7 ഇതി, അവൻ മഞ്ചീൽ ഓറി വരിനെ; എല്ലാരും അവനെ കാണും; അവനെ കുത്തി തൊളിച്ചവേരാകൂടി അവനെ കാണും; പൂമിനാട്ടിലെ എല്ലാ ചാതികാടും അവൻനാലെ കേശും. അന്താൻ, ആമേൻ.
മനിശൻ മകൻ ഉടയാ തന്താര് മകത്തത്തിൽ ഉടയാ തൂതരും മത്തും വരും; അന്നേരം ഒവ്വൊരാക്കും ഉടവനുടവൻ ചെയ്തീക്ക് തകുന്തെ കൂലി കിടയ്ക്കും.
മനിശൻ മകൻ ഉടയാ രാച്ചത്തിൽ വരിനതെ കാണതുവരേക്ക് ഇന്നിക്കിനവേരാളിൽ ചിലവേരാ ചാകാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”
അന്നേരം മനിശൻ മകനിലെ അടകാളം വാനത്തിൽ വെളിപ്പടും; അണ്ണേക്ക് പൂമിനാട്ടിലെ എല്ലാ ചാതിയേരും മനിശൻ മകൻ വാനത്തിലെ മഞ്ചികാട്ടിൽ വൻ ചക്കിതിയോടേം തകത്തകെ വെട്ടമോടേം വരിനതെ കണ്ട് ഉടവൻ ചങ്കുക്കടിച്ച് കോത്തേം കുലവേമായ് നിക്കും.
മനിശൻ മകൻ മകിമയോടെ ഉടയാ തൂതരുകാടും മത്തും വരിനവോളെ, മകത്തമാനെ ഉടയാ കോയിമെ കട്ടിലേൽ അവൻ ഇരുക്കുകേം
ഏശു അവൻകാക്ക്, “ഏ, നീ ചൊന്നത് ചരിതാൻ; ഇനിയിരുന്ത് മനിശൻ മകൻ വൻ ചക്കിതി ഒള്ളവനുക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനതാം വാനത്തിലെ മഞ്ചികാട്ടുക്ക് മീത്തോട് വരിനതാം നിങ്കെ കാണും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം മനിശനായ് വന്താ അതികാരമോടേം തകത്തകെ ഒൺ നിക്കിനെ വെളിച്ചമായും വാനത്തിൽ വരുനതെ കാണും.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏ, ഏൻതാൻ മനിശൻ മകൻ മീതിരുക്കിനവൻ വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനതാം വാനത്തിലെ മഞ്ചികാട്ടുക്ക് മീത്തോട് വരിനതാം നിങ്കെ കാണും” ഒണ്ണെ.
അന്നേരം മനിശൻ മകൻ ചരിയാനെ ചക്കിതിയിലും തകത്തകെ വെട്ടത്തിലും മഞ്ചീൽ വെളിപ്പടിനതെ അവറെ കാണും.
അന്നേരം പടയാളികേൽ ഒരാ ഏശുവിലെ ഉടമ്പിലെ ഒരുക്കോട്ടുക്ക് കുന്തത്തിൽ കുത്തിയെ; അപ്പണേ അവുടെ നുൺ ഇലത്തമും തണ്ണീം ഒശികെ.
“അവറെ കുത്തിയവൻകാക്ക് അവറെ നോക്കും” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ ഇനിയൊരു പണ്ണേലും എളുതിയിരുക്കിനെ.
മട്ടുമില്ലെ ചാവിൽ നുൺ തെയ്വം ഉശിരേത്തിയവനും വരുകേക്കിരുക്കിനെ തെയ്വ കിരുക്കിൽ നുണ്ണും നങ്കളെ വുടുവിക്കിനവനുമാനെ അവൻ മകൻ ഏശു മേലോകത്തിൽ നുൺ വരിനത് നിങ്കെ കാത്തിരുക്കിനതചൊല്ലീം അവറെ എല്ലാരും ചൊന്നെ.
അതോഞ്ച് അന്നേരം ഉശിരോടിരുക്കിനവേരായാനെ നങ്കെ ചത്ത് ഉശിരോറിയവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ചേന്ത് വാനത്തിൽ കരുത്താവെ കാൺമ്പെ മഞ്ചികാട്ടുക്ക് നങ്കളെ എടുക്കുകേം ചെയ്യും; അകനെ നങ്കെ എപ്പണും കരുത്താവും മത്തും ഇരുക്കും.
തെയ്വ മകനെ മാനം കെടുത്തുകേം നങ്കളെ ചുത്തമായ്ക്കെ ഉടമ്പടീലെ ഇലത്തമെ കെട്ടതൊൺ നിനയ്ക്കുകേം നങ്കകാൽ കനിവെ കാട്ടിയെ ചുത്തമാനെ ആത്തുമാവെ മാനം കെടുത്തുകേം ചെയ്യിനവനുക്ക് എത്തിനെ വലിയെ തണ്ടനെ കിടയ്ക്കും ഒൺ നിനച്ചോനിൻ.
നമ്പിക്കയെ ഒറിഞ്ച് പോട്ടാ അവറളെ പിന്നേം മനം തിരുപ്പുകേക്ക് കൂടാത്ത്. എന്തൊണ്ണാ അവറളേ തെയ്വ മകനെ പിന്നേം ശിലുവേൽ തറയ്ക്കുകേം ആളുകേക്ക് മില്ലോട് വെക്കം കെടുത്തുകേം ചെയ്യിനെ.
പിരിയമൊള്ളവേരാളേ, നങ്കെ ഇപ്പണേ തെയ്വ മക്കതാൻ. നങ്കാക്ക് എന്താവനൊൺ ഇതുവരേക്ക് വെളിവായ് ഇരുക്കിനതില്ലെ. ഒണ്ണാലും അവൻ വെളിപ്പടിനവോളെ നങ്കെ അവൻ ഇരുക്കിനവോലയേ ഉടയാ ഉരുവമെ കാണും. അതുനാലെ നങ്കളും അവനവോലെ ആയോകും ഒണ്ണും നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊളെള.
ആതാമിലിരുന്ത് ഏളാമത് കാൽ വശിക്കാറനാനെ കാനോക്കും ചേരളെചൊല്ലി, “ഇതി, എല്ലാരാം കുത്തം വിതിപ്പേക്ക് കരുത്താവ് ആയിരമായിരം ചുത്തമാനെ തൂതരുകാടും മത്തും വരും ഒണ്ണും
ഇതെ ശാച്ചിയമെ ചൊന്നാ, അന്താൻ, ഏൻ വേമാ വരിനെ ഒൺ അരുൾ ചെയ്യിനെ; ആമേൻ, കരുത്താവാനെ ഏശുവേ, വേമാ വരോണുമേ.
അവറെ അവൻ മുകറെ കാണും; അവൻ നാമം അവറെ നെത്തീൽ ഇരുക്കും.