4 തെള്ളിയെ പുകയ്ക്കിനത്തിലെ പുകെ തൂതൻ കയ്യിൽ നുൺ ഏശുവെ നമ്പുനവേരാളിലെ വായാത്തുകയാലെ തെയ്വത്തുകാക്ക് പോയ് ചേന്തെ.
അകനെ അവൻ തെള്ളിയെ പുകയ്ക്കുമെ നേരത്തിൽ മനിശെ മാനടവൻ എല്ലാം പുറത്തോട് തെയ്വത്തുകാൽ വായാതികിട്ട് നിക്കുമെ.
അവൻ അരണ്ട് തറുതറുത്താലെ തൂതനെ നോയ്ക്കി, “എന്തുനേ കരുത്താവേ” ഒൺ വായകേട്ടെ. അത്തുക്ക് തൂതൻ കൊറുനല്ലിയോശുകാക്ക്, “നീ വായാതിനതാം മനിശെ മാനടവനുക്ക് തറുമമെ കൊടുക്കിനതാം തെയ്വം കണ്ടു കേട്ട് പിരിയമോറിയിരുക്കിനെ.
തെയ്വത്തിലെ മകത്തമും ചക്കിതീം നാലെ തെയ്വത്തിലെ ആലയം പുകേൽ നുറഞ്ചെ; ഏളു തൂതരുകാട്ടിലെ കെടുതികാട് ഏളും ഓയും വരേക്ക് തെയ്വ ആലയത്തിൽ കടക്കേക്ക് ആരുനാലേം മുടിഞ്ചതില്ലെ.
വോറൊരു തൂതൻ പൊൻ കുടമുമായ് വന്തു ആകെ കളറീകാൽ നുണ്ണെ. അവനുക്ക് നമ്പിക്കയാനവേരാളിലെ വായാത്തുകയാം കനേം തൂപങ്കാടാം കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് മില്ലോടൊള്ളെ പൊൻ ആകപീടത്തിൽ ഇടുകേക്ക് കൊടുത്തെ.