6 ഇകനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുക്ക് ഒള്ളവേരാളായ് ഇരുക്കിളത്തുക്കു തെയ്വം വുളിച്ചിരുക്കിനെ റോമാ പട്ടണത്തിലൊള്ളെ നിങ്കളും ഇത്തിൽ ചേന്തിരുക്കിനെ.
അവനും മത്തും പങ്കാളികയാവപ്പോനെ പിശപ്പ് എകൂതരുക്ക് മട്ടുമില്ലെ വോറെ ഒള്ളെ ചാതികാട്ടുക്കെല്ലാം കിടയ്ക്കും.
അവൻ മകനും നങ്കെ കരുത്താവുമാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവും മത്തുമൊള്ളെ കൂട്ടായ്മേക്ക് നിങ്കളെ വുളിച്ചെടുത്തിരുക്കിനെ തെയ്വം നമ്പിക്കയാനവൻ താൻ.
കിരിശ്ത്തുവിലെ ഇരക്കത്തിൽ നിങ്കളെ പുറിച്ചെടുത്തെ തെയ്വമെ വുട്ട് നിങ്കെ പുടീയൊൺ വോറൊരു ചേതിയെ കേട്ട് പോനത്തിൽ ഏൻ അരിശുകപ്പടിനെ.
മട്ടുമില്ലെ കിരിശ്ത്തുവിൽ മിന്നമേ ആശെ വച്ചിരുന്തെ എകൂതരാനെ നങ്കെ അവൻ നാമത്തുക്ക് മകത്തമെ കൊടുക്കാം.
ഒരു കാലത്തിൽ നിങ്കെ തെയ്വത്തിൽ നുൺ അകന്തവേരാളും ഇതയം കൊണ്ട് തെയ്വത്തുക്ക് എതിരാ ചെയ്യെ കെട്ടെ കാരിയങ്കാടുനാലേം അവൻകാൽ വുറോതികളായിരുന്തെ.
അം നല്ലെ ചേതിനാലയൊള്ളെ എല്ലാ നൽകിരകമും ഇം പൂമി നാട്ടിലെല്ലാം പരന്തതുവോലെ നിങ്കകാലും വന്ത് ചേന്തെ; നിങ്കെ തെയ്വ ഇരക്കം മെച്ചക്കമാ കേട്ടറിഞ്ചനാ ഇരുന്ത് നിങ്കെ ഉളപ്പുക്ക് മാത്തം വരുത്തിയതുവോലെ വോറെ ഒള്ളവേരാക്കും കനേം മാത്തം വരുത്തുകേം അത് അവറളിൽ കനേകമായ് വളന്തും വരിനെ.
എങ്കെ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയെ നല്ലെ ചേതീലിരുന്ത് തെയ്വം നിങ്കളെ ഇത്തുക്കുചൂട്ടി വുളിച്ചെ. അതുനാലെ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ മകിമേൽ നിങ്കാക്കും പങ്കാളികയാകേക്ക് മുടിയും.
അവൻ നങ്കളെ രച്ചിക്കുകേം ചുത്തമാനെ പിശപ്പുക്ക് വുളിക്കേം ചെയ്യെ; അത് നങ്കെ എന്തയൊണ്ണാലും ചെയ്യനാലെ നാത്തെ, മിന്നമേ ഉടയാ ചെയ്കേക്ക് നിനച്ചതുനാലേം ഉടയാ ഇരക്കം നാലേം താൻ; ഇം പിന്നിയം കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ എല്ലാ കാലമും ഒണ്ടാനത്തുക്ക് മിന്നേ തന്തതാൻ.
അതുനാലെ മേലോകെ വുളീക്ക് കൂട്ടാളികയാനെ ചുത്തമാനെ ഉടപ്പുറവികളേ, നങ്കെ ഏത്തു ചൊന്നെ വലിയെ പൂയാരീം തെയ്വം കടത്തി വുട്ടാളുമാനെ ഏശുവെ കെവുനമാ നോക്കിൻ.
അത്തുക്കുതാനെ തെയ്വം നിങ്കളെ വുളിച്ചിരുക്കിനത്. എന്തൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തുവും നിങ്കാക്കുചൂട്ടി കറുമമടഞ്ചതാനെ; അവൻ പിശച്ചതുവോലെ പിശയ്ക്കേക്ക് നിങ്കാക്ക് ഇതെല്ലാം കാട്ടി തന്ത് പോയിരുക്കിനെ.
അതുനാലെ അവനിൽ നമ്പുനെ നിങ്കളയോ ഇരുട്ടിൽ ഇരുന്ത് അരിശുകമാനെ ഉടയാ വെളിച്ചത്തിൽ പിശയ്ക്കുവേക്ക് പുറിച്ചെടുത്ത് ഉടയാ ചുത്തമാനെ ചൊന്തെ ചാതീ ചനമുമായ്ക്കവൻ നല്ലെ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് ചൊല്ലി കൊടുക്കുവേക്കുചൂട്ടി പൂയാരിയേരുകാടായും രാശാവുകാടായും നിങ്കെ ആയിരുക്കിനെ.
അതുനാലെ എൻ അണ്ണൻ തമ്പിയേരുകാടേ, നിങ്കളെ എന്തുക്കുചൂട്ടി വുളിച്ചതൊണ്ണും എന്തുക്കുചൂട്ടി പുറിച്ചെടുത്തെ ഒണ്ണും ഒള്ളെ ഉറപ്പുള്ളവേരാ ആയിരുന്താ നിങ്കെ തവറി പോകാത്ത്.
ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലെ പണ്ണക്കാറനും ആക്കോവു തമ്പിയുമാനെ ഊതാ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിലെ ആത്തിരത്തിലും ഏശുകിരിശ്ത്തുവുക്കുചൂട്ടി കാപ്പാത്തി വച്ചിരുക്കിനതും തെയ്വം വുളിച്ചെടുത്തവേരാളുമാനവേരാക്ക് എളുതിനത്,
അവറെ കുഞ്ചി ആട്ടുകാൽ പോരടിക്കും; താൻ കരുത്താവുകാട്ടുക്ക് കരുത്താവും രാശാക്കൻമാരുകാട്ടുക്ക് രാശാവും നാലെ കുഞ്ചി ആട് അവറളെ തോൽവി അടയെ വച്ച് നേടും. തെയ്വം വുളിച്ചെടുത്തവേരാളും പുറിച്ചെടുത്തവേരാളും നമ്പിക്കെ ഒള്ളയാളുകേം കുഞ്ചി ആട്ടു കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ടാകും.”