23 എനക്കും ശവകാട്ടുക്ക് ബൂറായും ഉറവാളിയായിരുന്തെ കായോശും നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ. പട്ടണത്തിലെ കങ്കാണിയാനെ എരശ്ത്തോശും അവൻ തമ്പിയാനെ കൊർത്തോശും നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ.
ഉടയാ ഏവലാളികയാനെ തിമോത്തിയോശാം എരശ്ത്തോശാം തനക്കുമിന്നേ മക്കതോനിയാവുക്ക് കടത്തിവുട്ടാലെ പവുലോശ് ആശിയാവിലേ ചിലനാ ഇരുന്തെ.
അകനെ പട്ടണത്തിലെ മാനടവനെല്ലാം മതെ ചരിയാനത്തിൽ കൂശോറി, പവുലോശ് കൂട്ടത്തിൽ വന്തെ കായോശ്, അരിശ്ത്തരുക്കോശ് ഒണ്ണെ മക്കതോനിയാക്കാറാളെ പുടിച്ച് വലിച്ച് കൂട്ടമിടിനാനുക്ക് കൊണ്ടേയെ.
ബെരോവായിലെ പുറോശ് മകൻ ശോപത്തിരോശും തെശലോനിക്കാവുകാറാ അരിശ്ത്തരുക്കോശും ശെക്കുന്തോശും തെർവാക്കാറൻ കായോശും തിമോത്തിയോശും ആശിയാവുകാറാ തുകിക്കോശും തുറോപിമോശും എങ്കാക്ക് മിന്നേ പോയെ.
ഏശുകിരിശ്ത്തു നങ്കാക്കുചൂട്ടി ചെയ്യതെ എണ്ണെണ്ണേക്കും ഇരുക്കിനെ തെയ്വത്തിലെ ഇതയത്തിൽ കോളാരാ വച്ചിരുന്തെ. ഒണ്ണാ തക്കെ നേരം വന്തവോളെ അവൻ ഉടയാ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാനാലെ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതുകേം എകൂതരല്ലാത്തെ നിങ്കെ നല്ലെ ചേതിയെ കേട്ട് അതെ നമ്പുകേക്കൊള്ളെ തക്കെ നിലമേൽ അതെ വെളിപ്പടുത്തുകേം ചെയ്യെ.
പവുലോശ് നാമത്തിൽ ഏൻ രാടിപിരാടിയെ ഒൺ നിങ്കളിൽ ആരും ചൊല്ലാതിരുപ്പേക്ക് കിരിശ്പ്പോശാം കായോശാം വുടെ നിങ്കളിൽ ആരാം രാട്ടിപിരാട്ടാതിരുക്കിനനാലെ എൻ തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
എരശ്ത്തോശ് കൊരിന്തിൽ ഇരുന്തെ. തുറോപിമോശെ ഏൻ മിലേത്തോശ് എന്നാൻ നോയാളിയായ് വുട്ടുവന്തെ.