23 അത്തുക്ക് ഏശു, “ചെയ്വെ കൂടുമീ ഒണ്ണീ? നമ്പിക്കെ ഇരുക്കിനവൻനാലെ എല്ലാം നടക്കും.”
“വര്” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് പത്തിരോശ് വള്ളത്തിൽ നുൺ ഉറയ്ങ്കി ഏശുവുകാക്ക് പോകേക്ക് തണ്ണീക്ക് മീത്തോടേ നടന്തെ.
ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ നമ്പിക്കേലെ കുറവുനാലതാൻ; കടുകു മണീലത്തിനെ നമ്പിക്കെ നിങ്കാക്കിരുന്താ ഇം മലേകാൽ ഇവുടെ നുൺ അക്ക് തള്ളി നീങ്ക് ഒൺ ചൊല്ലിയാ അത് നീങ്കും; നിങ്കാക്ക് ഒണ്ണും മുടിയാതിരാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
നിങ്കെ ചൊന്നതുവോലെ ആകുമൊണ്ണെ നമ്പിക്കയോടെ ഇം മലേകാൽ ഉളകി കടലിൽ പോയ് ബൂശ് ഒൺ ചൊല്ലിയാ അത് അതേവടി നടക്കും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
ചെന്നെ നാതയാക്കുവച്ചൂട്ടി തീയിലും തണ്ണീലും തള്ളി ഇടുമെ നിനക്ക് എന്തൊണ്ണാലും ചെയ്വക്കൂടിയാ എങ്കളെ നിനച്ച് കാപ്പാത്തോണും.”
അന്നേരമേ അം കുണാൻ തന്താര്, “എനക്ക് നമ്പിക്കെ ഇരുക്കിനെ; എൻ നമ്പിക്കേലെ കുറവെ നീ താൻ മന്നിച്ചോകോണും” ഒൺ വുളിച്ച് കതറി കോന്തെ.
അത്തുക്ക് കരുത്താവ് അവറകാക്ക്, “കടുകു മണീലത്തിനെ നമ്പിക്കെ നിങ്കാക്കിരുന്താ ഇം കാട്ടത്തീകാക്ക് വേരോടെ കടലിൽ പോയ് നിൽ ഒൺ ചൊല്ലിയാ അത് നിങ്കെ ചൊല്ലെ കോക്കും” ഒണ്ണെ.
അന്നേരം ഏശു അപ്പിൺകാൽ, “നമ്പിയാ നീ തെയ്വത്തിലെ മകത്തമെ കാണും ഒൺ ഏൻ നിൻകാൽ ചൊല്ലിയതാനേ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പവുലോശ് കുരവുടിനതെ കേട്ട് അവൻ വുറയ്ക്കെ വുറയ്ക്കെ നോയ്ക്ക് ഇരുന്തെ; ചുകമാവെ അവനുക്ക് നമ്പിക്കെ ഇരുക്കിനെ ഒൺ കണ്ടാലെ,
ഒണ്ണാ നമ്പിക്കനാതെ തെയ്വമെ പിരിയപ്പടുത്തുകേക്ക് ആരുക്കും കൂടാത്ത്; തെയ്വത്തുകാക്ക് വരിനെ ഏളവനും തെയ്വം ഒള്ളതൊണ്ണും അവനെ തേടിനവനുക്ക് അവൻ കൂലിയെ കൊടുക്കുമൊണ്ണും നമ്പുളതാൻ.