7 മനിശൻ പുറമാണമെ തെയ്വ പുറമാണം ഒൺ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനതുനാലെ അവറെ എന്നെ വുറുതാവാ വണങ്കിനെ.
എൻ ചട്ടങ്കാടുതാൻ ഒൺ ചൊല്ലി ഏമാത്തി അവറെ മനിശെ മാനടവൻകാട്ടിലെ ഉവതേശങ്കാടെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനെ; അതുനാലെ അകനെ എന്നെ കൊണ്ടാടിനത്തിൽ ഒരു മതിപ്പുമില്ലെ.”
നിങ്കെ വായാതിനവോളെ വോറേ ചാതിയേര് ചെയ്യിനതുവോലെ തിശനാത്തെ പേച്ചുകാടെ വായാതികിട്ടേ ഇരുപ്പാനില്ലെ; അകനെ ബൊകുനേരം ഒരേ കാരിയമെ വായാതിനതുനാലെ തങ്കെ വായാത്തുകയെ ഉടവുറെ തേവാതികാട് കോക്കും ഒൺ താൻ അവറെ നിനയ്ക്കിനത്.
കിരിശ്ത്തു ഉശിരോറി വന്തതില്ലയൊണ്ണാ എങ്കെ വുളിച്ച് ചൊന്നെ കാരിയങ്കാടും വുറുതാവുതാൻ; നിങ്കെ നമ്പിക്കേം വുറുതാവുതാൻ.
അതുനാലെ ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, നിങ്കെ ഉറപ്പൊള്ളവേരാളും കുലുങ്കാത്തവേരാളും ആകോണും; നിങ്കെ കരുത്താവിൽ ചെയ്യിനെ ഒവ്വൊരു കാരിയമും വുറുതാവില്ലെ ഒൺ അറിഞ്ചിരുക്കിനനാലെ കരുത്താവിലെ വേലേൽ എപ്പണും പെരികി വരിനവേരാളുമാനിൻ.
ഇതുകാടെല്ലാം ഒരു തടവെ പുളങ്കിനത്തിലേ നാശമായ് മണ്ടിയോനതുകാടുതാനേ? ഇതുകാടെല്ലാം മനിശെ മാനടവൻ ഒണ്ടായ്ക്ക പുറമാണങ്കാടും ഉവതേശങ്കാടും താൻ.
ഒണ്ണാ പുത്തിനാതെ ഏയിലെ കെട്ടിനതും വർളാടെ പത്തി ചൊല്ലിയിരുക്കിനതും മോശെ എളുതിയെ നായപുറമാണമെ പേരേത്തി വാതിക്കിനെ കലകമാം പിണക്കാം വുട്ടൊറിയോണും. എന്തൊണ്ണാ ഒരു വിലേം നാത്തതും ഒണ്ണുക്കും ഉതവിനാത്തതും താൻ ഇത്.
നിങ്കളിൽ ആരൊണ്ണാലും ഒരാ ഉടയാതാൻ വലിയെ ചാമിക്കാറനൊൺ നിനയ്ക്കുകേം അവ്വാൾ നിച്ചം നാത്തെ കാരിയമെല്ലാം കുരവുട്ടു നടക്കുകേം ചെയ്യാ അവൻ ഉടയാളമേ ചതിവിൽ അകപ്പടുത്തിനെ. അമ്പാൾ ചാമിക്കാറൻ ഒൺ ചൊന്നത്തുക്ക് ഒരു വിലേം ഇല്ലെ.
പുത്തി കെട്ടെ മനിശനേ, ഇങ്കെ നോക്ക്, നല്ലെ നല്ലെ കാരിയമെ ചെയ്യാത്തെ നിൻ നമ്പിക്കെ ഉശിരുനാത്തതു താൻ ഒൺ നിനക്ക് തെളിവെ തരിളതീ?
ഇം പൊത്തകത്തിലെ പലകപ്പാട്ടെ കോക്കിനെ ഏളവൻകാലും ഏൻ ശാച്ചിയമായ് ചൊന്നത് എന്തനേത്തൊണ്ണാ, ഇം വശനത്തിലെ കൂട്ടത്തിൽ ആരൊണ്ണാലും എന്തൊണ്ണാലും കൂട്ടി ചേത്താ ഇം പൊത്തകത്തിൽ എളുതിയെ കെടുതികാടെ തെയ്വം അവനുക്ക് വരുത്തും.