9 മൂണാമത് വോറൊരു തൂതൻ അവറാത്തുക്ക് പുറകോടേ പോയ് വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയത്, “ചീവാതിയാം അത്തിലെ ചിലയാം വണയ്ങ്കി നെത്തീലോ കയ്യിലോ അടകാളമെ ഏൽക്കിനവൻ
അവറാത്തുക്കൊള്ളെ തണ്ടനേലെ പുകെ എണ്ണേക്കും പൊയ്ങ്കികിട്ടേയിരുക്കും; ചീവാതിയാം അത്തിലെ ചിലയാം വണങ്കിനവേരാക്കും അത്തിലെ നാമത്തിലെ അടകാളമെ ഏൽക്കിനെ ഏളവനുക്കും റാവും പകലും ഒരു നിമതീം കിടയാത്ത്.
മുതേലാ പോയ് ഉടയാ കോപ്പിയെ പൂമീക്ക് ഊത്തിയെ; അമ്പോളെ ചീവാതീലെ അടകാളം ഒള്ളവേരാളും അത്തിലെ ചിലെ വണങ്കിനവേരാളുമാനെ മനിശെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് ചരിയാനത്തിൽ വലിക്കിനതും അശികതുമാനെ കായം ഒണ്ടായെ.
“നങ്കെ തെയ്വത്തിലെ പണ്ണക്കാറാ നെത്തീൽ എങ്കെ മുത്തിരേ ഇടിനതുവരേക്ക് പൂമീക്കും ചമുത്തിരത്തുക്കും മരങ്കാട്ടുക്കും നാശമെ ചെയ്വാനില്ലെ” ഒൺ ചരിയാനതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.