10 അവറെ പാരുവെ നാത്തവേരായാകട്ടെ. തകിതി നാത്തയാളുകെ പുടച്ച് ബൂശിനതുവോലെ അവറളും പുടച്ച് ബൂശട്ടെ.”
അവറാത്തുക്ക് തെയ്വമെ തിക്കിനൊണ്ടായപ്പണും അവനുക്ക് മകിമേ കൊടുക്കയോ അവനുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊല്ലുകയോ ചെയ്യതില്ലെ; ഒണ്ണാ അവറെ പുത്തി കെട്ടുപോകേം അവറളിലെ പുത്തിനാത്തെ ചങ്കടച്ചു പോകേം ചെയ്യെ.
അതുനാലതാൻ, “തെയ്വം അവറെ കൺകാടാം ചെവികാടാം അടച്ച് അവറാത്തുക്ക് ഉറക്കമെ കൊടുത്തത്” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനത്.
എന്തൊണ്ണാ അവറെ മനശ് ഇരുട്ടായ് ഇതയം കടിനപ്പട്ട് അറിവുനാത്തവേരാളായ് തെയ്വത്തിലെ ഉശിരുക്ക് പങ്ക് നാത്തവേരായായിരുക്കിനെ.
അവറെ തണ്ണിനാത്തെ തുമ്പുകംവോലേം ചരിയാനെ വൻ കാത്തിൽ ഓടിനെ മഞ്ചിക്കെട്ടുവോലേം താൻ. അതുനാലെ അവറാത്തുകാൽ ഇരുന്ത് തെയ്വ കാരിയമൊണ്ണും കിടയാത്ത്. അവറാത്തുക്കുചൂട്ടി കരിങ്കാൽ കുത്തീൽ ഇടമെ ഒരിക്കി വച്ചിരുക്കിനെ.
പാപമെ ചെയ്യെ തൂതരുകാടെ തെയ്വം തണ്ടനേൽ നുൺ മാത്തി നുറുത്താതെ അവറളെ നായമെ ഇടുകേക്കുചൂട്ടി ഇരുട്ടറേൽ ചങ്കിലീൽ ഇട്ടുവച്ചിരുക്കിനെ.
കടലിലെ വൻ അലകാടടിച്ച് പതഞ്ച് എന്തിനെ പതവോലെ ചേരെ ചെയ്യെ വെക്കം കെട്ടെ ചെയ്തികാട് വെളിപ്പട്ട് വരിനെ. അവറെ വശി മാറി നടക്കിനെ വെള്ളികാടുവോലതാൻ. ചേരാക്കുചൂട്ടി തെയ്വം എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഇരുട്ടതാൻ വച്ചിരുക്കിനത്.
തെയ്വം കൊടുത്തെ അതികാരത്തിൽ നിലെ നില്ലാതെ ഉടവനുടവൻ ഇടമെ വുട്ടൊറിഞ്ച് പോയെ തൂതരുകാടെചൊല്ലി നിങ്കെ നിനച്ചോനിൻ. അവറളെ നായമിടിനെ അം ചരിയാനെ നാളേക്കുചൂട്ടി എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ചങ്കിലീൽ പടുത്തി ഇരുട്ടിൽ ഇട്ടിരുക്കിനെ.