11 ഒരു കാലത്തിൽ അവൻ നിനക്ക് ഒരു ഉതവീം നാതെ ഇരുന്താതാൻ; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ അവൻ നിനക്കും എനക്കും ഉതവിയൊള്ളാ ആയിരുക്കിനെ.
ഒണ്ണാ ഉതവാത്തെ പണ്ണക്കാറനെ പുറത്തൊള്ളെ ഇരുട്ടുക്ക് ഒറീൻ; അങ്ക് കോത്തേം കുലവേം പല്ല്കടീം ഒണ്ടാകും.”
എൻ മകൻ ചത്താതാൻ; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ അവൻ ഉശിരോടിരുക്കിനെ; അവൻ അറന്താതാൻ ഒണ്ണാ കണ്ടു കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ; അകനെ അവറെ തുൺ കുടിച്ച് പിരിയമോറുകേക്ക് തുടയ്ങ്കെ.
ഒണ്ണാ ഇം നിൻ നുമ്പി ചത്താതാൻ; ഇപ്പെ അവൻ ഉശിരോടിരുക്കിനെ; അവൻ അറന്ത് പോയാ താൻ; ഇപ്പെ അവനെ കണ്ടു കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ. അതുനാലെ നിച്ചമാ നങ്കെ പിരിയമടേളതാൻ.’”
അതുവോലെ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയതെല്ലാം ചെയ്യോഞ്ച്, ‘എങ്കെ ഓയ്ക്കിയം നാത്തെ പണ്ണക്കാറാ; എങ്കെ ചെയ്യവേണ്ടിയെ കടമേ മട്ടുംതാൻ ചെയ്യത്’ ഒൺ ചൊല്ലിൻ.”
എല്ലാരും തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ അകന്ത് പോയനാലെ നൽമെ ചെയ്കേക്ക് ആരുക്കും കൂടാത്തെ; ഒരാക്കുകൂടി കൂടാത്തെ.
ലൂക്കോശ് മട്ടുംതാൻ എൻകാൽ ഒള്ളത്; മരുക്കോശ് എൻ വേലേക്ക് ഉതവുനവൻ നാലെ നിൻ കൂട്ടത്തിൽ അവനാം കൂട്ടി കുടക്കോണും.
തടവറേൽ ഇരുന്തവോളെ തെയ്വ വശനമെ ചൊല്ലിക്കൊടുത്ത് തെയ്വത്തുകാക്ക് കുടത്തെ കിരിശ്ത്തുവിൽ എൻ മകൻ ഒനേശിമോശുക്കുചൂട്ടി ഏൻ നിൻകാൽ കെഞ്ചി കോക്കിനെ.
ഏൻ എൻ ഉശിരവോലെ കൊൺനടക്കിനെ അവനെ നിൻകാക്ക് തിരുപ്പി കടത്തിവുടുക്കിനെ.
മിന്നേ നിങ്കെ തെയ്വത്തിലെ ഇരക്കം കിടയാത്തവേരാനാലെ നിങ്കെ തെയ്വത്തിലെ മാനടവൻ നാതിരുന്തെ; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കാക്ക് തെയ്വത്തിലെ ഇരക്കം കിടച്ചതുനാലെ അവൻ മാനടവൻതാൻ.