7 “ഏൻ നരിയെ ചൊന്നതിനാലെ തെയ്വത്തുക്ക് ചത്തിയവാൻ ഒണ്ണൊള്ളെ പേര് കിടയ്ക്കുകേം അവനിലെ മകത്തം പെരികി വരുകേം ചെയ്യതൊണ്ണാ പിന്നെ എന്തുനാലനെ എന്നെ ഒരു പാപിയായ് വിതിക്കിനത്?” ഒൺ വോറൊരാ കോക്കാം.
അത്തുക്ക് ഏശു പത്തിരോശുകാക്ക്, “ഉണ്ണേക്ക് റാവ് കോശി കൂവുളത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എന്നെ മൂണ് വട്ടം പുറിച്ച് ചൊല്ലും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിൻകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
തെയ്വം മിന്നേ നിനച്ച് കൂട്ടിയവോലെ നശരായൻ ഏശുവെ നിങ്കകാൽ തന്തെ; നിങ്കെ അവനെ നിച്ചനാത്തവേരാ കയ്യാരെ ശിലുവേൽ തറപ്പിച്ച് കൊണ്ണാച്ചെ.
ഇല്ലെ, ഒരുനാളും തവറി പോകാത്ത്. “നീ ചൊല്ലിയെ വാക്കാരെ നിന്നെ നായം വിതിക്കും; അന്നേരം നീ വെറ്റി നേടും” ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ എല്ലാ മനിശെ മാനടവൻകാടും നരിയെ ചൊന്നവേരാ ആയാലും തെയ്വം ഉടയാ ചൊല്ലിയെ വാക്കിൽ നുൺ തവറി പോകാത്ത്.