2 അതുനാലെ ചുത്തമാനെ ആളുകളെ ഏത്തെടുത്തതുവോലെ അപ്പിണാം കരുത്താവു നാമത്തിൽ ഏത്തെടുത്ത് അപ്പിണുക്ക് തേവയാനെ ഉതവികാടെ ചെയ്യിൻ. എന്തൊണ്ണാ അവെ കനേം ആളുകേക്കും എനക്കും കനേം ഉതവിയെ ചെയ് ഇരുക്കിനെ.
അത്തുക്ക് രാശാവ് അവറകാക്ക്, “ഇം എളിമയാനെ എൻ അണ്ണൻ തമ്പിയേരിൽ ഒരാക്ക് നിങ്കെ ചെയ്യതെല്ലാം എനക്ക് ചെയ് തന്തെ ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലും.
അത്തുക്ക് അനന്നിയാശ്, “കരുത്താവേ, അം മനിശൻ എരുശലേമിലിരുന്തെ നിൻ ശിശിയരുകാട്ടുക്ക് എത്തിനാരം തൊല്ലയെ ചെയ്യെ ഒൺ കനേമാളുകെ ചൊല്ലിയിരുക്കിനതെ ഏൻ കേട്ടുമിരുക്കുകീ.
കരുത്താവ് അവൻകാക്ക്, “ഇപ്പെ നീ പോ; അവൻ എകൂതാ ചാതികയല്ലാത്തവേരാ ഇടേലും രാശാവുകാട്ടുക്ക് മില്ലോടും ഇശ്രവേൽ മക്കാക്ക് മില്ലോടും എൻ പേരെ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്ക് ഏൻ പുറിച്ചെടുത്തിരുക്കിനെ ആൾതാൻ അവൻ.
ഓപ്പാവൊണ്ണെ തേശത്തിൽ പെട്ടമാൻ ഒൺ ചൊന്നെ തവീതാവ് ഒൺ പേരൊള്ളെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ കരുത്താവെ നമ്പി പിശച്ചിരുന്തെ; അവെ എപ്പണും നല്ലെ നല്ലെ കാരിയമെ ചെയ്കേം താനതറുമമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്മാളും താൻ.
പത്തിരോശ് എന്തി അവറെ കൂട്ടത്തിൽ പോയെ; ഓപ്പാവിൽ പോയ് ചേന്തവോളെ പത്തിരോശെ അവറെ മാളികേലെ ചിത്താറേക്ക് കൂട്ടി എടുത്തുപോയെ; അന്നേരം ചിത്താറേൽ വന്തിരുന്തെ തൂക്കാലിച്ചിയാനെ പെണ്ണാ തവീതാവ് ഉശിരോടെ ഇരുന്തവോളെ തങ്കാക്ക് തച്ചു കൊടുത്തെ തുണിയെ കാട്ടി പത്തിരോശുക്ക് ചുത്തും നുൺ പെരിളെ ചൊല്ലി കോന്തെ.
അവൻ അവെ കയ്യെ പുടിച്ചെത്തിയാപ്പിലെ കരുത്താവുകാൽ നമ്പി ഇരുക്കിനവേരാളാം തൂക്കാലിച്ചികളാം വുളിച്ചെടുത്ത് തവീതാവെ അവറാത്തുക്ക് മില്ലോട് ഉശിരോടെ എത്തി നുറുത്തിയെ.
അതുനാലെ കിരിശ്ത്തു നിങ്കളെ തെയ്വത്തിലെ മകത്തമാനെ പിശപ്പുക്ക് ഏത്തെടുത്തതുവോലെ നിങ്കളും വോറെ വേരാളെ ഏത്തെടുക്കോണും.
പിലൊലോകോശുക്കും ഊലിയേക്കും നെരേയൂശുക്കും അവൻ പെയ്ങ്കാക്കും ഒലുമ്പാശുക്കും അവറെ കൂട്ടത്തിൽ തെയ്വമെ കൊണ്ടാടിനെ ചുത്തമാനെ തെയ്വ മക്കാക്കും വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
എനക്കും ശവകാട്ടുക്ക് ബൂറായും ഉറവാളിയായിരുന്തെ കായോശും നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ. പട്ടണത്തിലെ കങ്കാണിയാനെ എരശ്ത്തോശും അവൻ തമ്പിയാനെ കൊർത്തോശും നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ.
