16 വോറെ ഒള്ളവേരാളും മത്തും മനശോടെ പിശപ്പചൂട്ടി നീ മട്ടുംതാൻ പുത്തി ഒള്ളാ ഒൺ നീ നിനയാതെ വോറെ വേരാകാൽ എളിമയാ ചേന്തോനിൻ.
കറുമമടേനവേരാ നിങ്കകാൽ എപ്പണും ഇരുക്കിനതാനെ? ഒണ്ണാ ഏൻ എപ്പണും നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ നാത്തതേ?
ഒണ്ണാ, നീ ഒരു വിരുന്തെ ഇടിനവോളെ അപ്പുറാണികളാം കാൽ കയ് കൂടാത്തവേരാളാം നൊണ്ടികാടാം കൺ തോണാത്തവേരാളാം വുളിക്കോണും.
പിന്നെ ഏശു ഉടയാ ശിശിയരെ നോയ്ക്കി ചൊല്ലിയത്, “അപ്പുറാണികയാനെ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ എന്തൊണ്ണാ തെയ്വ രാച്ചം നിങ്കാക്കൊള്ളത്.
നമ്പിക്കയാ വന്തവനെല്ലാം ഒരു മനമും ഒരു ഇതയമും ഒള്ളവേരായായിരുന്തെ; തങ്കാക്ക് ഇരുന്തതൊണ്ണും ഉടവനുടവൻ പങ്കൊൺ ആരും ചൊല്ലിയതില്ലെ; എല്ലാം അവറാത്തുക്ക് പൊതുവായിരുന്തെ.
അവറാത്തുക്ക് തെയ്വത്തിലൊള്ളെ നമ്പിക്കെ നട്ടമായനാലെ അവറളെ നീക്കം ചെയ്കേം നിങ്കെ അവനെ നമ്പിയനാലെ നിങ്കളെ ഒട്ടെ വയ്ക്കുകേം ചെയ്യെ; അത് ചത്തിയം താൻ; അതുനാലെ തെയ്വം എങ്കളെ ഒട്ടെ വച്ച് ഒൺ ചൊല്ലി പൊങ്കാരമെ ചെയ്യാതെ എനക്ക് അവനിലൊള്ളെ നമ്പിക്കെ നട്ടമാവാനില്ലെ ഒൺ നിനച്ച് പേടീൻ.
കിരിശ്ത്തുവിൽ പിരിയമാനെ ഇണങ്കരേ, ഇം മറുമം നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാതവോയാ നിങ്കെ പുത്തി ഒള്ളവേരാ ഒൺ നിങ്കാക്കേ തോണാം. വോറേ ചാതികാട്ടിൽ നുണ്ണൊള്ളെ ആളുകെ അവനും മത്തും ചേരിനതുവരേക്ക് എകൂതര് തെയ്വത്തുകാക്ക് തങ്കെ ഇതയമെ കടിനമാക്കും. ഇന്താൻ അം മറുമം.
അതുമട്ടുമില്ലെ തെയ്വം എൻകാക്ക് കാട്ടിയെ ഇരക്കത്തുക്ക് ഒത്തവോലെ ഏൻ ചൊന്നത് എന്തൊണ്ണാ നിങ്കളെ വുളിച്ചെ വുളീക്ക് ഒത്തവോലേം നിങ്കാക്ക് തന്തെ നമ്പിക്കെ പാലിച്ചും നിങ്കാക്ക് ഓയ്ക്കമാനെ നിലമേൽ നിനേൻ. വോറെ വേരാളും മത്തും നിങ്കളെ ഒത്തു നോയ്ക്കി നിങ്കളമേ വലിയവൻ ഒൺ നിനയ്പ്പാനില്ലെ.
ഏശുകിരിശ്ത്തുവുക്ക് പുറകോടേ പോനെ നിങ്കാക്ക് അവൻവോലെ പൊറുക്കേക്കും പേടിനാതെ പിശയ്ക്കേക്കുമൊള്ളെ ഒത്തുമേലെ ആത്തുമാവെ തെയ്വം തരട്ടെ.
അത് എകനെ നടമാകും? നിങ്കെ രാടിപിരാടിയവോളെ എൻ പാപത്തിലെ പിശപ്പുനാലെ ഏൻ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ ചാവും മത്തും പങ്കാളിയാനെ ഒൺ നീ ചൊല്ലുമില്ലെ? അകനയൊണ്ണാ നിനക്ക് എകനെ പിന്നേം പാപമെ ചെയ്കിട്ടിരുപ്പേക്കാകും.
ഏശുവിൽ നമ്പുനവേരാളേ, നിങ്കെ കുരവുടിനവോളെ അക്കുമിക്കും ചൊന്നതെ കയ്യേൽക്കുകേം പിന്നിപ്പൊണ്ണും നാതെ ഒരേ മനശോടേം ഒരേ നിനപ്പോടേം ഒത്തുമയാ ഇരുക്കോണും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ നാമത്തിൽ പുത്തിയെ ചൊന്നെ.
