ ചൊന്തെ ചാതിയാനെ എകൂതരുകാൽ നുണ്ണും എന്നക്കാട്ടി മിന്നേ കിരിശ്ത്തുവെ ഏത്തെടുത്തെ അന്തിരോനിക്കോശുക്കും ഊനിയാവുക്കും വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ; അവറെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് ഇടേൽ കേൾവിപ്പട്ടവേരാളും ഏശുവിലെ വേലെ ചെയ്യനാലെ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുട്ടറേൽ കിടക്കുകേം ചെയ്യെ.
കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുനാലെ തെയ്വം നങ്കാക്കുചൂട്ടി ചെയ്യതെ നങ്കെ നമ്പിയനാലെ നങ്കെ നീതിമാൻമാരാകുകേം തെയ്വത്തുകാൽ നങ്കാക്ക് നിമതി ഒണ്ടാകേം ചെയ്യെ.
ഒരു മനിശനിലെ പാപംനാലെ നങ്കാക്ക് എല്ലാരുക്കും ചാവ് തണ്ടനെ കിടച്ചെ. ഒണ്ണാലും മനിശെ മാനടവൻകാട് പെരികിയവോളെ പാപമും പെരികിയെ; ഇത്തുക്ക് നടുവെ മനിശെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് ബൊകുമാനമായ് തെയ്വം ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ തരുകേം നങ്കാക്ക് നീതിമാൻമാരാകേക്കൊള്ളെ ഒരു വശിയാം തുറന്ത് തന്തെ.
അതുനാലെ ഏൻ ഇല്ലെ തിൻമെ ചെയ്യിനത് എന്നെ അതികാരമെ നടത്തിനെ പാപംതാൻ എന്നക്കൊണ്ട് അകനെ ചെയ്യെ വയ്ക്കിനത്.
അത് എകനയൊണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ നുണ്ണും ഉശിരേത്തിയെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് ചാവാലെ നാശമാവപ്പോനെ ഉടമ്പുകാടെ പിശയ്ക്കെ വയ്ക്കും.
അതുനാലെ തെയ്വ ആത്തുമാവിലെ നടത്തിപ്പിൽ പിശയ്ക്കിനെ എല്ലാരും തെയ്വ മക്കയാനെ.
അത് എകനയൊണ്ണാ നിൻ ചാവുക്ക് കാരണമാനെ നായപുറമാണത്തുക്ക് കീൾപ്പട്ട് ഇരുന്തെ നിങ്കെ പശേ പിശപ്പിൽ നുണ്ണും നിങ്കാക്ക് കിരിശ്ത്തുഏശുവിൽ വുടുതലെ തന്ത് നിങ്കളെ അതികാരം നടത്തിനെ ആത്തുമാവുക്ക് കീൾപ്പടുകേം ചെയ് ഇരുക്കിനെ.
കിരിശ്ത്തു ഏശു ചത്ത് ഉശിരോറി തെയ്വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുന്ത് നങ്കാക്കുചൂട്ടി വായാതിനനാലെ ആരുക്ക് നങ്കളെ നായമിടുകേക്കാകും?
നങ്കെ പിശപ്പിൽ നേട്ടമൊണ്ടായാലും ചരി ഇല്ലേലും ചരി പടച്ചുവുട്ടെ ഏളത്തുക്കുമോ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുനാലെ നമക്കൊണ്ടായെ തെയ്വ ആത്തിരത്തിൽ നുണ്ണും നങ്കളെ പുറിക്കേക്ക് കൂടാത്ത്.
അതുനാലെ ഉടവൻ ഉടമ്പിലെ പിരിയമ്പോലെ പിശയ്ക്കാതെ ആത്തുമാവിലെ ചൊല്ലുക്ക് പിശയ്ക്കിനവേരാ നായപുറമാണത്തിലെ അടിത്താനത്തിലൊള്ളെ തണ്ടനേൽ നുണ്ണും മാത്തി വുട്ടിരുക്കിനെ.
