34 ഏശു ശിശിയരാം അങ്ക് ഇരുന്തവേരാളാം കിട്ടേക്ക് വുളിച്ചോൺ ചൊല്ലിയത്, “ഒരാ എനക്ക് പുറകോടേ വരുകേക്ക് ആശിച്ചാ, അവൻ ഉടയാളമേ മറന്ത് ഉടയാ ശിലുവെ എടുത്ത് എനക്ക് പുറകോടേ വരട്ടെ.
എൻ നാമത്തിൽ വരിനെ കറുമമെ ഏത്തെടുപ്പേക്കും ചാവേക്കും കൂടി മനശൊരുക്കം നാത്താ എൻ ശിശിയനായ് ഇരുപ്പേക്ക് മുടിയാത്ത്.
പിന്നെ ഏശു ഉടയാ ശിശിയരുകാട്ടുകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “ഒരാ എനക്ക് പുറകോടേ വരുകേക്ക് ആശിച്ചാ അവൻ ഉടയാളമേ മറന്ത്, ഉടയാ ശിലുവെ എടുത്ത് എനക്ക് പുറകോടേ വരട്ടെ.
അവറെ പോയവോളെ കുറേനക്കാറനാനെ ശീമോൻ ഒൺ പേരൊള്ളാളെ കണ്ടെ. ഏശുവുകാലെ ശിലുവെ എടുപ്പേക്ക് പടയാളികെ ശീമോൻകാക്ക് കട്ടായം പുടിച്ചെ.
ഏശു അം മനിശനെ ആത്തിരത്തോടെ നോയ്ക്കാപ്പിലെ, “നിനക്ക് ഒരു കുറയിരുക്കിനെ; അതുനാലെ നീ പോയ് നിൻ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ മൊത്തമാ വിത്ത് കറുമമടേനവേരാക്ക് കൊടിൻ; അപ്പെ മേലോകെ രാച്ചത്തിൽ നിനക്ക് ചമ്പാത്തം ഒണ്ടാകും; അതോഞ്ച് നീ എനക്ക് പുറകോടേ വര്” ഒണ്ണെ.
പിന്നെ അവൻ മാനടവൻകാടെ കിട്ടേക്ക് വുളിച്ചാലെ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “ഏൻ ചൊന്നതെ നിങ്കെ വിനയമാ കേട്ടോകോണും.
“ഇടുക്കൻ വാതൽ വശീക്ക് പോകേക്ക് പാടുവെടിൻ. എന്തൊണ്ണാ കനേമാളുകേം പോകേക്ക് നോക്കും ഒണ്ണാ മുടിയാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
അതുവോലതാൻ തനക്ക് ഇരുക്കിനതെല്ലാം വുട്ടു പുറിയാത്തവനുക്ക് എൻ ശിശിയനായ് ഇരുക്കേക്ക് മുടിയാത്ത്.
ഇതകേട്ടാലെ ഏശു അവൻകാക്ക്, “നിനക്ക് ഒരു കുറയിരുക്കിനെ; നിൻ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ മൊത്തമാ വിത്ത് കറുമമടേനവേരാക്ക് കൊടിൻ; അപ്പെ മേലോകെ രാച്ചത്തിൽ നിനക്ക് ചമ്പാത്തം ഒണ്ടാകും; അതോഞ്ച് നീ എനക്ക് പുറകോടേ വര്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
മാനടവൻകാട് ബൂറാ കോക്കെ ഏശു ഉടയാ ശിശിയരുകാക്ക് ചൊല്ലിയത്.
പിന്നയവൻ എല്ലാരുകാലും ചൊല്ലിയത്, “ആരൊണ്ണാലും എനക്ക് പുറകോടേ വരുകേക്ക് ആശിച്ചാ അവൻ ഉടയാളമേ മറന്ത് ഒവ്വൊരുനാളും ഉടയാ ശിലുവെ എടുത്ത് എനക്ക് പുറകോടേ വരട്ടെ.
എൻ ആടുകാട് എൻ ചത്തമെ കോക്കിനെ; എനക്ക് അതുകാടെ തിക്കിനൊള്ളെ; അതുകാട് എനക്ക് പുറകോടേം വരിനെ.
ഏശു ഉടയായേ തൻ ശിലുവയെ ചിമ്പിയെടുത്ത് കോൽകോത്താ ഒൺ എബുറായെ പാശേലൊള്ളെ തലയോട്ടിലെ ഇടം എന്നാനുക്ക് പോയെ.
