21 ഏൻ അവേക്ക് മനമെ തിരുപ്പുകേക്ക് അവശിരമെ കൊടുത്തപ്പണും നിച്ചനാത്തെ നടത്തെ വുട്ടു മനം തിരുമ്പുകേക്ക് അപ്പിണുക്ക് മനശ് നാത്തെ.
അതുവോലെ ഉടയാ ചക്കിതിയെ കാട്ടാതെ നാശമാക്കേക്കുചൂട്ടി മിന്നമേ കണ്ടെ ആളുകകാൽ തെയ്വം മന്നിപ്പെ കാട്ടുകേക്ക് അവനുക്ക് അവകാശം നാത്തതീ?
ഇം ആത്തുമാവ് നോകാവ് പെട്ടകമെ ഒണ്ടായ്ക്ക കാലത്തിൽ തെയ്വം പൊറുപ്പോടെ കാത്ത് ഇരുന്തവോളെ തെയ്വ ചൊല്ലെ കോളാത്തവേരാ ആത്തുമാവുതാൻ. അം പെട്ടകത്തിൽ ഒരുത്തിനെ ആളുകെ ഒണ്ണാ എട്ട് വേരാ, തണ്ണീൽ മുയ്ങ്കി ചാകാതെ തപ്പിച്ച് ഓറിയെ.
മുച്ചൂടും മാനടവൻ രച്ചപ്പടോണും ഒൺ അവൻ ആശിക്കിനനാലെ കരുത്താവു കാട്ടിനെ പൊറുപ്പെ നിങ്കെ നിനച്ചോകോണും. നങ്കെ പിരിയമാനെ കൂട്ട് വേലക്കാറനാനെ പവുലോശും ഉടയാക്ക് തെയ്വത്തിൽ നുൺ കിടച്ചെ അറിവുക്കൊത്തവോലെ ഇതെചൊല്ലി നിങ്കകാൽ എളുതി ഇരുക്കിനെതാനെ.
അതുനാലെ ചിലെ ആളുകെ നിനയ്ക്കിനതുവോലെ കരുത്താവു വാരാത്തൊൺ നിങ്കെ നിനയ്പ്പാനില്ലെ. അവൻ വാക്കെ തന്തതുവോലെ ഉറപ്പാ വരും. ആരും നാശമായ് പോകാതെ ഇരുപ്പേക്കുചൂട്ടിതാൻ അവൻ ചരിയാനത്തിൽ പൊറുപ്പക്കാട്ടി ഇകനെ ചെയ്യിനത്. മുച്ചൂടും വേരാ തങ്കെ പാപമെ വുട്ടു തിരുമ്പുകേക്ക് അവൻ ആശിക്കിനെ.
അവറാത്തിലെ തുമ്പതുരിതമും കായമും നാലെ മേലോകത്തിലെ തെയ്വമെ കുത്തമെ ചൊല്ലിയതല്ലാതെ ഉടവുറെ ചെയ്തികളെ വുട്ടു മനം തിരുമ്പിയതില്ലെ.
മനിശരുകാട് അം വേവൻ ചൂട്ടിൽ വെന്തേയെ; ഇം കെടുതികാട്ടിൽ അതികാരമൊള്ളെ തെയ്വ നാമമെ കുത്തമെ ചൊല്ലിയതല്ലാതെ അവനുക്ക് മകത്തമെ കൊടുപ്പേക്കും മനം തിരുമ്പുകേക്കും അവറെ തുനിഞ്ചതില്ലെ.