20 മേലോകമെ പിരിയപ്പട്; തെയ്വ മക്കളും അപ്പോശ്ത്തലരുകാടും പലകപ്പാട്ടുകാറാളുമാനവേരാളെ അവെ നിങ്കകാക്ക് ചെയ്യത്തുക്ക് പകറമായ് തെയ്വം അപ്പിണെ തണ്ടിച്ചത് നിനച്ച് പിരിയമടേൻ.
മട്ടുമില്ലെ അപ്പോശ്ത്തലരും പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളുമാനെ നിലമേൽ നിങ്കളാം വേലേ ചെയ് വച്ചിരുക്കിനെ; അത്തുക്ക് കിരിശ്ത്തു ഏശുവേ താൻ മൂലക്കല്ലായിരുക്കിനത്.
ഇം മറുമം തെയ്വത്തിലെ ചുത്തമാനെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാക്കും പലകപ്പാട്ടുകാറാക്കും ആത്തുമാവിൽ ഇപ്പെ വെളിപ്പട്ട് ഇരുക്കിനവോലെ മിന്നേലവേരാക്ക് വെളിപ്പട്ടതില്ലെ.
അതുനാലെ അവൻ ചിലരളെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാടായും ചിലരളെ പലകപ്പാട്ടുകാറായായും ചിലവേരാളെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽനവേരായായും ചിലരളെ ഇടയരുകാടായും ചിലവേരാളെ വശനമെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനവേരാളായും നീമിച്ചിരുക്കിനെ.
മിന്നോരു കാലത്തിലെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ ചൊല്ലിയതും നങ്കെ കരുത്താവും രച്ചകനാനെ ഏശു ചൊല്ലിയതും അപ്പോശ്ത്തലരാനെ എങ്കകാലിരുന്ത് കിടച്ചതുമാനെ കൽപ്പനയെ നിങ്കെ നിനച്ചോകോണുമൊൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ.
ഒണ്ണാ പിരിയമൊള്ളവേരാളേ, നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് മിന്നേ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയതുകാടെ നിനച്ചോനിൻ.
അതുനാലെ മേലോകമും അത്തിൽ കുടിയിരുക്കിനവേരാളുമാനവേരാളെ പിരിയമടേൻ; പൂമീക്കും ചമുത്തിരത്തുക്കും അമ്മച്ചേ വൻ വിനെ; എന്തൊണ്ണാ പിശാശ് ഉടയാക്ക് ഇനി കൊഞ്ചെ കാലംതാൻ ഒൺ അറിഞ്ച് ചരിയാനെ കിരുക്കോടെ നിങ്കകാക്ക് ഉറയ്ങ്കിരുക്കിനെ.”
അവെ നിങ്കകാക്ക് ചെയ്യവോലെ നിങ്കളും അവേക്ക് പകറമെ ചെയ്യിൻ; അവെ ചെയ്തീക്ക് തകുന്തെ തണ്ടനെ ഇരട്ടിയായ് കൊടിൻ; അവെ കലക്കി തന്തെ കോപ്പീൽ അവേക്ക് ഇരട്ടിയായ് കൊടിൻ.
“ചുത്തമാനവനും ചത്തിമായവനുമാനെ വലിയവനാനെ കരുത്താവേ, പൂമീൽ കുടിയിരുക്കിനെ ആളുകളെ നായം വിതിച്ച് എങ്കെ ഇലത്തത്തിലെ വയ്രായ്ക്കമെ ചെയ്കേക്ക് എങ്കെ എത്തിനെ കാലം കാത്ത് ഇരുക്കോണും” ഒൺ അവറെ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊന്നതെ കേട്ടെ.