4 ഇരുവത്തിനാല് മൂപ്പരുകാടും നാല് ചീവികാടും, “ആമേൻ, അല്ലേലൂയ്യാ” ഒൺ ചൊല്ലി കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുക്കിനെ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് വണയ്ങ്കെ.
എങ്കളെ ചോതനേൽ അകപ്പടുത്താതെ കുറുപ്പുകെട്ടവൻകാൽ നുൺ എങ്കളെ കാപ്പാത്തോണുമേ. രാച്ചമും ചക്കിതീം മകത്തമും എണ്ണെണ്ണേക്കും നിനക്കൊള്ളതാനെ ആമേൻ.
നീ ആത്തുമാവിൽ തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നതൊണ്ണാ അത് വുളങ്കാത്തെ ഒരു മനിശൻ നീ ചൊല്ലിയെ നണ്ണീക്ക് എകനെ “ആമേൻ” ചൊല്ലും. നീ ചൊന്നതെ അവ്വാൾക്ക് വുളങ്കിനതില്ലയേ?
അന്നേരം നാല് ചീവികാട്ടിൽ ഒൺ എണ്ണേക്കും ഉശിരോടിരുക്കിനെ തെയ്വത്തിലെ കോപം നുറഞ്ചെ ഏളു പൊൻ കോപ്പിയെ അം ഏളു തൂതരുകാട്ടുക്കും കൊടുത്തെ.
പിന്നെ മേലോകത്തിൽ കനേമാളുകെ വായ്ത്താരി ഇടിനവോലത്തെ ചരിയാനെ ഒച്ചേ കേട്ടെ, “അല്ലേലൂയ്യാ, രച്ചേം മകത്തമും ചക്കിതീം നങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് ഒള്ളത്.
അവറെ പിന്നേം “അല്ലേലൂയ്യാ, അവെ പുകെ എണ്ണെണ്ണേക്കും പൊങ്കിനെ” ഒൺ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം കനേമാളുകേലെ കുരൾ വൻ മാലീലെ ഇരപ്പുവോലേം തകർത്തെ ഇടി മുശക്കം വോലേം ഏൻ കേട്ടത്, “അല്ലേലൂയ്യാ, വൻ ചക്കിതി ഒള്ളെ നങ്കെ തെയ്വമാനെ കരുത്താവ് രാശാവിലെ അതികാരമെ ഏത്തെടുത്തേയെ.
നാല് ചീവികാടും “ആമേൻ” ഒൺ ചൊല്ലുകേം മൂപ്പരുകാട് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് കുമിടെ വാങ്കുകേം ചെയ്യെ.