13 അവറെ ഇതയങ്കാട്ടിൽ ബൂറാ വഞ്ചനെ നുറഞ്ചിരുക്കിനതുനാലെ; ഉടവുറെ വായിൽ അവറെ അശിങ്കമെ കുരവുടിനെ; പാമ്പിലെ വായിലെ വിശമ്പോലെ അവറെ വായ് വശീക്ക് അശിങ്കമെ കുരവുടിനെ.
എല്ലാരും തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ അകന്ത് പോയനാലെ നൽമെ ചെയ്കേക്ക് ആരുക്കും കൂടാത്തെ; ഒരാക്കുകൂടി കൂടാത്തെ.
ഇല്ലെ, ഒരുനാളും തവറി പോകാത്ത്. “നീ ചൊല്ലിയെ വാക്കാരെ നിന്നെ നായം വിതിക്കും; അന്നേരം നീ വെറ്റി നേടും” ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ എല്ലാ മനിശെ മാനടവൻകാടും നരിയെ ചൊന്നവേരാ ആയാലും തെയ്വം ഉടയാ ചൊല്ലിയെ വാക്കിൽ നുൺ തവറി പോകാത്ത്.