20 ഏൻ വാതൽകാൽ വന്ത് മുട്ടിനെ; ആരൊണ്ണാലും എൻ കുരളെ കേട്ട് വാതലെ തുറന്താ ഏൻ അവൻകാക്ക് പോയ് അവനും മത്തും അവൻ ഏനും മത്തും തീനെ തിന്നും.
അകനെ നിങ്കെ ഇതുകാടയെല്ലാം കാണവോളെ അവൻ വരുകേക്ക് നേരമായേയെ ഒൺ അറിഞ്ചോകോണും.
അത്തുക്ക് പകറം, ‘എനക്ക് തീനെ ഒരുക്ക്; ഏൻ തുൺ കുടിച്ചോയിനതുവരേക്ക് നീ അരേ കെട്ടി എനക്ക് ഏവലെ എട്; പിന്നെ നീ തുൺ കുടി’ ഒൺതാനെ ചൊന്നത്.
അവനുക്ക് വാതൽ കാവൽക്കാറൻ വാതലെ തുറന്ത് കൊടുക്കും; ആടുകാട് അവനിലെ ഒച്ചേ കോക്കുകേം ചെയ്യിനെ; അവൻ ഉടയാ ആടുകാടെ പേരെ ചൊല്ലി വുളിച്ച് കൊണ്ടോനെ.
എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, എല്ലാരാം നായം വിതിപ്പേക്ക് അതികാരമൊള്ളെ തെയ്വം കിട്ടെ വന്തിരുക്കിനെ. അമ്പാൾ നിങ്കളെ നായം വിതിയാതെ ഇരുപ്പേക്ക് നിങ്കെ അക്കുമിക്കും കുത്തമെ ചൊൽവാനില്ലെ.
പിന്നെ തൂതൻ എൻകാക്ക്, “കുഞ്ചി ആട്ടിലെ കലിയാണെ വിരുന്തുക്ക് വുളിച്ചവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ ഒൺ എളുത്. ഇത് തെയ്വത്തിലെ ചത്തിയെ വശനം” ഒണ്ണും എൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.