15 അവ്വോളെ ഏശു അവറകാൽ, “നിങ്കെ പരീശരുകാട്ടിലേം കെരോതാവുകാലേം പുളിച്ചെ മാവുകാൽ കെവുനമാ ഇരുന്തോകോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അക്കാലത്തിൽ കെലീലേലെ അതികാരിയാനെ കെരോതാവുക്ക് ഏശുവെ ചൊല്ലി കേൾവിപ്പട്ടെ.
കെരോതാവ് ഉടയാ ഉടപ്പുറപ്പാനെ പിലിപ്പോശ് പെൺ കെരോതിയാവെ പെണ്ണായ് വച്ചിരുന്തനാലെ, “അപ്പിണെ പെണ്ണായ് വച്ചിരുക്കിനത് നിനക്ക് ചരിയില്ലെ” ഒൺ ഓകന്നാൻ ചൊല്ലിയനാലെ അവനെ പുടിച്ച് കെട്ടി തടങ്കലിൽ ഇട്ടിരുന്തെ.
ഒണ്ണാ കെരോതാവ് പുറന്തനാ കെരോതിയാവിലെ മകെ കൊട്ടാരത്തിൽ എല്ലാരുക്കും മില്ലോട് ആട്ടമാടി കെരോതാവെ പിരിയപ്പടുത്തിയെ.
ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ പരീശരുകാട്ടിലേം ശതൂക്കിയരുകാട്ടിലേം പുളിച്ചെ മാവുകാൽ കെവുനമാ ഇരുന്തോകോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പേച്ചുനാലെ ഏശുവെ പുടിച്ച് കെട്ടാമൊൺ നിനച്ചാലെ പരീശരിലും കെരോതിയരിലും ഇരുന്തവേരായിൽ ചിലവേരാളെ അവൻകാക്ക് കടത്തിവുട്ടെ.
അവറെ അപ്പമെ എടുപ്പേക്ക് മറന്തേയെ. വള്ളത്തിൽ അവറകാൽ ഒരപ്പം മട്ടുംതാൻ ഇരുന്തത്.
“നങ്കകാൽ അപ്പം നാത്തനാലതാനെന്തോ ഇകനെ ചൊന്നത്” ഒൺ അവറെ തങ്കവാട്ടിൽ കുരവുട്ടെ.
പിന്നെ അവൻ അവറകാൽ ചൊല്ലിയത്, “എല്ലാ തരത്തിലുമൊള്ളെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരത്തുകാക്കും ആശെ വയ്യാതെ മാറി നുണ്ണോകോണും; എന്തൊണ്ണാ, ഒരു മനിശനിലെ ഉശിരുക്കു അടിത്താനമായിരുക്കിനത് അവനുക്കിരുക്കിനെ എപ്പേരുപ്പട്ടെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരം നാത്തെ.”
മുകറെ നോക്കാതെ തീര്പ്പിടോണും ഒണ്ണും മുൻ വിതി നാതെ ഇം കാരിയമെ പാലിക്കോണും ഒണ്ണും തെയ്വമാം കിരിശ്ത്തു ഏശുവാം പുറിച്ചെടുത്തെ തെയ്വ തൂതരുകാടാം ശാച്ചി നുറുത്തി ഏൻ നിൻകാൽ ഒപ്പണയ്ക്കിനെ.
എല്ലാത്തുക്കും ഉശിരെ കൊടുക്കിനെ തെയ്വത്തിലേം പൊന്തിയോശ് പീലാത്തോശുക്ക് മില്ലോട് ഉടയാ ആരൊൺ വെളിപ്പടുത്തിയെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവാം ശാച്ചി നുറുത്തി
നീ ഇം കാരിയമെ എല്ലാം അവറാത്തുക്ക് എപ്പണും നിനയ്ക്കെ വയ്ക്കോണും; കോക്കിനവനെ നാശമെ ചെയ്യതും ഒരു കുണമും നാത്തതെ ചൊല്ലി ഏയിലെ കെട്ടിനവനുക്ക് തെയ്വ പാതപീടത്തിൽ താക്കലെ കൊടുക്കോണും.