11 പൂമിനാട്ടിലെ ഏവാരികാട് വന്ത് അപ്പിണെ നിനച്ച് നെഞ്ചു കൊട്ടേക്കടിച്ച് കേശും. എന്തുനാലയൊണ്ണാ അവറെ വിലുക്കിനെ ഏവാരങ്കാടെ ആരും ഇപ്പെ വാങ്കിനതില്ലെ.
ഒണ്ണാ വിരുന്താളികെ അത്തുക്ക് ചെവിയെ കൊടാതെ ഉടവുറെ വേലേക്ക് പോയെ. ഒരാ ഉടയാ ഉശത്തുക്കും വോറൊരാ ഏവാരത്തുക്കും മണ്ടിയേയെ,
പുറാവെ ഏവാരമെ ചെയ്യിനവേരാകാൽ, “ഇതയെല്ലാം ഇങ്കുനുൺ എടുത്തു പോൻ; എൻ തകപ്പൻ ആലയമെ ഏവാരക്കളമാക്കാതേൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഇം നരിയെ ചൊന്നവേരാ അവറെ പണെ കൊതീൽ നിങ്കകാൽ നരി കതയെ ചൊല്ലി ചമ്പാരിക്കിനെ; അവറെ ചെയ്യെ തവറുക്കൊള്ളെ തണ്ടനെ അവറാത്തുക്കു കണ്ടിപ്പാ കിടയ്ക്കും.
ഇതുകാട്ടിൽ ഏവാരമെ ചെയ് അപ്പിൺ നാലെ ചൊത്തൊള്ളവേരായായെ ഏവാരികെ അവേക്ക് കിടച്ചെ തണ്ടനേക്ക് പേടിച്ച് തുലേൽ നുൺ,
മേലോകമെ പിരിയപ്പട്; തെയ്വ മക്കളും അപ്പോശ്ത്തലരുകാടും പലകപ്പാട്ടുകാറാളുമാനവേരാളെ അവെ നിങ്കകാക്ക് ചെയ്യത്തുക്ക് പകറമായ് തെയ്വം അപ്പിണെ തണ്ടിച്ചത് നിനച്ച് പിരിയമടേൻ.
തീമത്തിലെ വെട്ടം ഇനി ഒരു കാലത്തിലും അവുടെ തൂവാത്ത്; മണവാളനിലേം മണവാട്ടീലേം കുരൾ ഇനി ഒരു കാലത്തിലും അവുടെ കോളാത്ത്; അങ്കൊള്ളെ ഏവാരികെ പൂമിനാട്ടിലെ വലിയെ ആളുകയായിരുന്തെ; അങ്കിളെ ചെയ്വിനക്കാറാ എല്ലാ ചാതികാടാം ചെയ്വിനയാലെ ചതിവെ ചെയ്യെ.”
അപ്പിണിലെ നിച്ചം കെട്ടെ നടപ്പിലെ കിരുക്ക് തണ്ണിയെ എല്ലാ മാനടവൻകാടും കുടിച്ച് തലക്കിരുമ്പായെ; പൂമിനാട്ടിലെ രാശാക്കൻമാരുകാട് അപ്പിണും മത്തും എടാൺ എടുപെൺ കിടക്കുകേം അപ്പിണിൽ നുൺ നേടിയെ ഉലക ചുകത്തിൽ പൂമീലെ ഏവാരികെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമൊള്ളവേരാ ആയെ.”
അപ്പിണും മത്തും എടാൺ എടുപെൺ കിടത്തേ കിടന്ത് തികിളിച്ചെ പൂമിനാട്ടിലെ രാശാക്കൻമാരുകാട് തുലേൽ നുൺ അപ്പിണെ ചുടിനത്തിലെ പുകെ കാണവോളെ അവളെ നിനച്ച് ചൊല്ലി കോന്തും നെഞ്ചും കൊട്ടേക്കടിച്ച്