“കിരിശ്ത്തുവിൽ നമ്പിക്കയാ നുണ്ണോകോണും ഒണ്ണും ചരിയാനത്തിൽ കറുമമാം തണ്ടനയാം ഏത്തുവേണം തെയ്വ രാച്ചത്തുക്ക് പോവെ” ഒണ്ണും പടിയ്ക്കെ വച്ച് ശിശിയരുക്ക് തയിരിയമെ കൊടുത്തെ.
അത് എകനയൊണ്ണാ നങ്കളെ പാപികയായ്ക്കെ നങ്കെ പശേ മനിശനെ ഏശുവും മത്തും ശിലുവേലെ ചാവുക്ക് ഏത്തു കൊടുക്കിനവോളെ നങ്കാക്ക് പാപത്തിൽ നുൺ വുടുതൽ കിടയ്ക്കിനെ.
നങ്കെ തെയ്വ മക്കയാനവോളെ കിരിശ്ത്തുവു കൂട്ടത്തിൽ നാമും അവകാശികയാനതാനേ? അവൻ മകത്തത്തുക്ക് പങ്കാളികയാളത്തുക്കുചൂട്ടി ഏശു ഏത്തെ കറുമംനാലെ നാമും കടന്തു പോകവേണ്ടതാനെ?
ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ എനക്ക് നിങ്കളെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ പെരുമേലെ ഉറപ്പിൽ തീത്ത് ചൊല്ലട്ടെ ഒവ്വൊരുനാളും ഏൻ ചത്തുകിട്ടേ ഇരുക്കിനെ.
അകനെ എൻ തീൻനാലെ കൂട്ടാളി പാപത്തുക്ക് ബൂശുകേക്ക് ഇടയാനതൊണ്ണാ അവൻ ബൂത്തേക്ക് ഏൻ കാരണമാകാതിരുപ്പേക്ക് ഒരു കാലത്തിലും ഏൻ കറികാടെ തിന്നാത്ത്.
ഏൻ ആരുക്കും അടിമയില്ലെ; ഒണ്ണാലും അനേകമാളുകളെ നേടിളത്തുക്കുചൂട്ടി ഏൻ എന്നമേ എല്ലാരുക്കും അടിമെ ആയ്ക്കിരുക്കിനെ.
ഏശുകിരിശ്ത്തുവും മത്തും ഏൻ എന്നമേ കുരിശീൽ തറയ്ക്കെ വച്ചിരുക്കിനെ; ഇനി ഏനില്ലെ പിശയ്ക്കിനത് കിരിശ്ത്തു താൻ എന്നേത്തിൽ പിശയ്ക്കിനത്; ഇപ്പണേലെ എൻ പിശപ്പ് എനക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരമേ കൊടുത്താളും എന്നെ ആത്തിരത്തോടെ അരുവണച്ചിരുക്കിനവനുമാനെ തെയ്വ മകനിലെ നമ്പിക്കേൽ താൻ.
കിരിശ്ത്തു ഏശുവുക്കൊള്ളവേരാ ഉടവുറെ പാപത്തിലെ പുത്തീക്കൊത്തെ ആശകാടെ അത്തിലെ നിനപ്പോടെ മൊത്തമാ ശിലുവേൽ തറച്ചിരുക്കിനെ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ ശിലുവേൽ അല്ലാതെ വോറേ ഒണ്ണിലും ഏൻ പെരുമപ്പടാത്ത്; അം ശിലുവനാലെ ഇവ്വുലകത്തിലൊള്ളതുകാട്ടുക്ക് ഒണ്ണുക്കും ഏൻ വിലേ കൽപ്പിക്കിനതില്ലെ; ഏൻ വിലേ കൽപ്പിക്കിനത് എന്തനേത്തൊൺ ഇം ഉലകത്തിൽ ഒള്ളവേരാക്ക് തിക്കിലാത്തെ താൻ.
എൻ ആശയൊണ്ണത് കിരിശ്ത്തുവാം അവൻ ചത്തോഞ്ച് ഉശിരോടെ എന്തി വന്തത്തിലെ ചക്കിതീം തിക്കിലൊണ്ടാകോണുമൊണ്ണും അവനുക്ക് വന്തെ കറുമത്തിൽ പങ്കാളിയായ് അവൻ ചാവോടെ അവനും മത്തും ചേരോണുമൊണ്ണും താൻ.
