7 മാനമും മകത്തമുമൊള്ളെ നാശമാകാത്തെ പിശപ്പ് കിടയ്പ്പച്ചൂട്ടി നല്ലതെ ചെയ് പൊറുപ്പോടെ കാത്ത് ഇരുക്കിനവേരാക്ക് തെയ്വം എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ കൊടുക്കും.
ചേരെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള തണ്ടനേക്കും ഒണ്ണാ നീതിമാൻമാരുകാട് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള പിശപ്പുക്കും പോകും.
തോൽവി അടയാതെ നിക്കിനനാലെ നിങ്കെ ഉശിരെ കാപ്പാത്തും.
നല്ലെ മണ്ണിൽ ബൂന്തെ വിത്തുകാടെന്നത് തെയ്വ വശനമെ കേട്ട് ഇതയത്തിൽ ഏത്തെടുത്ത് കുറുപ്പാ അത്തിൽ നിലെ നുൺ കനിയെ തരിനവേരായാകും.”
വിതകാറനും അറുപ്പുകാറനും മൊത്തമാ പിരിയമടേകേക്കുചൂട്ടി അറുപ്പുകാറൻ ഇപ്പണേ കൂലിയെ വായ്ങ്കി എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരുക്ക് വിളവെ കൂട്ടി വയ്ക്കിനെ.
നിങ്കെ അക്കുമിക്കും ബൊകുമാനമെ ഏത്തെടുക്കുകേം ഒരേ ഒരു തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ ബൊകുമാനമെ തേടാതേമിരുന്താ നിങ്കാക്ക് എകനനേ നമ്പുകേക്കാകും?
അതുവോലെ നീ എകൂതനൊണ്ണാലും വെളി നാട്ടുകാറനൊണ്ണാലും ഒരു മാത്തമുമില്ലെ; നീ നല്ലെ ചെയ്തികളെ ചെയ്യാ അവനിലെ മകത്തമും മാനമും നിമതീം നിനക്ക് കിടയ്ക്കും; ഒണ്ണാ അത് മുതെ കിടയ്ക്കിനത് എകൂതനുക്കുതാൻ.
എന്തൊണ്ണാ പാപത്തിലെ കൂലി ചാവുതാൻ; ഒണ്ണാ കിരിശ്ത്തു ഏശുവെ ഉടയാ രാശാവായ് ഏത്തെടുക്കിനവനുക്ക് തെയ്വം തരിനെ ബൊകുമാനം എണ്ണണ്ണേക്കുമൊള്ളെ പിശപ്പുതാൻ.
നങ്കെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും പങ്കിടുകേക്ക് പോനെ മകത്തമെ നങ്കെ ഇപ്പെ അടേനെ കറുമമെ മത്തും ഒത്തു നോക്കിനവോളെ അം കറുമമെ കറുമമായ് തോണതില്ലെ.
അതുവോലെ ഉടയാളും മത്തും പങ്കാളിയാനെ മകത്തമാനെ പിശപ്പ് എന്തൊൺ വുളങ്കിളത്തുക്കുചൂട്ടി തെയ്വം തേടി എടുത്തെ മാനടവൻകാട്ടുകാൽ ഉടയാ ഇരക്കമെ കാട്ടുകേക്ക് അവനുക്ക് അവകാശം നാത്തതീ?
ചത്തവേരാ ഉശിരോറി എന്തിനതും ഇകനതാൻ. നാശമാ പോനെ ഉടമ്പതാൻ വിതയ്ക്കിനത്; ഒണ്ണാ തെയ്വം ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിനത് നാശമായ് പോകാത്തതതാൻ.
ഏശുവിൽ നമ്പുനവേരാളേ, കറി, ഇലത്തം ഇത്തുകാട്ടുക്കൊണ്ണും മേലോകമെ അവകാശമാക്കേക്ക് കൂടാത്ത്; ഒണ്ണാ നാശമാനത് നാശമാകാത്തതെ അവകാശമാക്കാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചൊന്നെ.
അതുനാലെ ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, നിങ്കെ ഉറപ്പൊള്ളവേരാളും കുലുങ്കാത്തവേരാളും ആകോണും; നിങ്കെ കരുത്താവിൽ ചെയ്യിനെ ഒവ്വൊരു കാരിയമും വുറുതാവില്ലെ ഒൺ അറിഞ്ചിരുക്കിനനാലെ കരുത്താവിലെ വേലേൽ എപ്പണും പെരികി വരിനവേരാളുമാനിൻ.
നൽമെ ചെയ്യിനത്തിൽ നങ്കെ മടുത്ത് പുറക്ക് പോവാനില്ലെ; ചോന്ത് പോകാതിരുന്താ തക്കെ നേരത്തിൽ നൽവരത്തിലെ വിളവ് കിടയ്ക്കും.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ നാശമാകാത്തെ ആത്തിരത്തോടെ വച്ചിരുക്കിനെ എല്ലാരുകാലും ഇരക്കം ഇരുക്കട്ടെ.
എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്കുചൂട്ടി അവൻ വച്ചിരുന്തെ മേൻമയാനതും മകത്തമാനതുമാനെ ഇം മറുമം ഉടയാ ആളുകേക്ക് വെളിപ്പടുത്തുകേക്ക് തെയ്വം തീരുമാനമിട്ടെ; ഇം രകശിയം നിങ്കളിലൊള്ളെ കിരിശ്ത്തുവേതാൻ; അവൻ മട്ടുംതാൻ നങ്കെ മകത്തത്തുക്കൊള്ളെ ഒരേയൊരു ആശെ.
എണ്ണെണ്ണേക്കും ഇരുക്കിനെ രാശാവും നാശമാകാത്തവനും കണ്ണുക്ക് മില്ലോട് കാണാത്തവനുമാനെ അം ഒരേയൊരു തെയ്വത്തുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കും മാനമും മകിമേം ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.
ചാവെ തകർത്ത് ഉശിരാം എണ്ണെണ്ണേക്കുമാനെ പിശപ്പാം നല്ലെ ചേതിനാലെ വെളിവായ്ക്കവനുമാനെ നങ്കെ രച്ചകൻ കിരിശ്ത്തു ഏശു വെളിപ്പട്ടതിനാലെ തെയ്വ ഇരക്കമെ വെളിവായ്ക്കിരുക്കിനെ.
നീ അവനെ തൂതരുകാടക്കാട്ടി ഇത്തിനെ നേരത്തുക്ക് മട്ടും താത്തി മകിമേം മാനമും അവനുക്ക് ഇട്ടിരുക്കിനെ.
അകനെ നിങ്കളും മടിനാതെ നമ്പിക്കേലും പൊറുപ്പിലും വാക്കെ അവകാശമായ്ക്കവേരാ ചെയ്യതുവോലെ ചെയ്യോണും.
അകനെ അബുറാകാമ് പൊറുപ്പോടെ കാത്ത് ഇരുന്ത് തെയ്വത്തിലെ വാക്കെ നേടിയെടുത്തെ.
എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ തരുവിളെ ഒണ്ണതുതാൻ അവൻ നങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയെ വാക്ക്.