5 കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുക്കിനാ, “ഇതി, ഏൻ എല്ലാതാം പുതുവനാക്കിനെ” ഒൺ അരുൾ ചെയ്യിനെ. “ഇം വശനം നമ്പുകേക്കാനതും ചത്തിയമൊള്ളതും നാലെ എളുത്” ഒൺ അവൻ കൽപ്പനയിട്ടെ.
അതുനാലെ പുതുവൻ വീഞ്ചെ പുതുവൻ തോൽ തുരിത്തീൽ വേണും ഊത്തി വയ്പ്പേക്ക്.
അതുനാലെ ഒരാ കിരിശ്ത്തുവിലായാ അവൻ പുതുവൻ തിട്ടിപ്പാനെ; പശേത് നീയ്ങ്കി പുതുവൻ വന്തേയെ.
“ഇനി ഒരു തടവെ” ഒണ്ണെ വാക്കിലെ പൊരുൾ എന്തൊണ്ണാ പടച്ചതാനെ ഇതെല്ലാം ഒരു കാലത്തിൽ കുലുയ്ങ്കി നീയ്ങ്കി മണ്ടും. പിന്നെ കുലുക്കേക്ക് മുടിയാത്തത് എണ്ണേക്കും നില നിൽക്കും.
നീ കണ്ടതും ഇപ്പെ ഒള്ളതും ഇനി നടമാകേക്കൊള്ളതുമാനെ കാരിയങ്കാടെ എളുതോണും.
പിന്നെ തൂതൻ എൻകാക്ക്, “കുഞ്ചി ആട്ടിലെ കലിയാണെ വിരുന്തുക്ക് വുളിച്ചവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ ഒൺ എളുത്. ഇത് തെയ്വത്തിലെ ചത്തിയെ വശനം” ഒണ്ണും എൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ ഏൻ വൻ വെള്ള കോയിമെ കട്ടിലാം അത്തിൽ ഒരാ ഇരുക്കിനതാം കണ്ടെ; അവനുക്ക് മില്ലോട് നുൺ വാനമും പൂമീം ഓടിമണ്ടിയേയെ; പിന്നെ അതുകാടെ കണ്ടതില്ലെ.
ഇം പലകപ്പാട്ട് പൊത്തകത്തിലെ വശനത്തിൽ നുൺ ആരൊണ്ണാലും വല്ലതാം നീയ്ക്കാ ഇം പൊത്തകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനെ ഉശിരു മരത്തിലും ചുത്തമാനെ പട്ടണത്തിലും അവനുക്കൊള്ളെ ഓകരിയെ തെയ്വമും നീയ്ക്കാകും
പിന്നെ തൂതൻ എൻകാൽ, “ഇം വശനം നമ്പുകേക്കാനതും ചത്തിയമും താൻ; പലകപ്പാട്ടുകാറാ ആത്തുമാവുകാട്ടിലെ തെയ്വമാനെ കരുത്താവ് വേമായേ നടക്കിളതാനെ കാരിയങ്കാടെ ഉടയാ വേലക്കാറാക്ക് കാട്ടി കൊടുപ്പെ ഉടയാ തൂതനെ കടത്തിവുട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പെട്ടൊൺ ഏൻ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുറഞ്ചി മേലോകത്തിൽ ഒരു കോയിമെ കട്ടിൽ ഇരുക്കിനതാം കോയിമെ കട്ടിലിൽ ഒരാ ഇരുക്കിനതാം കണ്ടെ.
എണ്ണെണ്ണേക്കും പിശച്ചിരുക്കിനവനായ് കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുക്കിനവനുക്കു അം ചീവികാട് മകത്തമും ബൊകുമാനമും ചോത്തിരമും കൊടുക്കിനെ നേരം എല്ലാം
കോയിമെ കട്ടിലിൽ ഇരുക്കിനവൻ വലത്തെ കയ്യിൽ അകത്തിലും പുറത്തിലും എളുത്തൊള്ളെ ഏളു മുത്തിരകാട്ടിൽ മുത്തിരേ ഇട്ടെ ഒരു പൊത്തകമെ ഏൻ കണ്ടെ.