39 അത്തുക്ക് ഏശു ഓകന്നാൻകാൽ, “അവനെ വിലക്കുവാനില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ എൻ പേരിൽ അടകാളമെ ചെയ്യിനവൻ പെട്ടൊൺ എനക്ക് വതിലാ കുരവുടാത്ത്.
ഓകന്നാൻ ഏശുവുകാൽ, “എശമാനനേ, ഒരു മനിശൻ നിൻ അതികാരത്തിൽ ചാവറെ ഉറക്കിനതെ എങ്കെ കണ്ടെ; നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ വാരാത്താനാലെ എങ്കെ അവനെ വിലയ്ക്കാച്ചെ” ഒണ്ണെ.
നങ്കാക്ക് എതിരിയല്ലാതിരുക്കിനവൻ നങ്കാക്ക് ചേന്താ താനെ.
അതുനാലെ ഏൻ ചൊന്നത്, തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ കുരവുടിനവൻ ആരും “ഏശു ചാപ്പമടഞ്ചാ താൻ” ഒൺ ചൊല്ലാത്ത്. തെയ്വ ആത്തുമാവുക്കല്ലാതെ ആരുക്കും “ഏശു കരുത്താവു താൻ” ഒൺ ചൊൽകേക്ക് മുടിയാത്ത്.
ഏൻ വോറാളുകകാൽ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയോഞ്ച്, ഏനേ അം ബൊകുമാനത്തുക്ക് ഓയ്ക്കിയം നാത്താ ആകാതിരുപ്പേക്ക് ഏൻ എൻ ഉടമ്പെ കറുമമടയെ വച്ച് അടക്കി വയ്ക്കിനെ.
ഒണ്ണാ ഇത്തുക്ക് ഏൻ കെവുനമെ കൊടുക്കിളതില്ലെ; കുറിയോടെ ഉന്നം വയ്ക്കിനത് നരിയോ മെച്ചക്കമോ ഏതോയതോ കിരിശ്ത്തുവതാനേ അവറെ വുളിച്ച് ചൊന്നത്. അതുനാലെ ഏൻ പിരിയമോറിനെ; ഇനീം ഏൻ പിരിയമോറും.