16 അമ്പോളെ മഞ്ചീക്ക് മീത്തോടിരുക്കിനാ അം കിള്ളിയെ പൂമീക്ക് വീശി വെള്ളാമെ അറുത്തെടുത്തെ.
മനിശൻ മകൻ ഉടയാ തന്താര് മകത്തത്തിൽ ഉടയാ തൂതരും മത്തും വരും; അന്നേരം ഒവ്വൊരാക്കും ഉടവനുടവൻ ചെയ്തീക്ക് തകുന്തെ കൂലി കിടയ്ക്കും.
പിന്നെ ഏൻ വൊളുത്തെ മഞ്ചാം മഞ്ചീൽ മനിശൻ മകൻവോലത്തെ ഉരുവമൊള്ളെ ഒരാ തലേൽ പൊൻ കിരികിടമാം കയ്യിൽ ഉരുക്കൊള്ളെ കോങ്ക്റാവ് കിള്ളിയാം പുടിച്ച് ഇരുക്കിനതാം കണ്ടെ.
വോറൊരു തൂതൻ തെയ്വ ആലയത്തിൽ നുൺ പുറത്തിൽ വന്ത് മഞ്ചീൽ ഇരുക്കിനാകാക്ക്, “കൊയ്ത്തുക്ക് നേരം വന്തിരുക്കിനെ; പൂമീൽ വെള്ളാമെ വിളഞ്ച് ഉലന്തിരുക്കിനനാലെ നിൻ കിള്ളിയെ വുട്ട് അറ്” ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
വോറൊരു തൂതൻ മേലോകത്തിലെ ആലയത്തിൽ നുൺ പുറപ്പട്ടെ; അവൻ കയ്യിലും ചരിയാനെ ഉരുക്കൊള്ളെ ഒരു കിള്ളിയെ പുടിച്ചിരുന്തെ.
തൂതൻ കിള്ളീൽ പൂമീലെ മുന്തിരി കുലെ അറുത്ത് എടുത്ത് തെയ്വ കോപത്തിലെ ചക്കിൽ ഇട്ടെ.