ആരും ഉടവനുക്ക് വഞ്ചനെ ചെയ്വാനില്ലെ; നിങ്കളിൽ ആരൊണ്ണാലും ഉലകത്തിലെ ആളുകേക്ക് മില്ലോട് താൻതാൻ പെരീലെ അറിവാളിയൊൺ നിനയ്ക്കിനതൊണ്ണാ അവൻ മെച്ചക്കമാനെ അറിവാളി ആളത്തുക്കുചൂട്ടി ഉലകത്തുക്ക് മില്ലോട് അറിവുകെട്ടാ ആകോണും.
എങ്കെ കിരിശ്ത്തുവുക്കുചൂട്ടി അറിവു നാത്തവേരാളും നിങ്കെ വന്ത് കിരിശ്ത്തുവിൽ അറിവാളികേം; എങ്കെ ചക്കിതി നാത്തവേരാളും നിങ്കെ മതെ ചരിയാനെ തുറവാളികേം; നിങ്കാക്ക് ബൊകുമാനമും എങ്കാക്ക് മാനക്കേടും.
നിങ്കാക്ക് വെക്കം നാത്തതീ? നമ്പിക്കയാനവേരാളിലേ ഒള്ളെ പിണക്കുക്ക് മുടിവെടുപ്പേക്ക് തക്കെ അറിവാളിയാനെ ഒരാ കൂടി നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ നാത്തതീ?
എനക്ക് അറിവൊള്ളെ ഒൺ ഒരാ നിനയ്ക്കിനതൊണ്ണാ ഇനീം അവൻ കനേം കാരിയങ്കാടെ അറീകേക്കിരുക്കിനെ.
കടശീക്ക്, എൻ കൂട്ട് നമ്പിക്കക്കാറാളെ നിങ്കാക്ക് വണക്കം; നമ്പിക്കേൽ മികന്ത് വരുകേക്ക് ഉന്നമെ വയ്യിൻ; എൻ കെഞ്ചുകയെ നിങ്കെ കോക്കോണും; ഒരേ മനശോടേം നിമതീലും പിശേനിൻ; ഒണ്ണാ ആത്തിരത്തിലേം നിമതീലേം തെയ്വം നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കും.
എന്തു വന്താലും കിരിശ്ത്തുവു നല്ലെ ചേതിയെ നമ്പുനവേരാളവോലെ നിങ്കളും പിശേൻ. അകനയൊണ്ണാ ഏൻ നിങ്കളെ വന്ത് കാൺകയോ നിങ്കളെ ചൊല്ലി കോക്കയോ ചെയ്യിനവോളെ ഒരേ ആത്തുമാവിൽ നിലെ നിക്കിനെ ഒണ്ണും നല്ലെ ചേതീലെ നമ്പിക്കേക്കുചൂട്ടി ചരിയാനത്തിൽ കറുമമടേനെ ഒണ്ണും എനക്ക് തിക്കിനൊണ്ടാകും.
ഒണ്ണാ നങ്കെ എകനെ ആകോണുമൊണ്ണും എന്തെ ചെയ്യോണുമൊണ്ണും തെയ്വം നങ്കളെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ അറിവുക്കൊത്തവോലെ നങ്കെ ഒളുങ്കാ പിശയ്ക്കോണും.
ഉവോത്തിയാവേ, ശുന്തുക്കാവേ, ഏൻ നിങ്കകാൽ കെഞ്ചി ചൊന്നത്, നിങ്കെ ഇടേലൊള്ളെ ഏയിലെ കെട്ടുകേ വുട്ട് കരുത്താവിൽ അക്കാ തങ്കച്ചിമാരവോലെ ഒത്തുമയായ് ഇരിൻ.
നിങ്കെ പിശപ്പിൽ പണക്കൊതി നാതയിരുക്കട്ടെ; ഒള്ളതിൽ മതി അടേനിൻ, “ഏൻ നിന്നെ ഒരുനാളും കയ് വുടുകേമില്ലെ, ഒറിഞ്ച് പോടുകേമില്ലെ” ഒൺ തെയ്വം കൽപ്പിച്ചിരുക്കിനതാനെ?
എല്ലാരുക്കും ചേത്ത് ചൊന്നത്, നിങ്കെ മൊത്തമാ ഒത്തുമേൽ പിശയ്ക്കുകേം കനിവെ കാട്ടുകേം കൂടപ്പുറപ്പുവോലെ പിരിയമാ ഇരുക്കുകേം മനശലിവൊള്ളവേരായായി ഇരുക്കുകേം എളിമെ കാട്ടുകേം ചെയ്യോണും.
നോയ്ക്കി നടത്തുകേക്ക് നിങ്കകാൽ തന്തിരുക്കിനവേരാകാൽ അതികാരമെ നടത്തുകേക്കുനാത്തെ അവറെ എകനെ പിശയ്ക്കോണുമൊൺ നിങ്കെ നിനയ്ക്കിനതൊ അകനെ നിങ്കെ പിശച്ച് കാട്ടോണും.
മിന്നമേ ഏൻ ശവേക്ക് ഒരു എളുത്തെ എളുതി വുട്ടെ. ഒണ്ണാ അവറളിൽ വലിയവൻ ആവേക്ക് ആശിക്കിനെ തിയത്തിരപോശ് എന്നാ എളുതി വുട്ടെ കാരിയത്തുക്ക് ഒരുത്തിനകൂടി വിലേ കൊടുത്തതില്ലെ.