17 വോറെ വേരാകാൽ നിമതിയോടെ എകനെ പിശയ്ക്കോണും ഒൺ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിനാത്തെ.
ഒണ്ണാ ഉശിരുകാക്കൊള്ളെ വശി ഇടുക്കനും നെരുക്കമാനതും താൻ; അതെ കണ്ടു പുടിച്ചവേരാ ഒരുത്തിനേം താൻ.
ഇരുട്ടിലും ചാവെചൊല്ലിയൊള്ളെ പേടീലും ഇരുക്കിനവനുക്ക് അവൻ വെളിച്ചമായ് പളപളക്കും; നിമതീലെ പാതേൽ അവൻ നങ്കളെ നടത്തും.”
അതുനാലെ അവറെ വശികാട്ടിൽ വിനേം നാശമും പതിയിരുക്കിനെ.
എന്തൊണ്ണാ അവറാത്തുക്ക് തെയ്വ പേടി നാത്തെ” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനത്.
കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുനാലെ തെയ്വം നങ്കാക്കുചൂട്ടി ചെയ്യതെ നങ്കെ നമ്പിയനാലെ നങ്കെ നീതിമാൻമാരാകുകേം തെയ്വത്തുകാൽ നങ്കാക്ക് നിമതി ഒണ്ടാകേം ചെയ്യെ.