നിങ്കാക്കുചൂട്ടി അപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ കറുമമടഞ്ചെ മറിയാവുക്ക് വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
കിരിശ്ത്തുവിൽ എങ്കെ കൂട്ട് വേലക്കാറനാനെ ഉർബാനോശുക്കും എനക്ക് പിരിയമാനെ ശ്താക്കുവുക്കും വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
നിങ്കെ തെയ്വ മക്കെ ആയതുനാലെ നിച്ചം കെട്ടെ പിശപ്പ്, തരിത്തിരിയം, ചുത്തം നാത്തെ കാരിയങ്കാട്ടിൽ കൂടി നിങ്കളെ ചൊല്ലി ആരും കുത്തമെ ചൊൽകേക്ക് ഇടെ വരുത്തുവാനില്ലെ.
എന്തു വന്താലും കിരിശ്ത്തുവു നല്ലെ ചേതിയെ നമ്പുനവേരാളവോലെ നിങ്കളും പിശേൻ. അകനയൊണ്ണാ ഏൻ നിങ്കളെ വന്ത് കാൺകയോ നിങ്കളെ ചൊല്ലി കോക്കയോ ചെയ്യിനവോളെ ഒരേ ആത്തുമാവിൽ നിലെ നിക്കിനെ ഒണ്ണും നല്ലെ ചേതീലെ നമ്പിക്കേക്കുചൂട്ടി ചരിയാനത്തിൽ കറുമമടേനെ ഒണ്ണും എനക്ക് തിക്കിനൊണ്ടാകും.
കരുത്താവിൽ നമ്പിക്കയാനവൻ ഒണ്ണെ നിലേൽ എപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ പിരിയമാ അവനെ നിങ്കെ ഏത്തെടിൻ; ഇകനയൊള്ളവേരാക്ക് ബൊകുമാനമാം കൊടിൻ.
എൻ കൂട്ടത്തിൽ തടങ്കലിൽ കിടക്കിനെ അരിശ്ത്തരുക്കോശും ബർന്നബാശ് പെയ്ങ്കാ മകനാനെ മരുക്കോശും നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ. (മരുക്കോശ് കാരിയമെ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലി തന്തിരുക്കിനതാനെ; അവൻ നിങ്കകാൽ വന്താ അമ്പാളെ പിരിയമാ ഏത്തെടിൻ).
അതുമട്ടുമേയല്ലെ തെയ്വമെ കുമിടെ വാങ്ക്ന പെണ്ണാകാട്ടുകാക്ക് ഓയ്ക്കമാനവോലെ നല്ലെ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ് നല്ലെ പേരെ വാങ്കോണും.
കരുത്താവ് തിരുമ്പി വരിനവോളെ കരുത്താവിൽ നുൺ അമ്പാളുക്ക് പിന്നിയം കിടയ്ക്കട്ടെ ഒൺ ഏൻ കരുത്താവുകാൽ വായാതിനെ. എപശോശിൽ വച്ച് അമ്പാൾ എന്നെ എകനയെല്ലാം പമ്പുലമെ ചെയ്യെ ഒൺ നിനക്ക് നന്തി തിക്കിനൊള്ളതാനേ?
അതുവോലെ വലിയെ പെണ്ണാകാൽ, വിനയത്തോടെ പിശയ്ക്കോണുമൊണ്ണും പുറണിയെ ചൊല്ലിപ്പരത്തി നടകാത്തവേരാളായ് ഇരുക്കോണുമൊണ്ണും കുടികാറത്തിയേര് ആകാതെ വോറെ വേരാക്ക് നല്ലെ കാരിയമെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനവേരാ ആയിരുക്കോണും ഒണ്ണും നീ അവറളെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കോണും.
ഏൻ എൻ ഉശിരവോലെ കൊൺനടക്കിനെ അവനെ നിൻകാക്ക് തിരുപ്പി കടത്തിവുടുക്കിനെ.
അതുനാലെ തെയ്വ വേലേൽ നീ എന്നെ ഒരു കൂട്ടാളിയായ് കാണതൊണ്ണാ എന്നെ ഏത്തടുക്കിനവോലെ അവനാം ഏത്തെടുക്കോണും.
അതുനാലെ കിരിശ്ത്തു പടിയ്ക്കെ വച്ചെ ഉവതേശത്തുക്ക് വതിലാ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനവൻ ആരൊണ്ണാലും നിങ്കകാൽ വന്താ അവനെ കൂരേൽ ഏത്തുവാനില്ലെ; അവൻകാൽ വണക്കമകൂടി ചൊൽവാനില്ലെ.