6 പെൺമ്പുള്ളെ മണൽ പെത്താരത്തുക്ക് ഓടിമണ്ടിയേയെ; അവുടെ അപ്പിണെ ആയിരത്തി ഇരുനൂത്തറുവത് നാൾ അരുവണയ്ക്കിളത്തുക്ക് തെയ്വം ഒരു ഇടമെ ഒരിയ്ക്കി ഇരുന്തെ.
അമ്പോളെ ഉരുമൻ ഏശുവെ വുട്ടുപോകേം. തെയ്വ തൂതരുകാട് അവൻകാക്ക് വന്ത് അവനുക്ക് പമ്പുലമെ ചെയ്കേം ചെയ്യെ.
അമ്പോളെ പെൺമ്പുള്ളേക്ക് മണൽ പെത്താരത്തിൽ തനക്ക് ഒരിയ്ക്കി വച്ചെ ഇടത്തുക്ക് പാറി പോളത്തുക്ക് കശുകിലെ ചരിയാനെ ഇരണ്ട് ഉറകുകാട് കിടച്ചെ; അവുടെ അവളെ ശർപ്പത്തിൽ നുൺ ഒരു കാലമും ഇരു കാലമും അരക്കാലമും പാതുകാപ്പായ് വച്ചിരുന്തെ.
അത്തിലെ വാൽ വാനത്തിലെ വെള്ളികാട്ടിൽ മൂണിൽ ഒരു അംശമെ വലിച്ചുകൂട്ടി പൂമിനാട്ടുക്ക് ഒറിഞ്ചെ. പെതുക്കുവേക്കൊള്ളെ പെൺമ്പുള്ളെ പെത്തവോളയേ പുള്ളേ തിൻബേക്ക് വൻശർപ്പം അവേക്ക് മില്ലോട്ടുക്ക് വന്തെ.
അം ചീവാതീക്ക് വമ്പെ കുരവുടുകേക്കും തെയ്വ കുത്തമെ ചൊൽകേക്കും നാപ്പത്തിരണ്ട് മാശം അതികാരം നടത്തുകേക്കൊള്ളെ അനുമതീം കിടച്ചെ.
അം തൂതൻ എന്നെ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ മണൽ പെത്താരത്തുക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയെ; അന്നേരം ഏളു തലേം പത്ത് കൊമ്പും ഒള്ളതും തെയ്വമെ കുത്തമെ ചൊന്നെ പേരുകാട് നുറഞ്ചതും കടും ചിവലയാനെ ഒരു ചീവാതീക്ക് മീത്തോട് ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ ഇരുക്കിനതാം ഏൻ കണ്ടെ.