2 ഏളെ കാരിയമെ നോയ്ക്കാലും എകൂതനുക്ക് കനേകമായ് ഒണ്ട്; എല്ലാത്തുക്കും മുയ്ക്കമാ തെയ്വത്തിലെ നീമമെ അവറാത്തുക്ക് താൻ മുതെ ഏത്തു കൊടുത്തത്.
നിങ്കെ തിരുവെളുത്തുകാടെ നന്തി പടിയ്ക്കിനെ. എന്തൊണ്ണാ അത്തിൽനുൺ നിങ്കാക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിര് കിടയ്ക്കും ഒൺ നിങ്കെ നിനയ്ക്കിനെ; ഇം തിരുവെളുത്തുകാട്ടിലേ എന്നചൊല്ലി ചൊന്നെ.
ശീനായ് മലേൽ വച്ച് കുരവുട്ടെ തൂതൻകാലും നങ്കെ വലിയോരുകാടും മത്തും അം മണൽ പെത്താരത്തിലെ ശവേൽ ഇരുന്താളും നങ്കാക്ക് തരുകേക്ക് ഇരുക്കിനെ ഉശിരൊള്ളെ വശനം കിടച്ചാളും ചെൻതാൻ.
തെയ്വത്തിലെ നീമത്തിൽ നുൺ പടിച്ചിരുക്കിനനാലെ മെച്ചക്കമാനത് ഏളത് ഒൺ ആഞ്ചെടുപ്പേക്ക് നിനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ ഒൺ നീ പെരുമപ്പടിനെ. മട്ടുമില്ലെ നീ എന്തെ ചെയ്യോണും ഒൺ തെയ്വം ആശിക്കിനതോ അതെ നിനക്ക് തിക്കിലൊള്ളെ ഒണ്ണും നീ പെരുമപ്പടിനെ.
അകനയൊണ്ണാ ഏൻ എകൂതൻ ആയിരുക്കിനനാലെ എന്തൻ കുണം? ഏൻ പരിച്ചേതനെ ഏത്തനാലെ എന്തൻ നേട്ടം?
ഒണ്ണാ അവറളിൽ ചിലവേരാ നമ്പുകേക്ക് കൂടാത്തവേരായാനതൊണ്ണാ എന്ത്? അതുനാലെ തെയ്വം ചൊല്ലിയെ വാക്ക് തവറി പോകുമീ?
എന്തൊണ്ണാ തെയ്വം ഇം ആളുകളെ മുതെ പുറിച്ചെടുത്ത് ഉടയാ നായപുറമാണമെ അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്ത് അവറകാൽ മകത്തമാനെ ഉടമ്പടിനാലെ അവറാത്തുക്ക് വാക്കാം കൊടുത്ത് ഉടയാളെ എകനെ കൊണ്ടാടോണും ഒണ്ണും അവൻ അവറളെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
ഏൻ മനശോടെ അതെ ചെയ്യിനതൊണ്ണാ എനക്ക് അത്തുക്ക് കൂലി ഒണ്ട്; ഏൻ മനം നാതയിതെ ചെയ്യിനതൊണ്ണാ എന്നെ ഏത്തു വുട്ടത്തുക്ക് ചെയ്യിനത് മട്ടുംതാൻ.
മനിശെ മാനടവൻകാട് തെയ്വത്തുക്ക് എതിരായ് ചെയ്യെ പാപമെ കണക്കിടാതെ തെയ്വം അവറളെ കിരിശ്ത്തുവിൽ ഉടയാകാക്ക് നിരപ്പിച്ചുകിട്ടേയിരുക്കിനെ. മനിശെ മാനടവൻകാടെ തെയ്വമും മത്തും നിരപ്പിക്കേക്കൊള്ളെ ചേതി എങ്കകാൽ ഏത്തു തന്തിരുക്കിനെ.
അത്തുക്ക് പകറം എകൂതരുകാൽ നല്ലെ ചേതിയെ ചൊൽവെ പത്തിരോശെ തെയ്വം അതികാരപ്പടുത്തിയിരുക്കിനവോലെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാൽ നല്ലെ ചേതിയെ ചൊൽകേക്ക് തെയ്വം എന്നാം അതികാരപ്പടുത്തിയിരുക്കിനെ ഒൺ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായെ.
മണേ തിമോത്തിയോശേ, നിൻകാൽ തന്തിരുക്കിനതയെല്ലാം പാതുകാപ്പാ വച്ചിര്; ഇന്താൻ അറിവ് ഒൺ കളവായി ചൊന്നവേരാകാട് പുത്തി കെട്ടെ ഏയിലെ കെട്ടുകയാം തെയ്വത്തുക്ക് മാനമെ കൊടാത്തെ പേച്ചുകാടാം വീയ് ഒറിയോണും.
നിങ്കെ നമ്പിക്കേക്ക് വന്തെ കാലമെ നോയ്ക്കാ ഇപ്പെ നിങ്കെ വാത്തിയാരുകാടാകവേണ്ടിയിരുന്തെ. ഒണ്ണാ തെയ്വ വശനത്തിലെ മുതെ പാടങ്കാടെ നിങ്കാക്ക് ആരൊണ്ണാലും ഇപ്പണും ചൊല്ലി തരുവിളതായിരുക്കിനെ; കട്ടിയാനെ തീനെ നാത്തെ പാൽതാൻ ഇപ്പണും തേവെ.
ഒരാക്കു വുളിച്ച് ചൊൽകേക്ക് വരം കിടച്ചതൊണ്ണാ അവൻ തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലട്ടെ. വോറൊരാക്ക് ഏവലെ ചെയ്കേക്ക് വരം കിടച്ചതൊണ്ണാ തെയ്വം കൊടുത്തെ തകിതിവോലെ ചെയ്യട്ടെ. അകനെ എല്ലാ കാരിയത്തിലും ഏശുകിരിശ്ത്തുനാലെ തെയ്വ നാമം മകിമപ്പടുകേക്ക് ഇടെവരും. മകിമേം ചക്കിതീം എണ്ണെണ്ണേക്കും അവനുക്കൊള്ളതുതാൻ. ആമേൻ.
ഏൻ തൂതനെ വണങ്കിളത്തുക്ക് അവൻ കാൽകാക്ക് ബൂന്ത് അമ്പോളെ അവൻ എൻകാക്ക്, “അകനെ ചെയ്വാനില്ലെ; നിന്നവോലേം ഏശുവിലെ വശനമെ നമ്പിയെ നിൻ ഇണങ്കരുവോലേം ഒരു ഏവൽക്കാറൻ താൻ ഏൻ; തെയ്വമെ മട്ടും വണങ്കിൻ; പലകപ്പാട്ടിലെ മുയ്ക്കമാനെ കാരിയം ഏശുവിലെ വശനം താൻ.”
പിന്നെ തൂതൻ എൻകാൽ, “ഇം വശനം നമ്പുകേക്കാനതും ചത്തിയമും താൻ; പലകപ്പാട്ടുകാറാ ആത്തുമാവുകാട്ടിലെ തെയ്വമാനെ കരുത്താവ് വേമായേ നടക്കിളതാനെ കാരിയങ്കാടെ ഉടയാ വേലക്കാറാക്ക് കാട്ടി കൊടുപ്പെ ഉടയാ തൂതനെ കടത്തിവുട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.