9 അകനെ നിങ്കെ വോറെ ഒള്ളവേരാകാക്ക് കാട്ടിനെ ആത്തിരം കവടം നാതയിരുക്കട്ടെ; കെട്ടെ ചെയ്തികളെ വുട്ട് നല്ലതെ ഉറുക്കമാ പുടീൻ.
അവൻ പുടീയൊൺ ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “റബീ, നിനക്ക് വണക്കം” ഒൺ ചൊല്ലി അവനെ നൊത്തിയെ.
അപ്പുറാണികേകാലൊള്ളെ കരുതൽനാലെ നാത്തെ അവൻ ഇകനെ ചൊല്ലിയത്. എന്തൊണ്ണാ അവൻ കളുക്കൻ ആയതുനാലേം പണപ്പയ്യെ ഓമ്പി വയ്ക്കുമതു അവൻ ആയതുനാലേം അത്തിൽ നുൺ എടുത്തോമവതും നാലതാൻ അവൻ ഇകനെ കുരവുട്ടത്.
അവൻ അങ്ക് പോയവോളെ തെയ്വം അവറാത്തുക്ക് കൊടുക്കിനെ ഇരക്കമെ കണ്ട് പിരിയമോറിയെ. എല്ലാരും മനശാരയേ കരുത്താവുകാൽ ചേന്ത് നിപ്പേക്ക് പുത്തിയെ ചൊല്ലിക്കൊടുത്തെ.
കളങ്കം നാത്തെ പിശപ്പിലും അറിവിലും ഒറുപ്പാനെ മന്നിപ്പിലും മനശിരക്കത്തിലും നങ്കെ കളങ്കം നാത്തെ ആത്തിരത്തിലും തെയ്വ ആത്തുമാവാലേം എങ്കെ എങ്കളമേ തെയ്വത്തിലെ നല്ലെ വേലക്കാറാളായ് കാട്ടിയെ.
ഇകനെ ചെയ്കേക്ക് നിങ്കകാൽ കൽപ്പിക്കിനതില്ലെ, ഒണ്ണാ ഇനിയൊള്ളവേരാ താനതറുമമെ കൊടുക്കേക്ക് കാട്ടിനെ ഉശാരാം നിങ്കളിലെ കളങ്കം നാത്തെ ആത്തിരമാം വച്ച് ഒത്തു നോക്കേക്കുതാൻ ഏൻ ഇതെ ചൊന്നത്.
അതുനാലെ എങ്കെ നിങ്കളെ പടിയ്ക്കെ വച്ചത് തിശനാത്തെ നിനവോടെ നിങ്കളെ ചതിക്കേക്ക് നാത്തെ ഒണ്ണാ നല്ലെ നിനവോടതാൻ.
ആരും തിൻമേക്ക് പകറം തിൻമെ ചെയ്യാതിരുപ്പേക്ക് നോയ്ക്കോകോണും; ഒണ്ണാ അക്കുമിക്കും എപ്പണും എല്ലാരുക്കും നൽമെ ചെയ്കിട്ടേ ഇരിൻ.
അതുകാടയെല്ലാം ചോതനെ ചെയ് നോക്കി നല്ലതെ ഏത്തെടിൻ.
നമ്പിക്കയാനവേരാക്ക് ചുത്തമാനെ ഇതയം, നല്ലെ മനശിരക്കം, നിച്ചമാനെ നമ്പിക്കെ ഇതുകാട്ടിൽ നുൺ ഒണ്ടാനെ ആത്തിരം ഒണ്ടാളത്തുക്കുതാൻ ഏനീ കൽപ്പനേ ഇടിനത്.
നീ നീതിയെ പിരിയപ്പടുകേം അനീതിയെ പകയ്ക്കുകേം ചെയ്യിനതുനാലെ തെയ്വം നിൻ തെയ്വമെ നിൻ ഇണങ്കരക്കാട്ടിലും അതികമാ പിരിയമാനെ തയിലത്താലെ അവിശേകമെ ചെയ് ഇരുക്കിനെ” ഒണ്ണും
എല്ലാരുകാലും നിമതിയാ ഇരുക്കേക്കും ചുത്തമാനെ പിശപ്പെ പിശയ്ക്കേക്കും നോക്കോണും. ചുത്തം നാത്തെ ആരുക്കും കരുത്താവെ കാൺമ്പേക്ക് കൂടാത്ത്.
തെയ്വം കൊടുക്കിനെ അറിവ്, മുതെ ചുത്തമും പിന്നെ നിമതീം എളിമേം ഇനിയൊള്ളവേരാ ചൊന്നതെ കോപ്പേക്ക് മനശെ വയ്ക്കിനാളും എപ്പേരുപ്പട്ടെ പിന്നിയമൊള്ളാളും എല്ലാരുക്കും നല്ലതെ ചെയ്വേക്കൊള്ളെ മനശൊള്ളാളും ഏളെ മനിശനാം പുറിച്ച് കാണാത്താളും കള്ളത്തരം നാത്തതുമായിരുക്കും.
ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കെ ചത്തിയമെ കേട്ട് നടക്കുകേം അക്കുമിക്കും കളങ്കം നാതെ പിരിയമോടെ ഇരുക്കുകേം ചെയ് ചുത്തമൊള്ളവേരാ ആയിരിൻ.
എല്ലാത്തുക്കും മീതെ അക്കുമിക്കും ചരിയാനത്തിൽ അക്കറയോടെ ഇരുക്കോണും. എന്തൊണ്ണാ പാപം എത്തിനാരം ഇരുന്താലും പിരിയം അതുകാടയെല്ലാം മറച്ചോകും.