13 മൂപ്പരുകാട്ടിൽ ഒരാ എൻങ്കാൽ, “വെളെള നിലയങ്കിയെ ഇട്ടിരുക്കിനെ ചേരെ ആര്? ഏടെ നുൺ വന്തെ?” ഒൺ കേട്ടെ.
പിന്നെ ഏശു തെയ്വ ആലയത്തിൽ പടിയ്ക്കെ വച്ചിരുന്തവോളെ, “അന്താൻ നിങ്കാക്ക് എന്നെ തിക്കിനൊള്ളെ; ഏൻ ഏടെ നുൺ വന്തെ ഒണ്ണും തിക്കിനൊള്ളെ. ഏൻ എന്നാലെ വന്തവനില്ലെ, എന്നെ കടത്തിവുട്ടാ ചത്തിയവാൻതാൻ; നിങ്കാക്ക് അവനെ തിക്കിലെ.
അതെ കണ്ടാലെ പത്തിരോശ് മാനടവൻകാക്ക് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, ഇശ്രവേലിലവേരാളേ, ഇതെ കണ്ട് എന്തുക്ക് നിങ്കെ വെരുണ്ട് ഇകനെ എങ്കളെ വുറയ്ക്കെ വുറയ്ക്കെ നോക്കിനത്? ഇത് എങ്കെ ചക്കിതിയാലയോ എങ്കെ ചാമിക്കാറാ ആയനാലയോ നാത്തെ ചെന്നെ നടപ്പേക്ക് ആയ്ക്കത്.
ഒണ്ണാലും തുണി അശിങ്കമാകാത്തെ കൊഞ്ചമാളുകെ ശർത്തീശിൽ നിനക്കൊണ്ട്. അവറെ ഓയ്ക്കമൊള്ളവേരാനാലെ വെള്ളെ തുണികാടെ ഇട്ട് എൻ കൂട്ടത്തിൽ നടക്കും.
ഇരുവത്തിനാല് മൂപ്പരുകാടും കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുക്കിനവനുക്കു മില്ലോട് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് എണ്ണെണ്ണേക്കും ഉശിരോടെ ഇരുക്കിനവനെ കുമിടെ വായ്ങ്കി, അവറെ ഉടവുറെ പൊൻ കിരികിടമെ കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് മില്ലോട് വച്ച്,
അം കോയിമെ കട്ടിലേക്ക് ചുത്തുകോടും ഇരുവത്തിനാല് തട്ടികാട് ഒണ്ടായെ; അം തട്ടികാട്ടിലും വെള്ളെ ഉടനടകളാം തലേക്ക് പൊൻ കിരികിടമാം വച്ച് ഇരുവത്തിനാല് മൂപ്പരുകാടും ഇരുക്കുമെ.
പിന്നെ ഏൻ നോയ്ക്കപ്പെ കോയിമെ കട്ടിലുക്കും ചീവാതികാട്ടുക്കും മൂപ്പരുകാട്ടുക്കും ചുത്തുകോട് ആയിരമായിരം പതിനായിരം പതിനായിരം തൂതരുകാടെ കണ്ടെ.
അമ്പോളെ മൂപ്പരുകാട്ടിൽ ഒരാ എൻകാൽ, “കേശാതെ; എകൂതാ വർളാട്ടിലെ ശിങ്കമും താവീത് തലവശിക്കാറനുമാനവൻ വെറ്റി നേടിയിരുക്കിനെ. അതുനാലെ അവനുക്ക് പൊത്തകമാം അത്തിലെ ഏളു മുത്തിരകാടാം തുറപ്പേക്ക് ഓയ്ക്കമൊള്ളവനായിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഇതോഞ്ച് എല്ലാ ചാതികാട്ടിൽ നുണ്ണും എല്ലാ കൂട്ടത്തിൽ നുണ്ണും വർളാട്ടിൽ നുണ്ണും പാശകളിൽ നുണ്ണും ആരുക്കും എൺമ്പേക്ക് കൂടാത്തെ അത്തിനാരം ആളുകെ വെളെള നിലയങ്കിയെ ഇട്ട് കയ്യിൽ കുരുത്തോലെ പുടിച്ച് കോയിമെ കട്ടിലേക്കും കുഞ്ചി ആട്ടുക്കും മില്ലോട് നിക്കിനതെ ഏൻ കണ്ടെ.