28 “ഏൻ അവറളിലെ പാപങ്കാടെ എല്ലാം നാതയാക്കും” ഇത് ഏൻ അവറാത്തുകാക്ക് കൊടുക്കിനെ ഒരു ഉടമ്പടിതാൻ.
അതുനാലെ തെയ്വ രാച്ചം നിങ്കകാൽ നുൺ എടുത്ത് തെയ്വത്തിലെ ചൊല്ലെ പാലിക്കിനെ ചാതീ ചനത്തുക്ക് കൊടുക്കും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് പിന്നേം ചൊന്നെ.
നങ്കെ വലിയോരുകാൽ തെയ്വം ചൊല്ലിയതുവോലെ അബുറാകാമുക്കും അവൻ മക്കാക്കും എണ്ണണ്ണേക്കും മനശ് ഇരക്കമൊള്ളവനായിരുക്കുമൊൺ കാട്ടുവേക്ക്,
ഒണ്ണാ നമ്പാതെ ഇരുന്തെ എകൂതര് നമ്പിക്കയാനവേരാക്ക് വുറോതമാ എകൂതരല്ലാത്തവേരാളെ ഉളപ്പി വുട്ടെ.
അവറെ പവുലോശെ എതിരുത്ത് നിച്ചനാതയെല്ലാം ചൊല്ലിയനാലെ ഉടയാ ചീലമുണ്ടെ കുടഞ്ചാലെ അവറാത്തുക്ക് എതിരിയാ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “നിങ്കെ നാശമാ പോയാ അത്തുക്ക് ഏനില്ലെ കുത്തക്കാറൻ. അത് നിങ്കെ കുത്തമേ താൻ. ഇപ്പെ ഇരുന്ത് ഏൻ എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാക്ക് മണ്ണെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അകനയൊണ്ണാ തെയ്വം എകൂതരുകാടെ മൊത്തമാ ഒറിഞ്ച് പോട്ടതായ്ക്കെ ഒണ്ണും അവറെ നാശമടഞ്ചേയെ ഒണ്ണും ഏൻ ചൊല്ലിയെ ഒൺ നിനയ്പ്പാനില്ലെ. അവറളിലെ ബൂത്തനാലെ വോറേ ചാതികാട്ടുക്ക് തെയ്വമെ തേടിളത്തുക്കും രച്ചിക്കപ്പടുകേക്കും ഇടയായെ; അവറളെ കണ്ട് എകൂതരുക്ക് പുറണി ഒണ്ടായെ.
അത് എകനയൊണ്ണാ എകൂതര് തെയ്വത്തിലെ ചൊല്ലെ പാലിച്ചിരുന്തവോളെ നിങ്കെ അവൻ ചൊല്ലെ കേട്ട് ഇരുന്തതില്ലെ. ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കെ അവൻ ചൊല്ലുക്ക് പിശയ്ക്കിനനാലെ അവനിൽ നുൺ നിങ്കകാക്ക് ഇരക്കം കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ.
അതുനാലെ നങ്കെ എന്തെ ചൊൽവിളെ? തെയ്വമെ തേടിയെ എകൂതരുക്ക് അവനെ കണ്ടു പുടിപ്പേക്കായതില്ലെ; ഒണ്ണാ തെയ്വം ഉടയാ മക്കയായ് പുറിച്ചെടുത്തവേരാക്ക് മട്ടുംതാൻ അവനെ കണ്ടു പുടിക്കേക്ക് മുടിഞ്ചത്; വോറെ ഒള്ളവേരാ ഇതയം തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് കടിനപ്പട്ടിരുന്തെ.
ഏശു നങ്കാക്ക് ചെയ്യതെ നമ്പുനത്തുക്ക് മിന്നേ നങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് വുറോതികളായിരുന്തെ. നങ്കെ അതെ നമ്പിയവോളെ നങ്കാക്ക് തെയ്വമും മത്തും നിരപ്പൊണ്ടായെ. അതുമട്ടുമില്ലെ അവൻ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരോറി എന്തിയേയെ ഒൺ നങ്കെ നമ്പിയവോളെ നങ്കാക്ക് എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ചാവിൽ നുണ്ണും വുടുതൽ കിടച്ചെ.
അവൻ അവറെ ഇടേലെ വലിയെ വലിയോരുകാട്ടുകാക്ക് പളകുകേം കടശീക്ക് ഉടയാ മകനെ അം ചാതീൽ പുറക്കെ വയ്ക്കുകേം ചെയ്യെ. തെയ്വത്തുക്ക് മട്ടും മകത്തം ആമേൻ.