7 തൂതൻ എൻകാൽ ചൊല്ലിയത്, “നീ എന്തുക്ക് അരിശുകപ്പടിനെ? ഇം പെൺമ്പുള്ളയാം ഏളു തലേം പത്ത് കൊമ്പും ഒള്ളെ അപ്പിണെ ചിമ്പിനെ ചീവാതീലേം പൊരുളാം ഏൻ ചൊല്ലി തരാം.
കുറുപ്പുനാത്തെ ചക്കിതി ആരുക്കും തിക്കിനാതെ ഇപ്പണും അത്തിലെ ചെയ്തികളെ ചെയ്കിട്ടേ ഇരുക്കിനെ; അത് അതമേ വെളിപ്പടുത്തുകേക്ക് തടേനവനെ തെയ്വം നീക്കിനതുവരേക്ക് അത് അത്തിലെ ചെയ്തികളെ ചെയ്കിട്ടേതാൻ ഇരുക്കും.
എൻ വലത്തക്കോളെ കയ്യിൽ കണ്ടെ ഏളു വെള്ളികാട്ടിലേം ഏളു പൊൻ നിലവിളക്കുകാട്ടിലേം മറുമമും ഇന്താൻ, ഏളു വെള്ളികാട് ഏളു ശവകാട്ടുക്കൊള്ളെ തൂതരുകാടുതാൻ; ഏളു നിലവിളക്ക് ഏളു ശവകാടും.”
മേലോകത്തിൽ വോറൊരു അടകാളം കാൺമ്പയായെ; ഏളു തലേം പത്ത് കൊമ്പും ഏളു രാശമുടീമായ് തീ നെരുപ്പുവോലത്തെ വൻശർപ്പം.
നീ കണ്ടെ ചീവാതി ഇരുന്തതും ഇപ്പെ നാത്തതും ഇനി പാതാളത്തിൽ നുൺ ഓറി നാശത്തുക്ക് പോകേക്ക് ഇരുക്കിനതും താൻ; ഇരുന്തതും നാത്തതും വരുകേക്കിരുക്കിനതുമാനെ ചീവാതിയെചൊല്ലി ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് തെയ്വത്തുകാലെ ഉശിരൊള്ളെ പൊത്തകത്തിൽ പേരുനാത്തെ പൂമിനാട്ടിലെ മാനടവൻകാട് കണ്ട് അരിശുകപ്പടും.
പിന്നെ വൻ അതികാരമൊള്ളെ വോറൊരു തൂതൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കി വരിനതെ ഏൻ കണ്ടെ; അത്തിലെ വെട്ടത്തിൽ പൂമി പളപളത്ത് മിനിയ്ങ്കെ.