ഒണ്ണാ നിങ്കെ എല്ലാരും ഉടമ്പിലെ പിരിയത്തുക്ക് പിശയ്ക്കിനവേരാ നാത്തെ. തെയ്വ ആത്തുമാവിലെ പിരിയമ്പോലെ പിശയ്ക്കിനവേരാതാൻ. എന്തൊണ്ണാ അവൻതാൻ നിങ്കളിൽ പിശയ്ക്കിനത്. അതുനാലതാൻ തെയ്വത്തുക്ക് അല്ലാത്തവേരാളിൽ കിരിശ്ത്തുവിലെ ആത്തുമാവ് നാത്തെ ഒൺ നങ്കെ ചൊന്നത്.
നിങ്കളോ തെയ്വംനാലെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ ഇരുക്കിനെ. “പെരുമപ്പടിനവൻ കരുത്താവിൽ പെരുമപ്പടട്ടെ” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ ആകേക്ക് അവൻ നങ്കാക്കുചൂട്ടി അറിവും നീതീം ചുത്തമാകലും വീണ്ടെടുപ്പുമായെ.
ആതാമിൽ എല്ലാരും ചാനതുവോലെ കിരിശ്ത്തുവിൽ എല്ലാരും ഉശിരോറും.
കിരിശ്ത്തുവിലൊള്ളെ ഒരു മനിശനെ എനക്ക് തിക്കിനൊണ്ട്; അവനെ പതിനാല് വരിയത്തുക്ക് മിന്നേ മൂണാം മേലോകം വരേക്ക് എടുത്തെ; ഉടമ്പോടയോ ഉടമ്പുനാതയോ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിലെ; ഒണ്ണാ തെയ്വത്തുക്ക് അത് തിക്കിലൊണ്ട്.
അതുനാലെ ഒരാ കിരിശ്ത്തുവിലായാ അവൻ പുതുവൻ തിട്ടിപ്പാനെ; പശേത് നീയ്ങ്കി പുതുവൻ വന്തേയെ.
ഒണ്ണാ മരത്തിൽ തൂങ്കിനവനെല്ലാം ചാപ്പം കിടച്ചാ താൻ ഒൺ തെയ്വ പൊത്തകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ നായപുറമാണത്തിലെ ചാപ്പത്തിൽ നുൺ വിലേക്ക് വായ്ങ്കെ.
കിരിശ്ത്തു ഏശുവെ നമ്പിയതോടെ നിങ്കെ എല്ലാരും തെയ്വ മക്കെ ആയേയെ.
അത്തിൽ എകൂതനൊണ്ണോ എകൂതനല്ലാത്തവനൊണ്ണോ ഇല്ലെ, അടിമെ ഒണ്ണോ വുടുതൽ കിടച്ചാ ഒണ്ണോ ഇല്ലെ, ആണും പെണ്ണും ഒണ്ണില്ല; നിങ്കെ എല്ലാരും കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ ഒൺമട്ടും താൻ.
തെയ്വ ആത്തുമാവ് നിങ്കളെ നടത്തട്ടെ; അകനയൊണ്ണാ നിങ്കെ പാപത്തിലെ പുത്തീക്കൊത്തെ ആശെ ചെയ് നടകാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചൊന്നെ.
തെയ്വ ആത്തുമാവിലെ ചട്ടപ്പടീൽ പിശയ്ക്കിനതൊണ്ണാ അവൻ ആത്തുമാവ് ചൊന്നതെ കേട്ടും നടക്കുകേം വേണും.
തെയ്വ പിന്നിയത്തിൽ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ അപ്പോശ്ത്തലനാനെ പവുലോശ് എപശോശ് ഒണ്ണാനിൽ തെയ്വ മക്കളാനെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവെ നമ്പിയവേരാക്ക് എളുതിനത്,
അവനും മത്തും കൂട്ടായ്മേലാകേം ചെയ്യും. ഏൻ നേരുമയാനവൻ ആയത് നായപുറമാണത്തിലെ ചട്ടപ്പടീൽ നടന്തതുനാലതാൻ ഒൺ ഏൻ നിനയ്ക്കിനതില്ലെ; ഒണ്ണാ കിരിശ്ത്തുവിലെ നമ്പിക്കനാലെ താൻ ഏൻ നേരുമയാനവൻ ആയത്; അത് തെയ്വത്തിൽ നുൺ വരിനതും നമ്പിക്കയെ അടിത്താനമായ്ക്കതും താൻ.