ഒണ്ണിരുന്താലും എനക്ക് നേട്ടമായിരുന്തെ ഇതെല്ലാം ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ നാമത്തിൽ വീയൊറിഞ്ച് വുട്ടെ.
നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഏൻ ഇപ്പെ അടേനെ കറുമമെ നിനച്ച് ഏൻ പിരിയമോറിനെ. ഉടയാ ഉടമ്പാനെ ശവേക്കുചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു ഏത്തെ കറുമത്തിൽ കുറയൊള്ളത് ഏൻ എൻ ഉടമ്പിൽ ഏൽക്കിനെ.
അതുനാലെ തിശകെട്ടെ നടത്തെ, ചുത്തം നാത്തെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനെ ചിട്ടെ, വെരി, നിച്ചനാത്തെ കാരിയങ്കാട്ടുക്കൊള്ളെ നിനവ്, കാണതെല്ലാം എനക്കേ വേണുമൊണ്ണെ തൂതനാനെ ചിലേ കൊണ്ടാടൽ ഇം ഉലകത്തിലെ ഇകത്തെ എല്ലാ കുണങ്കാടാം നിങ്കെ ഉളപ്പിൽ നുൺ നാശമെ ചെയ്യോണും.
നിങ്കളിൽ ചിലവേരാ വേലെ വെട്ടിയെ ഒണ്ണാം ചെയ്യാതെ വോറൊള്ളവൻ കാരിയങ്കാട്ടിൽ എമ്പട്ട് ചോമ്പേരീക്ക് നടക്കിനയൊൺ എങ്കാക്ക് കേൾവിപ്പടിനെ.
നങ്കെ എപ്പേരുപ്പട്ടെ തെയ്വമും രച്ചകനുമാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലെ മകിമയോടെ വെളിപ്പട്ടുവരിനെ അം നല്ലെ നാളേക്ക് കാത്ത് ഇരുക്കിനെ നാം
അതുനാലെ നങ്കാക്ക് അവൻ മാനക്കേടിൽ പങ്കാളികയായ് പാളയത്തുക്ക് പുറത്തിൽ അവൻകാക്ക് പോകാം.
കിരിശ്ത്തു ഉടയാ ഉടമ്പിൽ കറുമമെ ഏത്തെടുത്തതുനാലെ നിങ്കളും അകനയേതാൻ കറുമമെ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് മനശൊള്ളവേരാ ആയിരുക്കോണും. എന്തൊണ്ണാ ഏശു കറുമമടഞ്ചതുവോലെ കറുമമടേനവൻ ആരും ഒരുനാളും പാപമെ ചെയ്യാത്ത്.
നിങ്കെ കിരിശ്ത്തുവു കായകറുമത്തിൽ പങ്കാളികെ ആനത്തിൽ പിരിയമടേനിൻ. അകനെ അവൻ മകിമെ വെളിപ്പട്ട് വരിനവോളെ നിങ്കെ ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമടേകേക്ക് ഇടയാകും.
ഏൻ എകനെ ചാകുമൊൺ കരുത്താവായെ ഏശുകിരിശ്ത്തു ചൊല്ലിയതുവോലെ ഇം ഉടമ്പിൽനുൺ എൻ ഉശിരു പോകേക്കൊള്ളെ കാലം കിട്ടെ വന്തതൊൺ ഏൻ അറീനെ.
കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരെ വച്ച് കൊടുത്തതുനാലെ ആത്തിരം എന്തൊൺ നങ്കെ അറിഞ്ചിരുക്കിനെ; അതേവോലയേ നങ്കളും ഏശുവെ നമ്പുനവേരാക്കുചൂട്ടി ഉശിരെ കടമ്പട്ട് ഇരുക്കിനെ.
വരുകേക്കിരുക്കിനെ കറുമമെ നിനച്ച് നിങ്കെ പേടിയാതെ; നിങ്കളെ ചോതനെ ചെയ്കേക്ക് പിശാശി നിങ്കളിൽ ചിലവേരാളെ തടവിലാക്കേക്ക് പോനെ; പത്തുനാ നിങ്കാക്ക് തണ്ടനെ കിടയ്ക്കും; എന്നെ നമ്പുനനാലെ അവറെ നിന്നെ കൊണ്ണാലും നീ നമ്പുകേക്കാനവനായ് ഇരിൻ; ഒണ്ണാ ഏൻ നിനക്ക് ഉശിരിലെ കിരികിടമെ തരും.