21 “ഇനീമീ നിങ്കാക്ക് തിരിത്തിരമാകാത്തത്?” ഒൺ ഏശു കേട്ടെ.
എന്തൊണ്ണാ അഞ്ചായിരം വേരാക്ക് തീനെ കൊടുത്ത് വകുറ് നുറച്ചത്തിലെ മറുമം അവറാത്തുക്കു തിക്കിനാപ്പോയനാലതാൻ.
ഏശു ഇതെ കേട്ടാലെ ചരിയാനത്തിൽ കവലയോറി നെടുവീർപ്പോടെ ചൊല്ലിയത്, “ഇം വർളാട്ടിലെ ആളുകെ അടകാളമെ തേടിനത് എന്തുക്ക്? ചേരാക്കത് കണ്ടു കിടയാത്ത് ഒൺ ചത്തിയമായ് നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ” ഒണ്ണോൺ.
ഇതെ ഏശുവുക്ക് വെളിവായോൺ, “നിങ്കകാൽ അപ്പം നാത്തനാലെ അക്കുമിക്കും ഏയിലെ കെട്ടിനത് എന്തുക്ക്? നിങ്കെ ഇനീം കാണാതേം കോളാതേം ഇരാത്തതീ? നിങ്കെ ഇപ്പണും പുത്തി കെട്ടവേരാവോലയീ?
പിന്നെ അവറെ ബെത്ശയിതെ ഒണ്ണാനുക്ക് പോയപ്പെ കൺ തോണാത്തെ ഒരാളെ ഏശുവുകാക്ക് ചിലവേരാ കുടത്തോൺ അവനെ തൊട്ട് ചുകമെ കൊടുക്കാമീ ഒൺ അവറെ കെഞ്ചി കേട്ടെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “നമ്പിക്കെ നാത്തവേരാളേ, എത്തിനകാലം ഏൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കും? എത്തിനകാലം ഏൻ നിങ്കളെ പൊറുമയാ കൊൺ നടക്കും?” ഒൺ ചൊല്ലിയാലെ “അവനെ എൻകാക്കു കുടാൻ” ഒൺ അവൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാക്ക്, “പിലിപ്പോശേ, ഇത്തിനകാലം ഏൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്തപ്പണും നിനക്ക് എന്നെ തിക്കിനാത്തതീ?” ഒൺ കേട്ടെ. “എന്നെ കണ്ടിരുക്കിനവേരാ തകപ്പനാം കണ്ടിരുക്കിനെ; പിന്നെ എന്തുക്ക്, ‘തകപ്പനെ എങ്കാക്ക് കാട്ടി തരോണും’ ഒൺ നീ ചൊന്നത്?
നിങ്കളിൽ ചിലവേരാക്ക് തെയ്വമെചൊല്ലി അറിവില്ലെ; അത് നിങ്കെ മാനക്കേടുക്കൊള്ളെ കാരിയമാനെ; അതുനാലെ പോതമൊള്ളവേരായായ് അയന്തിരിൻ; നീതിയൊള്ളവേരായായ് ഇരിൻ; പാപമെ ചെയ്യാതിരിൻ.
നിങ്കാക്ക് വെക്കം നാത്തതീ? നമ്പിക്കയാനവേരാളിലേ ഒള്ളെ പിണക്കുക്ക് മുടിവെടുപ്പേക്ക് തക്കെ അറിവാളിയാനെ ഒരാ കൂടി നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ നാത്തതീ?