15 എന്തൊണ്ണാ ഇത് അവറെ ഇതയത്തിൽ തെയ്വത്തിലെ നീമമെ എളുതി വച്ചിരുക്കിനതുവോലെ താൻ; മട്ടുമില്ലെ അവറെ മനശും അവറെ ചെയ്യിനതെ ചരിയോ ഇല്ലയോ ഒൺ അവറാത്തുക്ക് ചൊല്ലി കൊടുക്കിനെ.
അവറെ ഇതെ കേട്ടവോളെ വലിയവനിലിരുന്ത് ഒവ്വൊരാ അങ്ക് നുൺ കലഞ്ചി പോയെ; കടശീക്ക് ഏശുവും അം പെൺമ്പുള്ളേം മട്ടും അങ്ക് ഒണ്ടായെ.
ശന്നത്തിരീം കൂട്ടക്കാറാളെ കുറിപ്പാ നോയ്ക്കാലെ പവുലോശ്, “അണ്ണൻ തമ്പിയേരേ, ഉണ്ണേക്ക് വരെ ഏൻ നല്ലെ മനശോടെ താൻ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് നടന്തിരുക്കിനത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോടും മനിശെ മാനടവനുക്ക് മില്ലോടും കുത്തം ചെയ്യാത്തവനായ് ഇരുപ്പേക്ക് എന്നാലാവതെ ഏൻ എപ്പണും നിനയ്ക്കിനെ.
എകൂതരല്ലാത്തവേരാ തെയ്വത്തിലെ നീമം കോളാതെ ഇരുന്തപ്പണും അത്തുക്കൊത്തവോലെ പിശച്ചാ അവറാത്തുക്ക് തെയ്വത്തിലെ നീമം തിക്കിനൊള്ളതുവോലതാനെ അവറെ പിശയ്ക്കിനത്?
തെയ്വത്തിലെ നീമം തിക്കിനൊള്ളാളും പരിച്ചേതനെ ഏത്താളുമാനെ നീ തെയ്വത്തിലെ നീമമെ പാലിയാതെ ഇരുന്താ ഉടമ്പിൽ പരിച്ചേതനെ ഏലാത്താളും ഒണ്ണാ നീമമെ പാലിക്കിനവൻവോലെ പിശയ്ക്കിനവനുമാനവൻ നിന്നെ നായം വിതിക്കുമില്ലേ?
എന്നേത്തിൽ ഇരുക്കിനെ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ ഏൻ നിങ്കകാൽ ഒരു ചത്തിയമെ ചൊല്ലട്ടെ; എൻ ഇതയത്തിൽ എപ്പണും ഒരു മനെ നോവൊണ്ട്; ഏൻ ചൊന്നത് നരിയില്ലെ.
ഉലകത്തിൽ നല്ലെ നിലമേൽ താൻ നങ്കെ പിശച്ചത്; എടുത്തു ചൊല്ലിയാ നിങ്കെ ഇടേൽ തെയ്വം തന്തെ ചുത്തമോടേം നേരോടേംതാൻ പിശച്ചത്; ഇത് മനിശനിലെ അറിവുവോലയില്ലെ തെയ്വ ഇരക്കത്തിൽതാൻ ചെയ്യിനത് ഒൺ എങ്കെ മനശാച്ചി കൂടി ചൊല്ലുകേം ചെയ്യിനെ; അത്തിൽ ഇപ്പെ എങ്കെ പെരുമപ്പടുകേം ചെയ്യിനെ.
അതുനാലെ കരുത്താവെ പേടിക്കോണും ഒണ്ണത് എന്തനേത്തൊൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; അതുനാലതാൻ എങ്കെ മനിശെ മാനടവനെ നമ്പിക്കേക്ക് കുടക്കിനത്; എങ്കളെ തെയ്വത്തുക്ക് നന്തി തിക്കിനൊള്ളെ; നിങ്കെ മനശുക്കും എങ്കളെ നന്തി തിക്കിനൊള്ളെ.
ഇകത്തെ തിശനാത്തെ ഉവതേശം പരക്കിനത് വഞ്ചനക്കാറാനാലതാൻ. നരിയും നിച്ചമും എന്തൊൺ തിക്കിനാതെ ഇകത്തവേരാ മനശ് തീയിൽ വെന്ത് കരിഞ്ചെ ഇരുമ്പുവോലെ ആയിരുക്കിനെ.
ചുത്തമാനവേരാക്ക് എല്ലാം ചുത്തംതാൻ; ഒണ്ണാ ചുത്തം നാത്തവേരാക്കും നമ്പിക്കെ നാത്തവേരാക്കും ഒണ്ണും ചുത്തമേയില്ലെ; അവറെ മനശീം നല്ലെ മനശിരക്കമും അശുക്കലായിരുക്കിനെ.