8 അവറെ മതിയടേനത് വരേക്ക് തുണ്ണെ; മീതി വന്തെ അപ്പപ്പത്തുകാടെ ഏളു വലിയെ വട്ടീൽ നുറച്ചെടുത്തെ.
എല്ലാരും തുൺ മതിയടഞ്ച് മീതി വന്തതെ ശിശിയരുകാട് പന്നണ്ട് വട്ടീൽ നുറച്ചെടുത്തെ.
അവറെ എല്ലാരും മതിയടേനത് വരേക്ക് തുണ്ണെ; മീതി വന്തെ അപ്പപ്പത്തുകാടെ ഏളു വലിയെ വട്ടീൽ നുറച്ചെടുത്തെ.
പിന്നെ നാലായിരം വേരാക്ക് ഏള് അപ്പമെ ചരന്തി കൊടുത്തവോളെ മീതി വന്തതെ എത്തിനെ വട്ടീൽ നുറച്ചെടുത്തനേ?
ഇകനെ തുണ്ണവേരായേ നാലായിരം ആണാകാടുതാൻ ഇരുന്തത്.
അവൻ പഞ്ചത്തുക്ക് ഇരുന്തവേരാളെ നൻമകാട്ടിൽ നുറച്ചെ, പണക്കാറാളെ വെറും കയ്യാലെ ചൊല്ലിവുട്ടെ.
“നശിച്ച് കെട്ട് പോനെ തീനുക്കില്ലെ എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരു വരേക്കും നിലെ നുറുത്തിനെ തീനുക്കൂച്ചൂട്ടി കറുമം അടയോണും; അതെ മനിശൻ മകൻ നിങ്കാക്ക് തരും. അവനുക്ക് തകപ്പനാനെ തെയ്വം അതികാരമെ കൊടുത്തു നീമിച്ചിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.