3 ഇം പൂമിൽ ആരുക്കും ചപ്പി വൊളുക്കെ വയ്പ്പകൂടി കൂടാത്തവോലെ അവൻ തുണി പളപളക്കുകേം ചെയ്യെ.
അവൻ ഉരുവം മിന്നൽ വോലത്തതും അവൻ ഉടനടെ മഞ്ചിവോലെ വെൺമയാ വൊളുത്തുമിരുന്തെ.
അന്നേരം ഏലിയാവും മോശേം വെളിപ്പട്ട് ഏശുവുകാൽ കുരവുടിനതെ അവറെ കണ്ടെ.
ഏശു വായാതിയിരുന്തവോളെ അവൻ മുകറ് ഒരു ചയിശാകേം തുണി പെയ്തിലെ വെളിച്ചമ്പോലെ പളപളക്കുകേം ചെയ്യെ.
അത്തുക്ക് കൊറുനല്ലിയോശ്, “മൂണ് നാളേക്ക് മില്ലോട് മൂണ് മണി ആയവോളെ ഏൻ വായാതിരുന്തനേരം തകത്തകെ നിക്കിനെ ഉടനടയെ ഇട്ടാലെ ഒരു മനിശൻ എനക്ക് മില്ലോട് വന്തു നുണ്ണെ.
“ഏമാനുക്കു തിക്കിനൊള്ളതാനേ?” ഒൺ ഏൻ ചൊല്ലിയത്തുക്ക്, അവൻ എൻകാൽ ചൊല്ലിയത്, “ചേരെ ചരിയാനെ ചിക്കേൽ ഇരുന്ത് വന്തവേരാതാൻ; കുഞ്ചി ആട്ടിലെ ഇലത്തത്തിൽ ഉടവുറെ അങ്കിയെ ചപ്പി വൊളുക്കെ വച്ചിരുക്കിനെ.
ഇതോഞ്ച് എല്ലാ ചാതികാട്ടിൽ നുണ്ണും എല്ലാ കൂട്ടത്തിൽ നുണ്ണും വർളാട്ടിൽ നുണ്ണും പാശകളിൽ നുണ്ണും ആരുക്കും എൺമ്പേക്ക് കൂടാത്തെ അത്തിനാരം ആളുകെ വെളെള നിലയങ്കിയെ ഇട്ട് കയ്യിൽ കുരുത്തോലെ പുടിച്ച് കോയിമെ കട്ടിലേക്കും കുഞ്ചി ആട്ടുക്കും മില്ലോട് നിക്കിനതെ ഏൻ കണ്ടെ.