8 അവേക്ക് ചുത്തമാനതും വെടിപ്പൊള്ളതും തുപ്പുറവാനതുമാനെ അല്ലാരിയൻ തുണി ഇടുവേക്ക് കിടച്ചിരുക്കിനെ; അം അല്ലാരിയൻ തുണി എന്നത് തെയ്വ മക്കളിലെ നല്ലെ ചെയ്തികതാൻ.”
അവറാത്തുക്കു മില്ലോട് അവൻ ഉരുവം മാറിയാലെ അവൻ മുകറ് പെയ്തിലെ വെളിച്ചമ്പോലെ വിളങ്കുകേം തുണി പളപളക്കുകേം ചെയ്യെ.
‘ഇണങ്കാ, നീ കലിയാണത്തുക്ക് ഇടിനെ ഉടനടയെ ഇടാതെ എകനെ അകത്തിൽ വന്തെ?’ ഒൺ രാശാവ് കേട്ടെ. ഒണ്ണാ അവനുക്ക് പേച്ച് വാത്തെ മുട്ടിയേയെ.
ഇം പൂമിൽ ആരുക്കും ചപ്പി വൊളുക്കെ വയ്പ്പകൂടി കൂടാത്തവോലെ അവൻ തുണി പളപളക്കുകേം ചെയ്യെ.
അവറെ വെമ്പിയോൺ നുണ്ണവോളെ പളപളക്കിനെ വെള്ളെ ഉടനടയെ ഇട്ടാലെ ഇരണ്ട് ആണാ കിട്ടെ നിക്കിനതെ കണ്ടെ.
ഏശു മേലോകത്തുക്ക് പോയതെ ശിശിയര് കുറിപ്പാ നോയ്ക്കി നുണ്ണവോളെ വെള്ള ഉടനടയെ ഇട്ടെ ഇരണ്ടാണാ അവറാത്തുക്ക് വെളിവായ്,
അത് എന്തനേത്തൊണ്ണാ എകൂതനൊണ്ണാലും എകൂതനല്ലാത്തവനൊണ്ണാലും ഏശുകിരിശ്ത്തു തനക്കുചൂട്ടി ചെയ്യതെ നമ്പുനവൻ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് നീതിമാനാകും.
കരുത്താവേ, ആര് നിൻ നാമമെ പേടിയാതേം മകിമപ്പടുത്താതേം ഇരുക്കും? നീ മട്ടും താനെ ഒരേയൊരു ചുത്തമാനവൻ; നീതിയൊള്ളെ നിൻ ചെയ്തികെ വിളയ്ങ്കി വന്തനാലെ എല്ലാ ചാതിക്കാറാളും നിനക്ക് മില്ലോട് വന്ത് നിന്നെ വണങ്കും.”
ഇത് ഏളു കെടുതികളൊള്ളെ ഏളു തൂതരുകാടും വെടിപ്പൊള്ളതും പളപളക്കിനതുമാനെ അല്ലാരിയൻ തുണിയെ ഇട്ട് നെഞ്ചി കൊട്ടേൽ പൊൻ കച്ചയാം കെട്ടി തെയ്വ ആലയത്തിൽ നുൺ പുറത്തുക്ക് ഉറങ്കിവന്തെ.
മേലോകത്തിലെ പട്ടാളക്കാറാ കുറനാത്തതും തുപ്പുറവാനതുമാനെ അല്ലാരിയൻ തുണിയെ ഇട്ട് ഒവ്വോരു വെള്ള കുതിരേലോറി അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
നീ ചൊത്തൊള്ളാ ആളത്തുക്ക് തീയിൽ ഊതി ചുത്തമായ്ക്കെ തങ്കമാം നിൻ വെക്കം വെളിവാകാതെ മറഞ്ചിരുക്കിളത്തുക്ക് ഇടുവെ വെള്ളെ തുണിയാം നിനക്ക് പാരുവെ കിടയ്ക്കിളത്തുക്ക് കണ്ണുക്ക് എളുതുവെ കൺ മശിയാം എൻകാൽനുൺ വിലേക്ക് വാങ്കുവെ ഏൻ നിൻകാൽ പുത്തിയെ ചൊന്നെ.