3 ഒണ്ണാ അവറളിൽ ചിലവേരാ നമ്പുകേക്ക് കൂടാത്തവേരായാനതൊണ്ണാ എന്ത്? അതുനാലെ തെയ്വം ചൊല്ലിയെ വാക്ക് തവറി പോകുമീ?
വാനമും പൂമീം മാറിപോകും; ഒണ്ണാ എൻ വശനം ഒരു കാലത്തിലും മാറാത്ത്.
അവനിലെ ഇരക്കത്തിലെ നുറവിൽ നങ്കാക്ക് എല്ലാരുക്കും നൽവരത്തുക്ക് മീതെ നൽ വരം കിടച്ചെ.
ഒണ്ണിരുന്താലും അവനെ ചൊല്ലി കോക്കിനെ എല്ലാരും നല്ലെ ചേതിയെ ഏത്തെടാത്ത്. അതുനാലതാൻ, “കരുത്താവേ, എങ്കെ ചൊല്ലിയെ വാക്കുകാടെ ആര് നമ്പിയെ?” ഒൺ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ എശ്ശയ്യാവ് ചൊല്ലിയിരുക്കിനത്.
ഏശു കിരിശ്ത്തുവുനാലെ തെയ്വം അവറാത്തുക്ക് ചെയ്യത് അവറെ വീയ് ഒറിഞ്ചാലും അവറെ വലിയെ തമുത്തരുകാടെ തെയ്വം പുറിച്ചെടുത്തനാലെ എകൂതര് അവനുക്ക് പുടിച്ചവേരാതാനെ? എന്തൊണ്ണാ ഉടയാളിലെ ആത്തിരത്തുക്ക് തെയ്വം ആരയൊണ്ണാലും വുളിച്ചാ അവൻ അവറളെ വീയ് ഒറിയാത്തുതാനെ.
അകനയൊണ്ണാ അം ചാതികാടെചൊല്ലി ചൊല്ലിയതെല്ലാം വുറുതാവായേയതീ? തെയ്വത്തിലെ വാക്കുകാട് എകനെ വുറുതാവാകും? എന്തൊണ്ണാ എല്ലാ എകൂതരുകാടാം തെയ്വം തേടി എടുത്തതില്ലയേ?
മുക്കാക്ക് നീയ്ങ്കെ മുകറിൽ കരുത്താവിലെ മകിമെ വെളിപ്പടുത്തിനവേരാതാൻ നങ്കെ; ആത്തുമാവാനെ കരുത്താവിൽ നുൺ വരിനതും എപ്പണും വളന്ത് വരിനതുമാനെ അം മകിമെ നങ്കളെ കരുത്താവിലെ ഉരുവമായ് ഉരുവപ്പടുത്തിനെ.
ഇണങ്കരേ, നിങ്കെ നമ്പിക്കെ പെരികി പെരികി വരിനത്തിലും നിങ്കളിലെ ആത്തിരം അക്കുമിക്കും വളന്തു വരിനത്തിലും നിങ്കളെ നിനച്ച് തെയ്വത്തുക്ക് എപ്പണും നണ്ണിയെ ചൊൽകേക്ക് എങ്കെ കടപ്പട്ടിരുക്കിനെ. അത് നല്ലതുതാൻ.
നങ്കെ നമ്പിക്കെ നാത്തവേരാ ആയാലും അവൻ നമ്പിക്കെ ഒള്ളാളായ് താൻ ഇരുക്കിനത്; ഉടയാ പുത്തിയെ മാത്തുകേക്ക് അവനുക്ക് കൂടാത്ത്; ഇത് നമ്പവേണ്ടെ ചൊൽ താൻ.
അവറവോലെ നങ്കളും ഒരു നല്ലെ ചേതിയെ കേട്ടവേരായാനെ; ഒണ്ണാലും കേട്ടവേരാളിൽ നമ്പിക്കെ ഒണ്ടാകാപ്പോയനാലെ കേട്ടെ വശനം അവറാത്തുക്ക് ഉതകാപ്പോയെ.