11 പരീശര് വന്താലെ ഏശുവുകാൽ ഏയിലെ കെട്ടി ചോതനെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി, “തെയ്വം താൻ നിന്നെ കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ ഒണ്ണത്തുക്കു മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു വലിയെ അടകാളമെ കാട്ടി തര്?” ഒൺ കേട്ടെ.
പിന്നെ ചിലെ മതപണ്ടിതരുകാടും പരീശരുകാടും അവൻകാക്ക്, “എശമാനനേ, നീ ഒരു അടകാളമെ കാട്ടിനതെ കാൺമ്പേക്ക് എങ്കെ ആശിക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ചിലെ പരീശരുകാട് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “ഒരു മനിശനുക്ക് എന്തെൻ കാരിയമെ ചൊല്ലീം ഉടയാ പെണ്ണെ വുടുക്കിനത് നായമീ?” ഒൺ അവനെ കെണീൽ അകപ്പടുത്തുകേക്ക് ചോതനെ ചെയ് കേട്ടെ.
ഏശു തെയ്വ ആലയത്തുക്ക് തിരുമ്പി വന്ത് പടിയ്ക്കെ വച്ചിരുന്തവോളെ വലിയെ പൂയാരിയേരും മാനടവൻകാട് മൂപ്പരുകാടും ഏശുവുകാക്ക്, “എന്തൻ അതികാരത്തിൽനേ നീ ഇതെ ചെയ്യിനത്? ഇതെ ചെയ്കേക്ക് നിനക്ക് അതികാരമെ തന്തത് ആര്?” ഒൺ കേട്ടെ.
പിന്നെ പരീശരുകാട് ഏശുവെ വാക്കാരെ കുടുക്കുകേക്ക് നിനച്ച് കൂട്ടിയാലെ പോയെ.
ഏശുവുക്ക് അവറളിലെ കുറുപ്പുകെട്ട നിനവ് തിക്കിലൊണ്ടായതും, “നരി ചാമിക്കാറാളേ, നിങ്കെ എന്നെ ചോതനെ ചെയ്യിനത് എന്തുക്ക്?
ചത്തവേരാ ഉശിരോറി തിരുമ്പി വാരാത്ത് ഒൺ നിനയ്ക്കിനെ ശതൂക്കിയരിൽ ചിലവേരാ അണ്ണേക്ക് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്,
അവറെ എന്തുക്കികനെ കോക്കിനതൊൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായനാലെ, അവറാത്തുകാക്ക് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “നിങ്കെ എന്നെ ചോതനെ ചെയ്യിനത് എന്തുക്ക്? ഒരു വെള്ളി തുട്ടെ കുടാൻ; ഏനതെ നോക്കട്ടെ.”
ഇകത്തവേരാളും മത്തും ഏശു തീൻ തണ്ണിയെ കുടിച്ച് ഇരുക്കിനതെ പരീശര് ഒൺ ചൊന്നവേരാ കൂട്ടത്തിലെ മതപണ്ടിതര് കണ്ടാലെ അവൻ ശിശിയരുകാൽ, “കരമെ പിരിക്കിനവേരാളും പാപമെ ചെയ്നവേരാളും മത്തും ചെൻ തുൺ കുടിയ്ക്കിനത് എന്ത്” ഒൺ കേട്ടെ.
“നിങ്കെ എന്തെ ചൊല്ലിനെ ഏയിലെ കെട്ടിനത്?” ഒൺ ഏശു ശിശിയരുകാൽ കേട്ടെ.
ഒരുനാ മതപണ്ടിതര് കൂട്ടത്തിലെ ഒരാ ഏശുവെ ചോതനെ ചെയ്വേക്കുചൂട്ടി ഒരുമ്പട്ട് അവൻകാൽ, “എശമാനനേ, എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരു കിടപ്പെ ഏൻ എന്തെ ചെയ്യിളനേ?” ഒൺ കേട്ടെ.
വോറെ ചിലവേരാ അവനെ ചോതനെ ചെയ്വേക്കുചൂട്ടി, “നീ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺതാൻ വന്തത് ഒണ്ണത്തിലെ അടകാളത്തുക്കുചൂട്ടി മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു അടകാളമെ കാട്ട്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു അവൻകാക്ക്, “നിങ്കെ അരിശുകമാം അടകാളമാം കണ്ടല്ലാതെ നമ്പാത്ത് അല്ലെ?” ഒൺ കേട്ടെ.
അത്തുക്ക് അവറെ അവൻകാക്ക്, “എങ്കെ കണ്ട് നമ്പുവച്ചൂട്ടി നീ എന്തൻ അടകാളം കാട്ടി തരും?
“ഏളതൊണ്ണാലും അതികാരികളോ പരീശരുകാടോ അവനേത്തിൽ നമ്പി ഇരുക്കിനതീ?
ഇത് അവനേത്തിൽ ഏളതൊണ്ണാലും കുത്തമെ കണ്ടു പുടിയ്ക്കിളത്തുക്ക് അവനെ എമ്പടുത്തുകേക്ക് കേട്ടെ കേൾവിതാൻ. ഒണ്ണാ ഏശു കുനിഞ്ചിരുന്ത് വിരളാലെ മണ്ണിൽ എളുതികിട്ടേ ഇരുന്തെ.
അത്തുക്ക് പത്തിരോശ്, “കരുത്താവിലെ ആത്തുമാവെ ചോതനെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി നിങ്കെ ചൊല്ലി കൂട്ടിയത് എന്തുക്ക്?” ഇങ്കെ നോക്ക് നിൻ ആൺ ചാവെ കൊണ്ടോയ് പൂത്തവേരാ പുറത്തോട് വന്ത് നിക്കിനെ; അവറെ നിന്നാം അകനയേ എടുത്തു കൊണ്ടോകും.
അവറളിൽ ചിലവേരാ ചെയ്യവോലെ നങ്കെ കരുത്താവെ ചോതനെ ചെയ്വാനില്ലെ; അകനെ ചെയ്യവേരാ പാമ്പുകാട് കടിയേത്ത് ചത്തേയതാനെ?