13 കരുത്താവുക്കുചൂട്ടി പുറിച്ചെടുത്തെ രൂപോശുക്കും എനക്കും കൂടി തായാനെ അവൻ തള്ളേക്കും വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
ഇകനെ പിൻപന്തീൽ നിക്കിനെവേരാ മുൻപന്തീലും മുൻപന്തീൽ നിക്കിനെവേരാ പിൻപന്തീലും ആയോകും.”
അവറെ പോയവോളെ ശീമോൻ ഉശത്തിൽ നുൺ അത്തോടെ വരുനതെ കണ്ടെ. ഏശുവുകാലെ ശിലുവെ ചിമ്പുവെ അവൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ. [അലക്ക്ശാന്തരും റൂവേശും തന്താരാനെ കുറേനാക്കാറൻ താൻ ചെൻ]
“തെയ്വത്തിലെ പിരിയമെ ചെയ്യിനവൻ ആരോ അവറതാൻ എൻ തള്ളേം തമ്പിയേരും പെയ്ങ്കാമാരും.”
നിങ്കെ എന്നെ പുറിച്ച് എടുത്തതില്ലെ, എണ്ണേക്കും നിലെനിക്കിനെ കനി കായ്ക്കിളത്തുക്ക് ഏൻ നിങ്കളെ പുറിച്ചെടുത്ത് ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ. അതുനാലെ എൻ നാമത്തിൽ കോക്കിനതെ എല്ലാം എൻ തകപ്പൻ നിങ്കാക്ക് തരും.
പിന്നെ അവൻ ശിശിയൻകാൽ, “ഇതി നിൻ നിള്ളെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അന്നേരം ഇരുന്ത് അം ശിശിയൻ ഏശുവിലെ തള്ളയെ ഉടയാ കൂരേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയെ.
കരുത്താവുക്കുചൂട്ടി ചരിയാനത്തിൽ കറുമമടഞ്ച് വേലേ ചെയ്യെ തുറപയനേക്കും തൂപറോശുക്കും വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ. കരുത്താവുക്കുചൂട്ടി ചരിയാനത്തിൽ കറുമമടഞ്ചാളും എനക്ക് പിരിയമാനവളുമാനെ പെരുശീശുക്ക് വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
അശുങ്കിരിശ്ത്തോശുക്കും പെളകോനുക്കും കെറുമോശുക്കും പത്തിരോബാശുക്കും കെരൂമാശുക്കും കൂട്ടത്തിലൊള്ളെ ഇണങ്കരുക്കും വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
ഉടയാകാൽ നങ്കെ ചുത്തമാനവേരാളും കളങ്കം നാത്തവേരാളുമാളത്തുക്ക് തെയ്വം ഉലകമെ പടയ്ക്കിനത്തുക്ക് മിന്നേ നങ്കളെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ പുറിച്ചെടുത്തെ.
കരുത്താവുക്ക് പിരിയമാനെ ഇണങ്കരേ, നിങ്കളെ ഉടയാ ആത്തുമാവിൽ ചുത്തമാക്കിനതിലോടേം നിങ്കാക്ക് ചത്തിയത്തുകാലൊള്ളെ നമ്പിക്കേലോടേം രച്ചിക്കപ്പടിളത്തുക്ക് തെയ്വം നിങ്കളെ മിന്നമേ പുറിച്ചെടുത്തെ; അതുനാലെ നിങ്കളെ നിനച്ച് എങ്കെ എപ്പണും തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊൽകേക്ക് കടപ്പട്ടിരുക്കിനെ.
വലിയെ പെണ്ണാളെ തള്ളേരുകാടുവോലേം ഉളന്താരിച്ചിയേരെ തങ്കമാനെ മനശീൽ പെയ്ങ്കാമാരവോലേം കണ്ടു പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കോണും.
മൂപ്പനാനെ ഏൻ ചത്തിയത്തിൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനതും തെയ്വം പുറിച്ച് എടുത്തതും പിരിയമൊള്ളതുമാനെ പെൺമ്പുള്ളേക്കും അവെ മക്കാക്കും എളുതിനത്, ഏൻ മട്ടുമില്ലെ ഒണ്ണാ മെച്ചക്കമാ ചത്തിയമെ അറിഞ്ചവേരാ ബൂറാ നിങ്കകാൽ ആത്തിരത്തോടെ ഇരുക്കിനെ.