6 അന്നേരം കനേമാളുകേലെ കുരൾ വൻ മാലീലെ ഇരപ്പുവോലേം തകർത്തെ ഇടി മുശക്കം വോലേം ഏൻ കേട്ടത്, “അല്ലേലൂയ്യാ, വൻ ചക്കിതി ഒള്ളെ നങ്കെ തെയ്വമാനെ കരുത്താവ് രാശാവിലെ അതികാരമെ ഏത്തെടുത്തേയെ.
എങ്കളെ ചോതനേൽ അകപ്പടുത്താതെ കുറുപ്പുകെട്ടവൻകാൽ നുൺ എങ്കളെ കാപ്പാത്തോണുമേ. രാച്ചമും ചക്കിതീം മകത്തമും എണ്ണെണ്ണേക്കും നിനക്കൊള്ളതാനെ ആമേൻ.
കാൽ ആലേൽ ചുട്ടെടുത്തെ ഓടുവോലത്തതും അവൻ കുരൾ വൻ മാലീലെ ഇരച്ചിൽവോലേം താൻ.
“ഏൻ ആൽപാവും ഒമേകാവുമാനെ” മിന്നേ ഇരുന്തവനും ഇപ്പെ ഇരുക്കിനവനും ഇനി വരുവേക്കിരിക്കിനവനുമാനവനും വൻ ചക്കിതീമൊള്ളെ തെയ്വമാനെ കരുത്താവ് ചൊന്നെ.
അന്നേരം ഏൻ മേലോകത്തിൽ ഒരു വൻചത്തം ചൊന്നതെ കേട്ടത്, “ഇപ്പെ നങ്കെ തെയ്വത്തിലെ രച്ചേം ചക്കിതീം രാച്ചമും അവൻ കിരിശ്ത്തുവിലെ അതികാരമും തുടയ്ങ്കിരുക്കിനെ; എന്തൊണ്ണാ ഏശുവിൽ നമ്പിനെ നങ്കെ ഇണങ്കരെ റാപ്പകൽ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് കുത്തമെ ചൊന്നെ കുത്തവാളിയെ തള്ളി ഇട്ടാച്ചതേ?
വൻ തണ്ണീലെ ഇരപ്പുവോലേം ഒരു ഇടി മുശക്കം വോലേം മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു ഒച്ചെ കേട്ടെ; ഏൻ കേട്ടെ അം ചത്തം വീണക്കാറാ വീണേ മീട്ടുമവോലതാൻ.
പിന്നെ മേലോകത്തിൽ കനേമാളുകെ വായ്ത്താരി ഇടിനവോലത്തെ ചരിയാനെ ഒച്ചേ കേട്ടെ, “അല്ലേലൂയ്യാ, രച്ചേം മകത്തമും ചക്കിതീം നങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് ഒള്ളത്.
ഇരുവത്തിനാല് മൂപ്പരുകാടും നാല് ചീവികാടും, “ആമേൻ, അല്ലേലൂയ്യാ” ഒൺ ചൊല്ലി കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുക്കിനെ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് വണയ്ങ്കെ.
അം പട്ടണത്തിൽ തെയ്വ ആലയമൊണ്ണും കണ്ടതില്ലെ; വൻ ചക്കിതിയൊള്ളെ തെയ്വമാനെ കരുത്താവും കുഞ്ചി ആടും താൻ അത്തിലെ ആലയം.
കോയിമെ കട്ടിലേൽ നുൺ മിന്നലും ഒച്ചേം ഇടിയിടിക്കലും വന്തെ; തെയ്വ ആത്തുമാവാനെ ഏളു വിളക്കുകാട് കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് മില്ലോട് പളപളത്തേ ഇരുന്തെ.
ഏൻ നോയ്ക്കവോളെ കുഞ്ചി ആട് ഏളു മുത്തിരകാട്ടിൽ മുതേലതെ തിടച്ചവോളെ, “വര്” ഒൺ നാല് ചീവികാട്ടിൽ ഒൺ ഇടിയിടിക്കിനതുവോലെ ചൊന്നതെ ഏൻ കേട്ടെ.
പിന്നെ അം തൂതൻ തൂപെ കുടമെ എടുത്ത് ആകെ കളറീലെ തീക്കനലെ നുറച്ച് പൂമീക്ക് ഒറിഞ്ചെ; പെട്ടൊൺ ഇടിയിടിക്കലും മിന്നലും പൂമി കുലുക്കമും ഒണ്ടായെ.