10 അതുനാലതാൻ, “നീതിമാൻ ആരും നാത്തെ, ഒരാ കൂടി നാത്തെ.
എകനയൊണ്ണാ ഒരു മനിശൻ ഇതയത്തിൽ നുൺ വരിനെ കെട്ടെ നിനവ്, കുലെ, എടാൺ എടുപെൺ കിടത്തെ, തിശകെട്ടെ കിടത്തെ, കളവ്, നരി, വോറെ ഒള്ളവേരാളചൊല്ലി കുത്തമെ ചൊൽകെ.
ഏശു അവൻകാൽ, “നീ എന്തുക്ക് എന്നെ നല്ലവൻ ഒൺ വുളിക്കിനെ? തെയ്‌വം ഒരാമട്ടും താൻ നല്ലവൻ വോറേ ആരും നാത്തെ.
അതുനാലതാൻ, “തെയ്‌വം അവറെ കൺകാടാം ചെവികാടാം അടച്ച് അവറാത്തുക്ക് ഉറക്കമെ കൊടുത്തത്” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനത്.
തെയ്‌വമെ തേടി അവനെ തിക്കിലൊണ്ടാനവൻ ആരും നാത്തെ, ഒരാ കൂടി നാത്തെ.
എന്തൊണ്ണാ നങ്കെ എല്ലാരും പാപമെ ചെയ് തെയ്‌വത്തിലെ മകിമേൽ നുൺ ബൂന്തേയെ.
ഇല്ലെ, ഒരുനാളും തവറി പോകാത്ത്. “നീ ചൊല്ലിയെ വാക്കാരെ നിന്നെ നായം വിതിക്കും; അന്നേരം നീ വെറ്റി നേടും” ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ എല്ലാ മനിശെ മാനടവൻകാടും നരിയെ ചൊന്നവേരാ ആയാലും തെയ്‌വം ഉടയാ ചൊല്ലിയെ വാക്കിൽ നുൺ തവറി പോകാത്ത്.
ഒരു കാലത്തിൽ നങ്കെ അറിവു നാത്തവേരായും ചൊന്നതവുട്ട് ചുരക്കായെ ചെയ്യിനവേരായും വഞ്ചനേക്കും ഉലക ചുകത്തുക്കും കൺ പാരുവയാനെ കാരിയത്തുക്കെല്ലാം അകപ്പട്ടവേരാളും പുറണിയെ ചൊല്ലീം അക്കുമിക്കും പിണയ്‌ങ്കി ഒവ്വോരാളെ പുറിച്ച് നുറുത്തിയവേരാളും താനേ.
അതുനാലതാൻ “ഏൻ ചുത്തമാനവൻ ആയിരുക്കിനതുവോലെ നിങ്കളും ചുത്തമാനവേരാ ആയിരിൻ” ഒൺ തിരുവശനത്തിൽ എളുതി ഇരുക്കിനതു.
ഒണ്ണാ ചുണെ നാത്തയാളുകെ, നമ്പിക്കെ നാത്തവേരാ, അറയ്‌ക്കിനയാളുകെ, കുലകാറാ, കെട്ടെ കിടത്തക്കാറാ, ചെയ്‌വിനക്കാറാ, ചിലേ കൊണ്ടാടിനവേരാ ഇകത്തെ വേരാക്കും നരിയെ ചൊന്നെ ഏളവനുക്കും കാത്തു വച്ചിരുക്കിനെ കെന്തകം കത്തിനെ പൊയ്യൻതാൻ; അത് വന്ത് ഇരണ്ടാമത്തെ ചാവ്.”
നായ്‌കാടുവോലെ കെട്ടെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനവേരാളും ചെയ്‌വിനക്കാറാളും നിച്ചനാത്തെ നടത്തക്കാറാളും കുലയാളികേം ചിലേ കൊണ്ടാടിനവേരാളും നരിയെ പിരിയപ്പടുകേം അതെ ചെയ്‌കേം ചെയ്യിനെ ഏളവനും പട്ടണത്തുക്ക് പുറത്തിൽ താൻ.
