19 പുറകോടത് ഓടവാരത്തുക്ക് പോനതും പുറത്തുക്ക് മണ്ടും.” [എല്ലാ തീനും ചുത്തം താൻ]
വായ് വശീക്ക് പോനതെല്ലാം വകുത്തിൽ പോയോഞ്ച് ഓടവാരത്തുക്ക് മണ്ണെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “നിങ്കെ ഇപ്പണും ഇത്തിനേം തിക്കിനാത്തവേരായീ? പുറത്തിൽ നുൺ വകുത്തുക്ക് പോനത് അവനെ അശുക്കലാക്കിനതില്ലെ ഒണ്ണതു നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തതീ? അത് വന്തു ചങ്കുക്കില്ലെ വകുത്തുക്കുതാൻ പോനത്.
നിനക്കൊള്ളതെല്ലാം അപ്പുറാണികേക്ക് തറുമമെ കൊടിൻ; അന്നേരം നിനക്കൊള്ളതുകാട് ബൂറാ ചുത്തമാകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഇരണ്ടാമതും മിന്നേ കുരവുട്ടെ ചത്തം അവൻകാക്ക്, “തെയ്വം ചുത്തമായ്ക്കതെ അശിങ്കമൊൺ നീ നിനയ്പ്പാനില്ലെ” ഒണ്ണെ.
പിന്നേം അം ചത്തം വാനത്തിൽ നുൺ എൻകാക്ക്, ‘തെയ്വം ചുത്തമായ്ക്കതെ അശിങ്കമൊൺ നീ നിനയ്പ്പാനില്ലെ’ ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
“തീൻ വകുത്തുക്കും വകുറ് തീനുക്കും” ഒൺ ചിലവേരാ ചൊന്നെ; ഒണ്ണാ തെയ്വം ഇതുകാടെ ഇരണ്ടാം നാതയായ്ക്കാകും. ഉടമ്പ് തിശകെട്ടെ കിടത്തേക്ക് ഒള്ളതില്ലെ; ഉടമ്പ് കരുത്താവിലെ വേലേക്കൊള്ളതാൻ. കരുത്താവ് നങ്കെ ഉടമ്പുക്ക് തേവയാനതയെല്ലാം തരിനെ.
അതുനാലെ തീൻ തണ്ണികാടുനാലയോ പൊങ്കലുകാടെ കൊണ്ടാടിനനാലയോ വാവുനാലയോ ശബത്തുനാലയോ ആരും നിങ്കളെ വിതിപ്പേക്ക് വുടുക്കുവാനില്ലെ.