21 ഏൻ ആശിയാത്തെ തിൻമാകാടെ ചെയ്യിനെ ഒൺ ഏൻ ചൊന്നവോളെ എൻ പാപെ കുണം എൻ പിശപ്പെ അതികാരമെ നടത്തിനെ ഒൺ താൻ ഏൻ ചൊന്നത്.
ഏശു തെയ്വ ആത്തുമാവ് നുറഞ്ചവനായ് ഓർത്താൻ ആത്തോരമെ വുട്ട് തിരുമ്പി വന്തെ; പരിശുത്തെ ആത്തുമാവ് അവനെ മണൽ പെത്താരത്തുക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, പാപമെ ചെയ്യിനവനെല്ലാം പാപത്തുക്ക് അടിമകാടുതാൻ.
അതുനാലെ ഇനീം നിങ്കെ ഉടമ്പിലെ ആശേക്ക് വശങ്കി കൊടുത്ത് പാപത്തിൽ അകപ്പടുവാനില്ലെ.
നിങ്കെ അകനെ പിശയ്ക്കിനവോളെ നിങ്കളിലെ പശേ പാപെ കുണങ്കാട് നിങ്കളെ പിന്നേം പാപത്തിൽ അകപ്പടുത്തുകേക്ക് കൂടാത്ത്. എന്തൊണ്ണാ മിന്നേ നിങ്കാക്ക് നായപുറമാണമെ പാലിക്കെ വേണ്ടിയിരുന്തെ. ഒണ്ണാ ഇപ്പെ അവനിലെ ഇരക്കത്തുക്ക് ഒത്തവോലയൊള്ളെ ഒരു പിശപ്പതാൻ പിശയ്ക്കിളത്.
ഒണ്ണിരുന്താലും അത് എന്നെ ചാവുക്ക് വുടുക്കിനെ ഒൺ എനക്ക് വെളിവാനെ; എന്തൊണ്ണാ എൻ പിരിയത്തുക്ക് പിശയ്ക്കിനെ ഒണ്ണെ ഒരു കെണീൽതാൻ ഏൻ അകപ്പട്ടിരുക്കിനത്.
അത് എകനയൊണ്ണാ നിൻ ചാവുക്ക് കാരണമാനെ നായപുറമാണത്തുക്ക് കീൾപ്പട്ട് ഇരുന്തെ നിങ്കെ പശേ പിശപ്പിൽ നുണ്ണും നിങ്കാക്ക് കിരിശ്ത്തുഏശുവിൽ വുടുതലെ തന്ത് നിങ്കളെ അതികാരം നടത്തിനെ ആത്തുമാവുക്ക് കീൾപ്പടുകേം ചെയ് ഇരുക്കിനെ.
അകനെ അവൻ തെയ്വത്തിലെ വേലേൽ കനിവ് ഒള്ളാളും നമ്പുകേക്കാനവനുമാനെ ഒരു വലിയെ പൂയാരിയുമായെ. എന്തൊണ്ണാ മാനടവൻകാട്ടിലെ പാപങ്കാട്ടുക്ക് പകറമായ് എല്ലാ കാരിയത്തിലും അവൻ ഉടയാ കൂടപ്പുറപ്പുകാടുവോലെ ആകവേണ്ടിയിരുന്തെ.
നമക്കൊള്ളെ വലിയെ പൂയാരി നങ്കെ കുറേൽ കനിവെ കാട്ടുകേക്ക് കൂടാത്താ നാത്തെ; എല്ലാത്തിലും നങ്കവോലെ ചോതനേൽ അകപ്പട്ടപ്പണും അവൻ പാപം നാത്തവനായിരുന്തെ.
ഉടവുറളമേ നാശത്തുക്ക് അടിമയായ് ഇരുക്കിനവോളെ വോറേ ആളുകേക്ക് വുടുതലെ തരാമൊൺ വാക്കെ കൊടുക്കിനെ. അവറെ അടിമയായിരിക്കിനതൊൺ ഉടവറാത്തുക്കേ തിക്കിനാതിരുക്കിനവോളെ അവറെ വോറേ ആളുകെ വുടുതലെ കൊടുക്കിനത് എകനനേ?