6 നങ്കളെ ഉടയാ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിലെ രാച്ചത്തിൽ അവനിലെ പിരിയമെ ചെയ്കേക്ക് പൂയാരിയേരുകാടായ് ആയ്ക്കവനുമാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കും മകിമേം ചക്കിതീം ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.
എങ്കളെ ചോതനേൽ അകപ്പടുത്താതെ കുറുപ്പുകെട്ടവൻകാൽ നുൺ എങ്കളെ കാപ്പാത്തോണുമേ. രാച്ചമും ചക്കിതീം മകത്തമും എണ്ണെണ്ണേക്കും നിനക്കൊള്ളതാനെ ആമേൻ.
എന്തൊണ്ണാ എല്ലാ അറിവും അവനിൽ നുണ്ണും വരിനെ; എല്ലാം അവനാലെ നടമാനെ; അതുമട്ടുമില്ലെ എല്ലാം നിലെ നിൽക്കിനത് അവനുക്കുചൂട്ടിതാൻ; അതുനാലെ എല്ലാ മകിമേം മാനമും എണ്ണണ്ണേക്കും അവനുക്കൊള്ളത്. ആമേൻ.
ഇകനെ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവും മത്തും ഒരേ ആത്തുമാവിലും ഒരേ കുരളിലും തെയ്വമെ കൊണ്ടാടുകേക്ക് ഇടയാകും.
എല്ലാ മാനടവനും “ഏശു കിരിശ്ത്തുതാൻ കരുത്താവു” ഒൺ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിലെ മകിമേക്കുചൂട്ടി ഏത്തു ചൊല്ലുകേം ചെയ്യും.
അം തെയ്വം നാശമാകാത്തവനും അണ്ടുകേക്ക് കൂടാത്തെ വെളിച്ചത്തിൽ ഇരുക്കിനവനും ആരും കാണാത്താളും കാൺമ്പേക്ക് കൂടാത്തവനുമാനെ. അവനുക്ക് ബൊകുമാനമും എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ചക്കിതീം ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.
നിങ്കളെ ഉടയാളിലെ പിരിയമെ ചെയ്കേക്കൊള്ളെ നിലേൽ എല്ലാ നൽമകാട്ടിലും തികന്തവേരായാക്കുകേം അവനുക്ക് പിരിയമാനതെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവാലെ നങ്കളിൽ നുറവേത്തുകേം ചെയ്യട്ടെ; അവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കും മകിമേം ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.
ഒരാക്കു വുളിച്ച് ചൊൽകേക്ക് വരം കിടച്ചതൊണ്ണാ അവൻ തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലട്ടെ. വോറൊരാക്ക് ഏവലെ ചെയ്കേക്ക് വരം കിടച്ചതൊണ്ണാ തെയ്വം കൊടുത്തെ തകിതിവോലെ ചെയ്യട്ടെ. അകനെ എല്ലാ കാരിയത്തിലും ഏശുകിരിശ്ത്തുനാലെ തെയ്വ നാമം മകിമപ്പടുകേക്ക് ഇടെവരും. മകിമേം ചക്കിതീം എണ്ണെണ്ണേക്കും അവനുക്കൊള്ളതുതാൻ. ആമേൻ.
എന്തുക്കൊണ്ണാ അതികാരം മുച്ചൂടും എണ്ണെണ്ണേക്കും അവനുക്കൊള്ളതുതാൻ. ആമേൻ.
നങ്കെ കരുത്താവും രച്ചകനുമാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു ഇരക്കത്തിലും അറിവിലും വളന്തു വരിൻ. അവനുക്ക് ഇപ്പണും എപ്പണും എണ്ണണ്ണേക്കും മകത്തംതാൻ. ആമേൻ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുനാലെ നങ്കെ രച്ചകനാനെ ഒരേയൊരു തെയ്വത്തുക്ക് വൊകാലത്തുക്ക് മില്ലോടും നിനട്ടും ഉണ്ണേക്കും എണ്ണണ്ണേക്കും മകത്തമും മകിമേം പിലമും അതികാരമും ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.
തെയ്വ നമ്പിക്കേൽ നിങ്കെ കൂട്ടാളീം ഏശുവിലൊള്ളെ കറുമത്തിലും രാച്ചത്തിലും പൊറുമേലും പങ്കാളീമാനെ ഓകന്നാൻ ഒണ്ണെ ഏൻ തെയ്വത്തിലെ വശനമാം ഏശുവിലെ ശാച്ചിയമാം ചൊല്ലിയതുനാലെ എന്നെ പത്മോശ് ഒണ്ണെ തുരുത്തിലിട്ടിരുക്കിനെ.
മുതേലെ ഉശിരോറുകേൽ പങ്കാളികയായവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാളും ചുത്തമാനവേരാളും താൻ; അവറളേത്തിൽ ഇരണ്ടാമത്തെ ചാവുക്ക് ഒരു അതികാരം ഇല്ലെ; അവറെ തെയ്വത്തുക്കും കിരിശ്ത്തുവുക്കും പൂയാരിയേരായ് കിരിശ്ത്തുവും മത്തും ആയിരം വരിയം ഇരുക്കും.
“എങ്കെ തെയ്വമാനെ കരുത്താവേ, നീ മുച്ചൂടാം പടച്ചാളും നിൻ പിരിയമ്പോലെ ഉരുവായതുംനാലെ മകത്തമും ബൊകുമാനമും ചക്കിതീം ഏത്തെടുപ്പേക്ക് ഓയ്ക്കമാനവൻ താൻ” ഒൺ ചൊല്ലി കുമിടെ വായ്ങ്കെ.
അവറെ പൂമിനാട്ടിൽ അതികാരമെ നടത്തുകേക്കും മേലോകത്തിലെ തെയ്വത്തിലെ പിരിയമെ ചെയ്കേക്കും പൂയാരികാടായ്ക്കീം വച്ചിരുക്കിനെ.”